“မေလေး” “ရှင့်” “မောင်တို့လက်ထပ်ရအောင်၊မောင်အလုပ်ရပြီ” “မောင်ဖေဖေနှင့်မေမေကိုပြောလေ” “အေးပါကွာယောက်ခမကြီးတွေကသလောတူပြီးသားပါ” မေလေးမှာအသားဖြူပြီးအရပ်ငါးပေလေးလက်မလောက်ရှိပြီးလှပသောကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရှိပါတယ်။မျက်နာချိုပြီးအသားအရေဝင်းပဖြူစင်တဲ့အသားအရေရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလိုကိုယ်လုံးပေါ်လွှင်စေသောအဝတ်အစားဝတ်ကမြင်သူတိုင်းနှစ်ခါလောက်ပြန်ကြည့်ရတဲ့သူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်စာအဓိကနှင့်ဘွဲ့ရတယ်။ကိုမင်းသူနှင့်တက္ကသိုလ်ကတည်းကချစ်ခဲ့ရပြီး၊ကိုယ်မင်းသူအလုပ်ရရင်လက်ထပ်မယ်ရည်စူးခဲ့ကြတဲ့ချစ်သူတွေဖြစ်ကြတယ်။ကိုမင်းသူကအနေအေးတဲ့သူဖြစ်တော့မိဘတွေကလည်းသဘောတူပြီးသားဖြစ်တော့သိပ်မကြာခင်မှာပဲရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးကြပြီးအိမ်မှာပဲ မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ကြတော့တယ်။ “မင်္ဂလာဆောင်တော့လည်းအရင်ကစည်းရှိကြတော့တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးမလွန်ကျူးခဲ့ကြပါဘူး” “မေလေး” “ရှင်..မောင်” “မင်္ဂလက်ဖွဲ့တွေလည်းဖောက်ကြည့်ပြီးပြီမဟုတ်လား” “အင်း.လေမောင်” “မပင်ပန်းဘူးလား” “အင်း.ပင်ပန်းတာတော့ပင်ပန်းပါတယ်” “အဲဒါဆိုအိပ်ကြရအောင်ကွာ၊မောင့်အချစ်ကလေးကိုကြင်နာချင်ပြီ” “ရှူးတိုးတိုး.မေမေတို့ကြားပါ့မယ်” “သူတို့နားလည်ပါတယ်မေလေးရယ်” “အော်သိတာသိစေမမြင်စေနှင့်တဲ့မောင်” “လုပ်ပါကွာအိပ်ရအောင်” “မောင်ကလည်း..သိပ်ကဲတာပဲ၊ဒီပစ္စည်းတွေသိမ်းလိုက်ပါဦးမယ်” အမှန်တော့မေလေးတစ်ယောက်ရင်တွေခုန်နေပြီး၊ရှက်နေလို့ဒီအလုပ်တွေလုပ်နေတာပါ၊အခုတော့အဲဒါတွေသိမ်းရင်းအချိန်ကဆယ်နာရီကျော်နေပြီ။မေလေးကပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီးဍှက်နှာသစ်ခြေဆေး၊သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးမှအိပ်ခန်းထဲဝင်လာလိုက်တယ်။ပြီးတော့ညဝတ်အင်္ကျီလေးဝတ်မလို့လုပ်တော့.မောင်ကကြည့်နေလို့နည်းနည်းရှက်သွားတယ်။ “မောင်..ဘာလို့ကြည့်နေတာလဲ၊ဟိုဘက်လှည့်ကွာ၊မေလေးရှက်တယ်” “မင်းသူလည်း “အေးပါကွာ”ဆိုပြီးတဖက်လှည့်ဟန်ပြုပြီးမေလေးမပြီးခင်လှည့်ကြည့်တယ်” “ဟင်းမောင်နှော်”ဆိုပြီးအဝတ်ဟောင်းတွေကိုကုတင်ခြေရင်းကအဝတ်စင်ပေါ်ခေါက်တင်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှချစ်သူလင်ကိုကန်တော့ပြီးကုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်တယ်။မင်းသူလည်းကုတင်ပေါ်တက်လာသောမေလေးအားကြင်နာစွာပွေ့ဖက်ပြီးပါးနှစ်ဖက်ကိုမွေးကြူရင်း “သိပ်လိမ္မာတဲ့မိန်းမလေးရယ်”။လို့ပြောလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တော့တယ် “အမယ်နဂိုကတည်းကလိမ္မာပြီးသားပါနှော်” “အေးပါကွာ” ကိုမင်းသူကမေလေးနှုတ်ခမ်းအားစုပ်ယူနမ်းရှိုက်တဲ့အခါမေလေးလည်းပြန်လည်နမ်းလိုက်တယ်။မေလေးရောမင်းသူပါရင်ခုန်မှု့တွေနှင့်တစ်ဦးကိုတစ်ဦးကြင်နာစွာပွေ့ဖက်နမ်းရှိုက်နေကြရင်းမင်းသူကကျော့ရှင်းပြီးသွေးစိမ်းကြောမြမြလေးပေါ်နေတဲ့မေလေးရဲ့လည်တိုင်ကလေးကိုငုံခဲပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ်။ “အို..မောင်ရယ်” မေလေးမှာအလိုးခံရမည်ကိုကြိုသိပြီးပိုပြီးရင်ခုန်မှု့တွေနှင့်အတူ၊မိန်းမောစပြုလာပါတော့တယ်။ “မင်းသူလည်းမေလေးအင်္ကျီကိုအပေါ်တွန်းတင်ကာ၊ဘရာအားချွတ်ရင်မေလေးနောက်ကျောသို့လက်လှမ်းလိုက်ပြီးအင်္ကျီချိတ်အားဖြုတ်ရာမေလေးပဲအိပ်ရာမှထပြီးဖြုတ်လိုက်ရတယ်။မေလေးဘရာချိတ်ဖြုတ်တုန်းမှာပဲမေလေးအကျီကိုခေါင်းကနေချွတ်ဖို့ကြိုးစားလိုက်တယ်။ဘရာချိတ်ဖြုတ်လိုက်တဲ့မေလေးအကျီၤပါတစ်ခါတည်းချွတ်လိုက်တော့၊ဖြူးဖွေးဝင်းပတဲ့လုံးကျစ်ကျစ်ရင်နှစ်မွှာဟာအပြင်သို့ထွက်လာတော့မင်းသူလည်းထိုထိုသောနို့နှစ်လုံးအားသေသေချာချာကြည့်ပြီးစို့လိုက်တယ်” “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အာ့မောင်ရယ်..ကျွတ်..ကျွတ်” “မေလေးတစ်ယောက်စုပ်သတ်ပြီးညည်းညူမိတယ်။အပျိုစင်နို့ပီသစွာပဲစုချွန်နေတဲ့နို့သီးတွေကစူထွက်လာရင်းတသိမ့်သိမ့်တလှိုက်လှိုက်တက်လာသောကာမစိတ်ကြောင့်ညည်းညူမိရလေသည်။ “ပြွတ်..ပြွတ်…ပြွတ်” “အင့်..ဟင်းးဟင်းးးးး” မင်းသူလည်းမေလေးချိုချိုကိုလျှာနှင့်ယက်လိုက်စို့လိုက်နို့အုံလိုက်ငုံလိုက်ခဲလိုက်လုပ်နေသဖြင့်မေလေးမှာပိပိထဲအရည်တွေစိမ့်ထွက်လာမှန်းသိပြီးရှက်သွေးဖြာသွားလေသည်။ မင်းသူလည်းမေလေးလုံချည်ကိုအသာဖြေကာချွတ်သောကြောင့်မေလေးလည်းခါးကိုကြွပေးလိုက်ရပြီး။ မင်းသူကမေလေးအဖုတ်ကိုအတွင်းခံဘောင်းဘီထဲလက်သွင်းပြီးအမွေးနုလေးများကိုပွတ်သတ်ပေးရာ။မေလေးမှာဓာတ်လိုက်သကဲ့သို့တချက်တွန့်သွားပြီးပိပိထဲမှအရည်ကြည်ချောဆီလေးစိမ့်ထွက်သွားသည်။ပိပိအကွဲကြားလက်သွင်းပြီးမင်းသူမှာမေးလေးနို့ကိုစို့လိုက်သည်။မေလေးလည်းဖီလင်တက်သထက်တက်လာပြီး”အော်ညည်းသံလေးပေးမိလေသည်။ မင်းသူကမေလေးအတွင်းခံကိုချွတ်လိုက်သဖြင့်မေးလေးဒုတိယအကြိမ်..ဖင်ကိုကြွပေးရပြန်သည်။ပိပိမှာလည်းဖြူဖွေးဝင်းဝါနေပြီးနှုတ်ခမ်းသားများမှာပန်းနုရောင်ပြေးနေလေသည်။မင်းသူမာချစ်ရ၏ပိပိလှလှလေးကိုမြင်ပြီးယက်ပေးချင်သောစိတ်တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည် “မေလေးပိကိုနမ်းချင်တယ်ကွာ” “မလုပ်ပါနှင့်မောင်” “မေလေးပြန်မလုပ်ပေးချင်ဘူးမောင်” “မေလေးကလည်းကွာလင်မယားတွေဖြစ်ပြီးမှကွာ” “မလုပ်ပါနှင့်မောင်ရယ်၊မောင်လည်းဘုန်းနိမ့်မယ်၊မေလည်းလည်းငရဲကြီးပါ့မယ်” “လုပ်ပါကွာ” “မေလေးမလုပ်ပါရစေနှင့်မောင်ရယ်” “မေလေးမလုပ်ချင်လည်းမောင်အတင်းမတိုက်တွန်းချင်ပါဘူးလေ၊မောင်တော့လုပ်ပါရစေ” “အာ.မောင်မေလေးကိုငရဲမပေးပါနှင့်မောင်” မင်းသူလည်းမေလည်းအားမပြောတော့ပဲမေလေးပိပိအားအတင်းယက်လိုက်သည်” “မလုပ်ပါနှင့်မောင်မေလေးတကယ်စိတ်ဆိုးမှာနှော်” မင်းသူလည်းဆက်မလုပ်ရဲတော့ပဲ၊မေလေးပေါင်ကြားထဲဝင်ကာမေလေးပိပိအားလိုးချလိုကိသည် “ဗျစ်..ဗျစ်…ဗျိ.ဗြစ်..ဗြစ်” … Read more
