အလဲအလှယ်

ကျောက်ဆည်မြို့နေ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့ သမီးရည်းစားသက်တမ်း ၄ နှစ်လောက်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ အလုပ်အားရက်များတွင် မန္တလေးမြို့သို့ သွားလည်ရင်း အမြဲတမ်း ချိန်းလိုးဖြစ်ကြသည်။ ကိုအောင်မှာ ကျော်စွာ ဆိုသော ညီတစ်ယောက်ရှိသည်။ ကျော်စွာက လူဆိုးဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ကိုအောင်ကို ကြောက်သည်။ တစ်နေ့ မန္တလေးမြို့သို့ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့ သမီးရည်းစား သွားလည်မှာကို ကျော်စွာက အတင်းဇွတ်လိုက်လာသည်။ မန္တလေးမြို့မှာ ကျော်စွာနှင့် ဖုန်းထဲက ကြိုက်နေသည့် သီရိဆိုသည့် ဆော်တစ်ပွေရှိသည်။ ဆော်က ပိုက်ဆံရှိပြီး ရုပ်ရှိရေလျှံဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့က အခန်းတစ်ခန်းယူလိုက်သည်။ ကျော်စွာက သီရိကို ဖုန်းဆက်ခေါ်ပြီး လျှောက်လည်သည်။ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့က အခန်းယူပြီး အောင့်ထားသမျှကို ဒီအချိန်တွင် တစ်နေကုန်လိုးတော့သည်။ ကျော်စွာက သီရိကားဖြင့် လျှောက်လည်ပြီး ညနေ … Read more

ကိုငြိမ်းချမ်းရယ် တော်ပါတော့ ဥမ္မာကို သနားပါ။

သူငယ်ချင်း ငါတော်တော်အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ ကူညီပေးပါလား””ခက်တယ်ကွာ။မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ။ အေး ရရင် ငါပြောမယ်။ မင်းကိုဆက်သွယ်လို့ရမယ့်ဖုန်းပေးခဲ့””အေးအေး ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ” ငြိမ်းချမ်း တယောက် မငြိမ်းချမ်းနိုင်သေးပါ။ သူထောင်က လွတ်လာတာမကြာသေး။ သူထောင်ကျရတာလဲ ခုသူမျက်နှာအောက်ကျပြီး အကူအညီတောင်းနေရတဲ့ ဝေယံဟိန်းရဲ့ အပြစ်လဲမကင်းပေ။ သူတို့တွေက တောင်ကြီးနည်းပညာတက္ကသိုလ်က ပထမနှစ်ကတည်းက တဆောင်တည်း နေခဲ့ခင်ခဲ့ကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။ မေဂျာတွေ မတူကြပေမယ့် ဆိုးဖော်ဆိုးဖက် ငတ်ဖော်ငတ်ဖက်တွေမို့ ညီအကိုတွေထက် ချစ်ကြသည်။ သူက မိဘမရှိ။ ဦးလေးဖြစ်သူက ကြည့်ရှူ့စောင့်ရှောက်ထားတာ။ ညီအကိုသားချင်းမရှိတော့ သူငယ်ချင်းတွေကို အရမ်းမင်သည်။ ဒါကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပတ်သတ်လာရင် အစစအရာရာ အနစ်နာခံသည်မို့ သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေပေါသည်။ နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲဖြေပြီးညမှာတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ခွဲရတော့မယ်ဆိုပြီး သောက်ကြစားကြသည်။ ပြီးတော့ လျှောက်လည်ကြတော့ သူက မသွားချင်။ မူးနေလို့ တခုခုဖြစ်မှာစိုးလို့တားသေးသည်။ဝေယံထက်က မရ။ … Read more

နာလိမ့်မယ် ဟိုကောင်တောင်းတာတောင် စွန်းမပေးဘူး”

ကျနော်ဒီစက်ရုံရောက်ပီး ၅ လလောက်အကြာမှာ သူမတို့အတွဲ ရောက်လာပါတယ်..သူမနာမည်က စွန်းတဲ့ မြန်မာလို လိမ္မော်သီးပေါ့.. ထိုင်းတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးပဲ အတူ့နေ ပိုက်ဆံအတူစုပီးမှ မင်္ဂလာဆောင်ပီးမှ လင်မယားအရာရောက်တာမို့ ကြားထဲမှာ ပြတ်သွားပီး အသစ်ရှာကြလည်း တော်ရုံ ဂရုမစိုက်ကြပုရယ်… ရောက်ပီးမကြာပါပု တစက်ရုံလုံးရဲ့ တဦးထဲသော မြန်မာလူမျိုး ကျနော်နဲ့ ခင်သွားပီး လက်ဖက်သုတ်ကို မပီကလာပီကလာပြောပီး ကြိုက်တတ်လာသလို သနပ်ခါးလည်း လိမ်းတတ်လာတယ်…ကျနော်နဲ့ ငါးအတူမျှား ဘူဖေးသွားစားတယ်.. ဖဲရိုက်တယ်လေ… သူ့ဘဲက ကျနော်တို့ ဖဲရိုက်နေရင် ဘီယာမူးနေတာ များတယ်… ကြာလာလေ ရင်းနှီးမှုပိုလာတော့ မထိတထိလေး တွေပြောလာတယ် နောက်ပိုင်း အစအနောက်သန်တဲ့ ကျနော့်အကြောင်း ပိုသိလာတော့ ပိုရဲတင်းပီး ပေါက်ကရတွေ ပြောလာတယ်လေ … ကျနော်တို့ စက်ရုံမှာလည်း သူတစ်ယောက်ပဲ လန်းပီး … Read more