love

ဒေါက်တာ နွေးနွေးလှိုင် [M.B.B.S, M.Med. Sc (Surgery)] ခွဲစိတ်အထူးကုဆရာဝန် ဆေးရုံကြီးအပြင်ဘက်မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုလှမ်းကြည့် မိတော့ ကျေးငှက်သံလေးတွေနဲ့ အစိမ်းရောင် သစ်ပင်ကြီးများကြောင့် ဘဝ အမောတွေကို ခဏတာ မေ့ပျောက် သွား စေတာပဲလေ။ မနက် ၈နာရီ ကျော်ကျော် လေးပဲ ရှိသေးတာပါ။ ညက ဆိုင်ကယ် အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်တဲ့ လူနှစ်ယောက် ရောက်လာတော့ ၂ယောက်လုံး နွေး ကိုယ်တိုင် ရရှိလာတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို ချုပ်ပေးရတယ်။ တယောက်က လက်မောင်း နှစ်ဖက် နဂါးပုံ တက်တူးတွေနဲ့ အသက်က ၂၀ကျော်လောက်ပဲ ရှိမှာ မျက်နှာ နုနုချောချော လေးကို နားကွင်းတွေရော မျက်ခုံးပေါ်ပါ အကွင်းလေးတွေ ဖေါက်ဆွဲထားတော့ ရုတ်တရက်ဆို အကြည့်ရ ဆိုး နေတာပေါ့။ … Read more

(စိတ်ကူးယဉ် ရေးသားပုံဖော်သည်) “ကိုရင်သာအေး… ဘယ်မှာလဲ… ကျုပ် သေချာ မမြင်ရဘူးတော့်…” “ငါ ဒီမှာပါဟ… အေးဘုံရယ်… နင့်မှာလည်း… လကလည်း သာတယ်… လက်ထဲမှာ ဓါတ်မီး ရှိသားနဲ့ သေချာ ထိုးကြည့်လေဟ…” “အေးပါတော်… လာပါပြီ… တော်က ဘယ်နေရာတွေ ခေါ်မှန်းမှ မသိတာ…” နေ့လည်နေ့ခင်း ပူပြင်းတဲ့ လယ်ကွင်း ဟင်းလင်းပြင်ကြီးက အခုတော့လည်း လသာသာ ညကလေးမှ လေအေးတွေ တိုက်လို့ ချမ်းအေးနေသည်။ ရွာနဲ့ အတန်ငယ်လှမ်းသော ကိုရင်သာအေးတို့ လယ်ကွင်းတွေရှိရာ အေးဘုံမ တစ်ယောက် ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ သမီးရည်းစားတို့ ထုံးစံအတိုင်း ချစ်ရည်လူးဖို့ပေါ့။ ကိုရင်သာအေးက လူပျိုကြီး တစ်ကောင်ကြွက်။ အေးဘုံမက မုဆိုးမ မိခင်အိုကြီးနှင့်အတူ နေသူလေ။ သမီးရည်းစားဖြစ်နေတာ တော်တော်များများ သိကြပေမယ့် … Read more

ရုံးဆင်းရုံးတက်ချိန်ဆိုရင် ဘတ်စ်ကားကျပ်တာ သဘာဝပါ။ လူကျပ်တဲ့ ကားစီးရလို့ ဒုက္ခရောက်တာကတမျိုးဆိုပေမဲ့ တခါတလေ ဖီးလ်ရတဲ့ အရသာကလဲ ယောကျားရော မိန်းမတွေပါ ခံစားတတ်ကြတာပါပဲ။ ထိရ တွေ့ရလို့ ယောကျားတွေချည်းပဲ ဖီးလ်တယ် မထင်ပါနဲ့။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ကျွန်မတို့ မိန်းမတွေလဲ ထိရတာ တခါတလေ ဖီးလ် ဖြစ်ကြတာပါပဲ။ ကျွန်မဆိုရင် ကျောချင်းကပ် ရပ်ကြရတဲ့အခါ ဖင်သားချင်းထိမိတာကိုပဲ တခါတလေ ဖီးလ်တတ်သေးတာ။ ကျွန်မက ထန်တယ်လေ။ ကျွန်မအကြောင်းနဲနဲပြောပြရဦးမယ်။ ကျွန်မအသက်က ၄၃ နှစ်။ အသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်မှာ လင်နောက်လိုက်ပြေးခဲ့တယ်။ မိဘတွေက ပြန်လိုက်ခေါ်ပြီး ကျွန်မတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးကို အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားကြရတယ်။ ကျောင်းမှမပြီးသေးတာ။ မိဘဆိုတော့လဲ ပထမတော့ ကရုဏာဒေါသတွေထွက်ကြတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ုဖြစ်ပြီးမှတော့ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ ဆိုသလိုပေါ့ရှင်။ အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားပြီး အဝေးသင်တက္ကသိုလ် ပြန်ထားပေးကြလို့ ကျွန်မတို့ … Read more