လက်စွဲတော် မိန်းကလေး
ဘိုတောက် သည် ဘကြီးဘုန်းကြီးကြောင့် တောမှ မြို့ရောက်ခဲ့ရသလို ဘကြီးဘုန်းကြီးရဲ့..ရပ်ဆွေရပ်မျိုး..ဦးလွန်းမောင်ဒေါ်တင်တင်မြင့်တို့ဆီမှာ..နေခွင့်အ လုပ်လုပ်ခွင့် ရရှိခဲ့ပြီး လူတလုံး သူတလုံး ဖြစ်လာခဲ့ပေ သည် ။ မိဘမဲ့ တကောင်ကြွက် ဘိုတောက် သည် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ကြီးပြင်းခဲ့ရ သည် ..။ ဘကြီးဘုန်းကြီး က စာသင်ပေး သည် ..။ ဘိုတောက် သည် ဉာဏ်ကောင်း သည် ။ တထွာပြရင် တတောင် မြင် သည် .. ။ ပါးနပ် သည် ..။ထို့ကြောင့် ဘကြီး ဘုန်းကြီးက ဒီကလေးကို ရွာမှာဘဲ ..ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာဘဲ မထားလို ..။ တိုးတက်ကြီးပွားမဲ့ ကလေး …ဆိုပြီး …မြို့ကိုခေါ်သွားခဲ့သည် ။ ဘကြီးဘုန်းကြီး ခေါ်လို့ ရန်ကုန်မြို့ […]
ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီ စမ်းမြ
(ဤအပြာဝတ္ထုအတွက် ရေးသားရန် အကြံပေးသော စာဖတ်သူ မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။) အခန်း ( ၁ ) ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီ စမ်းမြ တို့ ခိုးစားတာ ၃ နှစ်လောက် ရှိပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ နှစ်ဦးသဘောတူ လက်ထပ်လိုက်ကြပါတယ်။ လက်ထပ်ကြတော့ ကျွန်တော့် အသက်က ၂၄ နှစ်၊ အန်တီ ဒေါ်စမ်းမြက ၄၆ နှစ် ရှိပါပြီ ။ သည်တော့ သူနဲ့ ကျွန်တော်က အသက် ၂၀ ကျော်လောက် ကွာတယ်ပေါ့။ ပြီးတော့ အန်တီ ဒေါ်စမ်းမြရဲ့သား ဇော်ထွေး က ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးပါ။ ဟာ သည်လိုဆို မင်းက ကိုယ့်သူငယ်ချင်း အမေကို ပြန်လိုးတဲ့ အကောင်ပေါ့ မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ […]
အန်တီ့ကိုစားရရင်ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲဆိုတာကိုအန်တီသိပါတယ်နော်
ကျွန်တော်အပင်ပေါ်မှာရှိတယ်ဆိုတာကိုမသိဘူးဗျ မနက်ပိုင်းနေရောင်အောက်မှာထဘီရင်ရှားနဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရေငင်နေတာဘယ်လောက်ကျက်သရေရှို လိုက်မလဲဆိုတာကိုတွေးကြည့်ကြပေါ့ဗျာ ဆံပင်အရှည်ကြီးကိုသားရေကငွ ်းလေးန့စဲ ည်းပြီး့အနောက်မှာထုံးထားပြီးတော့ ထဘီယောဂီရောင်လေးန့ကဲ ုန်းပြီးရေငင်နေတာဗျာ ကျွန်တော့်မှာအဲဒီမြင်ကွင်းကိုမြင်ပြီးတော့တံတွေးတွေပဲမျိူချနေရတယ် နေရောင်အောက်ကအလင်းကျနေတာရယ်ထဘီရင်ရှားထားတာနဲ့သူ့ကိုယ်ပေါ်ကလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်အ သားအသားရောင်ကကျွန်တော့်ကိုရိုက်ခတ်နေပြီဗျ ထဘီကိုရင်ရှာထားတာတောင်သူ့ထဘီကသူ့ရဲ့ရင်သားတွေကိုနိုင်အောင်မစည်းနိုင်ဘူးဖြစ်နေတာ ရင်သားတစ်ဝက်လောက်ကဟင်းလင်းပြင်ကြီးနဲ့ ကျွန်တော်အဲဒီခဏလေးအတွင်းမှာအသက်တောင်မရှူရဲတော့ဘူး တစ်ကယ်ပဲဗျာအပျိူကြီးကရိုးသားလိုက်တာ သူ့ဟာသူမန်မာနတွေမရှိပဲရေတွင်းနားမှာရေငင်နေလိုက်တာများ။ ကျွန်တော်စဉ်းစားနေတာအဲဒီလိုရေတွင်းနားမှာရေငင်နေတဲ့အပျိူကြီးရဲ့ခြေရင်းအောက်မှာသွားပြီးတော့ထဘီ ခေါင်းထဲကိုဝင်ပြီးမာမာဝင်းရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုအားရပါးရယက်လိုက်ချင်တဲ့စိတ်ပဲရှိတော့တယ်ဗျာ တကယ်တမ်းလက်တေ့မွ ှာတော့လက်ကအလိုလိုလီးကိုကိုင်မိနေတာလေ အပျိူကြီးကတော့ရေငင်တာရေပုံးထဲပြည့်သွားပြီဆိုမှရေချိူးတာ ရေပုံးကရေကိုရေခကွ ်န့တဲ ခကွ ်ချင်းယူပြီးသူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုလောင်းချလိုက်တယ် ဆယ်ခွက်ဆယ့်ငါးခွက်လောက်သူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုကျေနပ်အောင်လောင်းချလိုက်တယ် ပြီးမှတစ်ကိုယ်လုံးကိုဆပ်ပြာတိုက်တော့တာပဲ ပြီးတော့ဆပ်ပြာတွေစင်အောင်ရေလောင်းချတယ် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီးတော့မှ ပေါင်ကြားကိုဘယ်လက်န့နဲ ိုှက်ပြီးတော့ရေလောင်းချတယ် ပေါင်ကြားကိုလေးငါးချက်လောက်တော့ပွတ်ဆေးတယ် ကျွန်တော့်အစ်မရေချိူးရင်ပွတ်ဆေးတာနဲ့မတူဘူး ကျွန်တော့်အစ်မကတော့တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ပြီးတော့ချိူးရလို့လားမသိဘူး။ အပျိူကြီးရေချိူးတာန့မဲ တူတာကအစ်မကစိမ်ပြေနပြေချိူးတာ အပျိူကြီးကတော့သိပ်မကြာဘူး ပေါင်ကြားကိုလက်န့ပဲ တွ ်ပြီးတော့တစ်ကိုယ်လုံးကိုရေလေးငါးခွက်လောက်လောင်းချပြီးတော့ပြီးသွားတာဗျ ပြီးတော့မှအိမ်အောက်မှာထဘီလှဲလိုက်တာဗျ အဲဒါကျတော့ကျွန်တော်မမြင်ရတော့ဘူး အဲဒီအချိန်မှာကျွန်တော်မန်းကျည်းပင်မှာဂွင်းတိုက်ပြီးသွားပြီ လရည်တွေကိုမန်းကျည်းပင်အောက်ကိုစိုက်ချလိုက်တယ် အပျိူကြီးလည်းရေဝတ်လဲပြီးတော့အိမ်ပေါ်ကိုတက်သွားတော့မှကျွန်တော်လည်းမန်ကျည်းပင်အောက်က ဆင်းလိုက်တယ် အိမ်ကိုရောက်တော့ထမင်းတောင်မစားချင်တော့ဘူး တစ်ခါတည်းတန်းအိပ်လိုက်တာ ညနေသုံးနာရီလောက်မှနိုးလာတော့တယ် ညဘက်ရောက်တော့အပျိူကြီးတို့အိမ်ဘက်ကိုသွားချောင်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ကျွန်တော်ခွေးဝင်ပေါက်ကဝင်ပြီးတော့အိမ်သာနားကိုကပ်လိုက်တယ် ထဘီတန်းပေါ်မှာအတွင်းခံဘောင်းဘီတထည်လှန်းထားတာတွေ့တယ်။ အနက်ရောင်အကြီးကြးီ။ ကျွန်တော်ယူပြီးတော့တခါတည်းနမ်းပြီးဂွင်းတိုက်လိုက်တယ် ပြီးသွားလို့လရည်တွေထွက်လာတော့ […]