မြလေးက အပျော်မယ် မဟုတ်ပါဘူး မြလေးရဲ့”

နှဖူးထက်က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့ တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စ အမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိုက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကို ဆောင်နေသည် ။ အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုကိုအိပ်မည့်ပုံစံလေးကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ပုံဖော်ကြည့်ရင်း ရှင်းသန့်သည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှာ စွဲမက်ဖွယ်အပြုံးလေး ရှပ်ပြေးသွားသည်…။ မြလေး ဒီအိမ်ကြီးကိုရောက်တာ ၅ နှစ်ပင် ကျော်ခဲ့ပြီမို့ ဒီအိမ်သားတွေနဲ့ မြလေးဆိုတာ မိသားစုဆိုလျင်မမှား၊ ဦးဖေနှင့် ကိုကိုတို့ကပင် မြလေးကို အိမ်ဖော် (အိမ်ပေါ်) … Read more

အန်တီမဟုတ်ရင် ဘယ်ရည်းစား ဘယ်မိန်မကိုမှ ကျွန်တော်မယူချင်တော့ဘူးဗျာ…

ကျွန်တော့ အမည် ကို မိတ်မဆက်တော့ပါဘူးဗျာ။ မိတ်ဆက်လို့ လည်း ကျွန်တော့မိတ်က ပိုမရှည်တော့ပါဘူးဗျာ ။ အခုဇတ်လမ်းက ဒီလိုဗျ ကျွန်တော်က ပထမနှစ် ကျောင်းသားပါ (…)မေဂျာပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ အခန်းတူတဲ့ သဉ္ဇာကို ကျွန်တော်က အရမ်းကြွေမိတာပေါ့ဗျာ။ သူကလည်း အရမ်းကို ပွင့်လင်းသူလေ။ ကျောင်းကို သူလာရင် ကြွေတဲ့ဘဲတွေကလည်း အရမ်းများတာကိုဗျ။ သူက ကျွန်တော့လိုကောင်ကို သိပ်ဂရုမစိုက် ပေမဲ့လည်း ကျွန်တော်က သူ့ကိုဂရုစိုက်ပြီး သူလိုအင်မှန်သမျှကို တတ်နိုင်သမျ ကြိုးစားပေး၊ အနေနီးတော့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြတာပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမဲ့လည်း ငွေကြေးမရှိ ဆင်းရဲတော့လည်း တစ်ခါတစ်ခါ စကားများကြ ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြနဲ့ပေါ့။ တစ်ရက်ကျတော့ သူကကျွန်တော့ကို အောင်ဇော် နင်နဲ့ငါပြတ်ပြီ ပြောပြီး ပြတ်စဲသွားကြပါတေဗျ………….. ကျွန်တော့အမေနှင့် ကျွန်တော့သူငယ်ချင်းတွေက အားကုန်ပြီး အမျိုးမျိုးဘဲ … Read more

နွယ်နီလေးကသာ နာတယ် တော်ပြီ မပြောနဲ့…”

အသက် (၁၈) နှစ်အရွယ် ချောမောလှပ ၊ တောင့်တင်းဖြူဝင်းသော မိန်းကလေး တစ်ယောက် ဗင်ကားအဖြူလေး၏ ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်၍ ကူရှင်ပေါ် တင်ပါးလွှဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲ၍ တင်လိုက်သည်..။ ပေါင်လည်လောက်နီးနီးသို့ပင် တိုကပ်နေသော စကပ်တိုလေးအနားက ဝဲခနဲ လန်တက်သွားသည်..။ “ ကောင်မလေး……အတော်လှလာတာပဲ…….” ဒရိုင်ဘာခုံတွင် ထိုင်နေသော ကိုကျော်စိန်က နွယ်နီလှိုင်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်..။ သူမ ကားတံခါးကို ဂျိုင်းခနဲ ဆွဲပိတ်လိုက်တော့မှ ကိုကျော်စိန်၏ အကြည့်က သူမထံမှ လွှဲ၍ ရှေ့တူရူသို့ လှည့်လိုက်သည်…။ “ မောင်းတော့…..ဦးလေး………” “ ဘယ်ကို ဝင်ဦးမလဲ…. နွယ်နီ …” “ အင်း…..မရှိတော့ပါဘူး.. အိမ်ကိုပဲ ပြန်တာပေါ့……” နွယ်နီလှိုင် စဉ်းစဉ်းစားစားနှင့် တွေးတွေးဆဆလေး … Read more