ပုံမှန်မဟုတ်ပေမယ့် အခွင့်အခါသာတဲ့အခါချစ်ပွဲဝင်ကြ ဆဲပါ

သီတာတစ်ယောက်စိတ်ညစ်ညူး စွာဖြင့်အောင်မင်္ဂလာကားဝင်းထဲ Taxiကိုလိုက်ပို့ခိုင်းပြီးELiteကားဂိတ်ကိုရောက်ခဲ့ရတယ်။မိမိ ဘဝ အခြေအနေကြောင့်ခရီးမထွက်ထွက်ဖြစ်ရတာကြောင့်စိတ်မောလူမောဖြစ်ကာခရီးဆောင်အိတ်ကိုဆွဲ၍ခ ရီးသည်နားနေခန်း ထံဝင် လိုက်ပြီးထိုင်လို့ရမယ့်နေရာကိုရှာ လိုက်တော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ကိုတွေ့ပြီးဝမ်းသာသွားကာ “ဟယ်ကျော်ဇင်” “ဟေ့ သီတာမ ဘယ်သွားမလို့လဲ” “ဟယ် ကျော်ဇင် နင်ကောဘယ်သွား မလို့လဲ” “အေး ငါမုံရွာသွားမလို့” “ဟယ် ငါလဲမုံရွာ ကိုသွားမှာဟ” “ဟုတ်လား နင်တစ်ယောက်တည်း လား” “အေးလေ တစ်ယောက်တည်း၊ နင်ရောတစ်ယောက်တည်းလား” “အေးနင်နဲ့ အဖော်ရပြီ” “အေးဟယ်၊ဒါနဲ့နင်ကကိုယ့်ကားနဲ့ ကိုယ်ဘာလို့မသွားတာလဲ” “တစ်ယောက်တည်းမမောင်းချင်ဘူး လေ၊ဟိုမှာလဲကားတစ်စီးရှိသေး တယ်” “အော “ “နင်ကရောဘာလို့မုံရွာသွားတာလဲ” “ဒီ လိုပါပဲဟယ်၊ငါ့မှာငွေရေးကြေး ရေးကိစ္စတစ်ခုရှိလို့” “ဟုတ်လား၊အလုပ်လုပ်ထားတာရှိလို့လား” “အေးဟယ်ငါငွေချေးထား တာပြန်မ ရလို့” “နင်ကလဲခုလိုခေတ်ကြီးငွေချေးစား ရတယ်လို့ “နင့်လိုဘောစိမှမဟုတ်တာဟယ်၊ရှိတာလေးတိုးပွားအောင်ကြံ ရတာပဲ” “နင်ဘယ်သူ့ဆီချေးထားလို့လဲ” “မျိုးမင်းကိုချေးထားတာ” “နင်ကဘာလို့မုံရွာအထိလိုက်လာ တာလဲ” “ဒီကောင်ဖုန်း … Read more

အမကဘယ်မှာလှလို့လဲ တောသူကြီးကို

မြောက်ဥက္ကလာကိုပြန်သော မီနီဘက်စ်လေးထိုးရပ်လာတော့ လူအုပ်ကြီးနဲ့အတူ မသီတာလဲကားပေါ်တိုးတက်လိုက်ရသည်။ အရမ်းကြီးမကျပ်သော်လည်း လူအပြည့်နှင့်ပင်။ ဒါတောင် စနေနေ့နေ့လည်ခင်းပဲရှိသေးသည်၊ ရုံးဆင်းချိန်ဆိုလျှင်ကားပေါ်တက်ဖို့ တောင်မန ည်း။ သီတာက ရန်ကုန်မှာအလုပ်လာလုပ်တာ ၃နှစ်ရှိပြီဆိုတော့ ရန်ကုန်ပါးဝနေပြီဆိုပါတော့။ သူတို့နားက ကုန်စုံဆိုင်မှ လုပ်ရင်းတဖက်က ပွဲစားတောင်လုပ်နေပြီး သူတို့မြောက်ဥက္ကလာ အဝိုင်းကြီးထိပ်နားမှာတင် သူပွဲစားလုပ်ပေးထားတာ တော်တော် များပြီ။ ဒီနေ့လည်း မြို့ထဲမှာ အိမ်ရောင်းမယ့်သူရှိလို့စကားပြောပြီး ပြန်လာတာ။ ရေခဲဆိုင်နားရောက်တော့ လူတစ်အုပ်တက်လာပီး အတော်ကျပ်သွားသည်။ မတ်တပ်ရပ်သူတွေနှစ်တန်းကနေ သုံးတန်းဖြစ်သွား သည်။ သူ့နောက်မှာတော့ ခုနကသူ့ကိုကွတ်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေသည့်ကောင်လေးတစ်ယောက်၊ အမူးသမားတွေ ကုလားတွေ နဲ့စာရင်တော့ တော်သေးတာပေါ့ဟုတွေးသည်။ ရန်ကုန်မှာဘက်စ်ကားစီးရင်ဒီလိုပဲ မသီတာလိုအိုးကောင်းကောင်းမျိုးဆိုလျှင် အထောက်ခံဖို့သာပြင်ထားပေတော့ပဲ၊ ကံကောင်းတာတစ်ခုက သူကလဲကြိုက်တယ်လေ။ ယောကျာၤးနဲ့အနေဝေးနေတဲ့အချိန်မှာ ဒီလိုကိစ္စဖြစ်လာရင်သူမအတွက် ဖြေရှင်းစရာနှစ်န ည်းပဲရှိတယ်။ တစ်နည်းက သူနှင့် ငွေကြေးကိစ္စတွေနဲ့ငြိထားသော သူ့ကုန်စုံဆိုင်သူဌေး ဦးအောင်မိုး၊ သူကတော့ … Read more

ကျမနာမည် ချမ်းအေး မအေးချမ်းတဲ့ ဘဝကို ပြောပြချင်မိတယ်။

ကျမနာမည် ချမ်းအေး မအေးချမ်းတဲ့ ဘဝကို ပြောပြချင်မိတယ်ကျမကို မွေးပြီးပြီးချင်း အမေက မီးတွင်းထဲ ဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ အဖေက နောက်အိမ်ထောင်ထူပြီး ကျမကို မွေးစားမိဘလက်ထဲ ထည့်ခဲ့ပြီး တမြို့တရွာကို ထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။ မွေးစားမိဘတွေ က ကျောင်းထားပေးလို့ ၁၀တန်းထိရောက်ခဲ့ပေမယ့် ၁၀တန်းနှစ်မှာ မွေးစားမိဘတွေ ကားမှောက်လို့ ဆုံးသွားကျတယ်။ အော် ပြောဖို့ကျန်နေခဲ့တယ်။ မွေးစားမိဘတွေက အိမ်ဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတယ်။ သားအရင်းတစ်ယောက်ရှိတယ်။ သူတို့ဆုံးသွားတော့ ကျမ ကျောင်းထွက်ပြီး ဆိုင်တာဝန် ယူလိုက်ရတယ်။ အကိုက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားကြီး ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ကျမတို့မြို့ကို ပြန်လာတယ်ရှင့်။ သူပိုင်တဲ့အိမ် သူပိုင်တဲ့ဆိုင် သူ့သဘောပေါ့။ နောကျဆုံးနှစျ စာမေးပှဲပွီးရငျ မိနျးမခိုးလာမယျဆိုပွီး အခနျးပွငျ ခိုငျးထားတယျ။ စာမေးပှဲပွီးတော့ ခေါငျးငိုကျစိုကျနဲ့ တစျယောကျတညျး ပွနျလာခဲ့တယျ။ ကမြတို့လညျး မမေးရဲဘူးရှငျ့။ နေ့နေ့ညည … Read more