သူနာပြုဆရာမလေး မေနှင်း

မေနှင်းသည်ပုဂ္ဂလိက ပရိုက်ဗိတ်ဆေးရုံတစ်ရုံမှသူနာပြုဆရာမ လေးဖြစ်လေသည်။ယောက်ျားရှိပြီးကလေးတစ်ယောက်အမေဖြစ် သော် လည်း တောင့်တင်းဆဲခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပြည့်ဖြိုးတင်းကားသောတင်ပါး ကြီးများကြောင့်မသိသူများကအပျိုဟုထင်ကြသည်။ သူနာပြုအလုပ်ဝင်ခါစအသက် ၂၁ နှစ်ကအိမ်ထောင်ကျခဲ့သောကြောင့်ယခုအသက် ၂၅ နှစ် သာရှိသေးသဖြင့်ပျိုမြစ်နုဖတ် နေသည်။ထို့ကြောင့်ဆေးရုံလာတက်သူ လူနာများကရော လူနာစောင့်များကပါ အပျိုမှတ်၍ ဆရာမလေးမေနှင်း ကိုရိသဲ့သဲ့လုပ် ကြသည်။ဆရာမလေးကလည်း မျက်နှာချိုသည်။လင်ရှိ သော်လည်း ယောက်ျားကလေးများနှင့်အရောတဝင်ဖက်လှည်းတကင်း နေရသည်ကိုနှစ်ခြိုက်သည်။ လိင်ကိစ္စတွင်လည်းဝါသနာကြီးသည်။ မျက်နှာပေးကလည်းကြာမျက်နှာပေးကလေးဖြင့်ဖြစ်သဖြင့် ဆရာဝ န် တွေရော လူနာတွေပါဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသည်။ မေနှင်းသာ ဂျူတီယူနီဖောင်းထမီကိုတင်းနေအောင်စည်းလျက် အတွင်းခံပင်တီအနားလုံးကလေးများပေါ်လွင်စေလျက် ဆတ်တောက် ဆတ် တောက် လမ်းလျှောက်သွားလျင် လူနာရော ဆရာဝန်များပါ မေ နှင်း၏တင်ပါးကားကားလေးများအပေါ်မျက်တောင်မခတ်စိုက် ကြည့် ကြလေသည်။အသက်ကြီးကြီးဆရာဝန်ကြီးများပင် စူးစူးရဲရဲကြည့် တတ်ကြလေသည်။ ဆရာမလေးမေနှင်းမှာအကိတ် ကြီးမဟုတ်သော်လည်းတင်း မာကျစ်လစ်ပြည့်ဖြိုးသောတင်ပါးများကြောင့် သူမ၏နောက်ပိုင်းအလှကို ကြီးငယ်မရွေး ယောက်ျားသားများ၏အငမ်းမရလိုက်လံကြည့်ရှုခြင်းကို ခံရလေသည်။ခလေးတစ်ယောက်အမေ လင်ရှိမိန်းမဆိုသော်လည်းရင် သားများကတွဲကျခြင်းမရှိသေးဘဲ … Read more

အပျိုကြီးရဲ့အထူးလက်ဆောင်

ကျမ မသီသီမြင့် အသက်သုံးဆယ့် ငါးရှိပြီ။ကျမရန်ကုန်ကိုရောက်လာ တယ်။ဇာတိကတော့အညာက၊အညာသူဆိုပြီးမဲမဲသဲသဲ မဟုတ်ဘူး။ အသားတော့ဖြူယုံမကဝင်းတယ်။ လှလားလို့မေးရင်တော့ရွာမှာတော့ ကွမ်းတောင်ကိုင်စာရင်းမဝင်ပေမယ့်ရွက် ကြမ်းရေကြိုအဆင့်ပေါ့။အ သားဖွေးယုံလေးထိန်းထားနိုင်တယ်။ပြောစရာအပြစ်ကတော့နို့သေး တာတစ်ခုပဲ။ဒီအသက်အရွယ် အထိ အပျိုကြီးဘဝနှင့်နေခဲ့တာ။ဘာစိတ် မှတော့မရှိခဲ့ဘူး၊ခုဒီအရွယ်ရောက်မှ ကျမစိတ်ကတမျိုးကိုဖြစ်လာတယ်။ဖြစ်ပုံကဒီ လို။မောင်လေးကရန် ကုန်မှာအိမ်ထောင်ကျတယ်။သူတို့ကတိုက်ခန်းငှားနေကြတာ။သူ တို့မှာသမီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ကျ မတူမလေးပေါ့၊ကျမတို့ရဲ့အသဲ လေးလေ။တနှစ်နီးနီးရှိပြီ၊အဲဒီက နေပြီးတော့ကျမကိုရန်ကုန်ကိုခေါ် တယ်။ဘာလို့ခေါ်လဲဆိုရင် သူနိုင်ငံ ခြားသွားရမယ့်ရက်နီးလာလို့တဲ့။ သူ့သမီးနှင့်သူ့မိန်းမကိုထားခဲ့ရမှာ စိတ်မချလို့ဆိုတော့ကျမလိုက်သွား ရတယ်။ ရွာမှာ အမေနဲ့ညီမကိုထား ခဲ့ရတယ်။အဲဒီမှာကျမကသူတို့နေတဲ့မြို့ကိုလိုက်လာရတဲ့အခါသူတို့ တိုက်ခန်းကHallခန်း၊ငှားနေတာ လဲ ဖြစ်လေတော့ အခန်းတွေကန့်မထားဘူး လိုက်ကာခန်းဆီးလေးပဲကာထား တယ်။ကျမလည်းခန်းဆီးရှေ့အိမ် ရှေ့မှာပဲအိပ်ရ တယ်။ကျမမောင်က နိုင်ငံခြားထွက်ခါနီးတော့အမရှိနေ တာတောင်မရှောင်ဘူးရှင့်။ညဆိုသူ တို့လိုးသံတဖတ်ဖတ်နှင့်ကျမ ယောက်မကလည်းတအားညည်းတယ်။ အမှန်ဆိုရွာမှာမကြားဖူးတဲ့အရာ တွေ၊အစကတော့ရှက်တာပေါ့၊ အသံကြားတိုင်း ရင်တုန်ပန်းတုန် အမြဲဖြစ်ရသည်။။ သူတို့လုပ်ရင်ကြားရတဲ့အသံတွေက ဒါမျိုးမကြားဖူးတဲ့ကျမအတွက် တော့တမျိုးကြီးပဲရှင့်။ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်သံတွေလည်းကြားရတယ်။ အမှန်ဆိုရင်ကျမရှိတော့မောင်လေး ရှောင်ရမှာ၊ဒါပေမယ့်သူနိုင်ငံခြား … Read more

ကျမ ဖဲဝိုင်းမှာဖဲရှုံးလို့ ဦးငွေစိုး ဆီမှာ သုံးသိန်းနဲ့ပေါင်ထားခဲ့မိပါတယ်

အားးးးးး သားးးးးး သားးးးးးးးး ဘာဖြစ်တာလည်း ဟင် သား ဘာဖြစ်လို့လည်းးးးးးး ဘွားလေး အိပ်မက်တွေ မက်ပြီး ထအော်ပြန် ပြီလား သား ပြန်အိပ်လိုက်အုံးနော် မနက်အလုပ်သွားရအုံးမယ် မဟုတ်လား သား ဟုတ်ကဲ့ ဘွားလေး သား ရေသောက်ပြီး ပြန် အိပ်လိုက်ပါ့မယ် ဘွားလေးလည်း သားကြောင့် အိပ်ရေးပျက်သွားပြီ ဘွားလေးလည်း အိပ်တော့နော် သားလည်းအိပ်ပြီနော် ဘွား လေး ဘွားလေး အိပ်ယာထဲပြန်ဝင်သွားတော့မှ ကျနော်လည်း ကြမ်းပြင်ကအိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး ခြင်တောင်ကိုပြန်ချရင်း နဖူး ပေါ်လက်တင်ရင်း အသိစိတ်ကလွင့်ပျံ့နေရင်း အတိတ်က ပုံရိပ်တစ်ချို့မျက်စိထဲပြန်မြင်ယောင်လာမိပါတော့တယ် သား လင်းခန့် ဗျာ အမေ ဘာပြောမလို့လည်း သားအိပ်တော့မလို့ မနက်အလုပ်ဆင်းရအုံးမှာ အမေရယ် ခဏလေးပါ သားရယ် ကျနော် အိပ်ယာကလူးလဲထလိုက်ပြီး အမေ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုဖျစ်ညစ်လိုက်ရင်း ပြော … Read more