“ မမ… က ဘာမှမပြောရင် ကျနော်က ဘာလုပ်ရမှန်းသိမှာ မဟုတ်ဘူးလေ…

လက်တစ်ဖက်က ရေဖလားကို ကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင် ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကို လှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ သူက မြေပြင်ပေါ်မှာ အုန်းလက်အလယ်ကြောရိုး အရင်းပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ဖင်ခုပြီးထိုင်နေရာက လက်ထဲမှာ ဓားပါးလေးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားပြီး အုန်းလက်လေးတွေကို တံမြက်စီးတန်သပ်နေရာကနေ ကျမကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် လုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျမရေချိုးနေတဲ့နေရာနဲ့ သူရှိတဲ့နေရာကြားမှာ ပန်းခြုံလေးများရှိကာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်လည်း ပေ (၂၀) နီးပါးလောက် ဝေးလေတော့ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ရေချိုးနေတဲ့ ကျမက မြေပြင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သူ့ကို သဲသဲကွဲကွဲ မြင်နေရပေမယ့် သူကတော့ ကျမ သူ့ကို တွေ့နေရတယ်ဆိုတာ သိပုံမရပါဘူး။ သူ့ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး သူက ကျမကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ကြည့်နေတယ်ဆိုတာလည်း ကျမက … Read more

ယားတယ် သူသူ မနေတတ်တော့ဘူးကွာ ”

အေးမြတ်သူတစ်ယောက် လင်နှင့်ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော် နှစ်နှစ်နီးနီးလောက်ရှိပြီ။ လင်ဖြစ်သူက မလေးရှားဖက်ကို အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း ပထမတော့ လစဉ်မှန်မှန် ငွေပို့ပေးနေရာက တစ်နှစ်ခွဲခန့်ကြာတော့ ငွေပို့တာမမှန်တော့ဘဲ သုံးလေးလလောက် ကြာမှ တစ်ခါလောက် ကြုံသလို မစို့မပို့ ငွေပို့ပေးရင်း သတင်းလည်း မသိုးမသန့် ကြားလာခဲ့ရသည်။ ရခိုင်မတစ်ယောက်နှင့် ဖြစ်နေသလိုလို အင်ဒိုမတစ်ယောက်နှင့်ပဲ ညားသလိုလို သတင်းကြားရသည်။ နောက်ပိုင်း ခြောက်လလောက်အထိ သူငွေပို့တာမျိုးလည်း မရှိတော့ချေ။ သူ့ဖက်က မမှန်မကန်ဖြစ်လာရာက သူတစ်ခေါက် ပြန်ရောက်လာချိန်မှာ လင်မယားချင်း အကြီးအကျယ် စကားများကြရင်း အေးမြတ်သူလည်း သူ့ကိုကွာရှင်းခွင့်တောင်း၍ အိမ်ကနေ အပြတ်ပင် ဆင်းချလာခဲ့လိုက်သည်။ သူမသဘောထားက ပြတ်သည်။ သစ္စာမရှိသောယောက်ျားကို တစ်သက်တာလုံး ကျွန်ခံပြီးမပေါင်းလိုတော့ဟုဆိုပြီး ဆွေမျိုးသားချင်းများက အမျိုးမျိုးနားချသော်လည်း ဘယ်လိုမှ တားမရတော့ချေ။ အေးမြတ်သူက ရုပ်ရည်လှသလောက် စိတ်လည်းတော်တော်ကြီးသည်ဟု ဆိုရမည်။ … Read more

ကိုနော် နှင်းညီမကို ငြိုငြင်တာလား။ နှင်းမှာ ဒီညီမပဲရှိတာ

ပန်းပုံပြင် introduction ဆိုလည်း ဟုတ်ပါတယ်။ ဒီအတိုလေးကို ၂၀၁၆ တုန်းက အချစ်တက္ကသိုလ်မှာ ပထမဆုံး ရေးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဖြစ်ရပ်မှန် personal experience လေးပါ။ ဘဝမှာ မဟုတ်တာတွေ စလုပ်တတ်တဲ့ အတွေ့အကြုံလေး အမှတ်တရ။ စရေးတုန်းက Teen diary ကနေ ပန်းပုံပြင် ဇာတ်လမ်းအထိ ဆက်သွားတာ။ နောင် ဘယ်မှာတင်ရမှန်း မသိတော့တာရယ်။ ရှက်ဖို့ကောင်းတယ် ထင်တာရယ် ဟိုဘက်မှာတင်ပြီးသား အပိုင်းတွေ ဖြုတ်ချပြီး အသစ်စလိုက်တယ်။ အခုလည်း ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဖတ်ရင်းနဲ့ ရယ်လည်းရယ်ချင်တယ်။ ရှက်စရာလည်းကောင်းတယ်။ ပိချိလေး အရွယ်ထဲက မဟုတ်မဟတ်တွေ ရေးတတ်ခဲ့တာကိုး ဟိ။ စာဖတ်သူတွေလည်း ရှေ့မျက်နှာနောက်ထား ဖတ်ပေးကြပါနော်။ “ပထမဆုံးသော ဝတ္ထုလေးပါ။ အမှားပါရင် သည်းခံပေးပါ။” ဒါ အဲ့တုန်းက စာဖတ်သူတွေကို အရင်ဆုံးတောင်းပန်ထားတဲ့ … Read more