ငါ့ညီမက တယ်အလိုက်သိတာကိုး၊

ကျွန်တော့် ဘဝ တစ်လျှောက်လုံးမှာ မိန်းမ တော်တော်များများနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီထဲက မမေ့နိုင်တဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်အကြောင်းကို ပြောပြချင်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အရမ်းခင်တဲ့ တင်ဝင်း ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း ရှိပါတယ်။ သူ့အိမ်က ကျနော့ရဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပါ။ သူ့မိဘတွေက တစ်နေကုန် ဈေးမှာ ဆိုင်ထွက်ပါတယ်။ သူ့မှာ ညီမအရင်းတစ်ယောက်ရှိပြီး တင်မေ လို့ခေါ်ပါတယ်။ တင်မေက ၈ တန်း ကျောင်းသူပါ။ နောက်ပြီး မုံရွာကလာပြီး စက်ချုပ်တဲ့ မသန်းအေးဆိုတဲ့ အစ်မတစ်ယောက်လည်း သူတို့နဲ့ အတူနေပါတယ်။ ဇာတ်လမ်းစခဲ့ပုံက ဒီလိုပါ။ အဲဒီအချိန်မှာ တင်ဝင်းက နယ်မှာ သင်တန်းတက်နေပါတယ်။ အိမ်မှာမိသားစုလို ဖြစ်နေတော့ နေ့လယ်နေ့ခင်းဆို ကျနော်က သူတို့ အိမ်မှာနေနေကြ။ အဲဒီအချိန်ဆို တင်မေက ကျောင်းသွားပြီ၊ အစ်မသန်းအေးနဲ့ ကျနော် … Read more

ဘယ်သူ့မှတော့ပြန်မပြောရဘူးနော်

ဂိုထောင်ထဲတင် မိဝေနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ပစ္စည်းထုတ်နေရင်းနဲ့ မိဝေကိုကျွန်တော်ကလှန်းစလိုက်သည်ဟိတ် မိဝေ နင်အောက်ကဘာခံဝတ်လာတာတုန်း အတုကြီးခံဝတ်လာတာမို့လား အံမာ ဘာအတုရမှာတုန်း မယုံရင်လာကိုင်ကြည့်လှည့်အယ် အဲဒါတော့ ကျွန်တော်မရဲသလိုဖြစ်သွားမိတယ် ဒါပေမဲ့မိဝေကမရဘူး ကျွန်တော့ရှေ့ကိုလာရပ်ပြီး လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့ဖင်ပေါ်ကိုတင်ပေးလိုက်တယ်။ မျက်နှာကလည်း ကျွန်တော့ကိုမော့ကြည့်ပြီးတော့ ဘယ်နဲ့လည်းဆိုတဲ့သဘောအေးဟ မာကျစ်နေတာပဲ ဟီးညစ်ကြည့်လေအင်း ကျွန်တော်လည်း မထူးဘူးဆိုပြီး မိဝေဖင်နှစ်ဘက်ကို ညစ်ကိုင်ပြစ်လိုက်သည်အာ ဖြေးဖြေးကိုင်လေဟီး မသိဘူးလေ မာမာကျစ်ကျစ်လေးမို့ ကိုင်ကောင်းတာနဲ့ ဟီးsorry sorryဟွင်း မပြောချင်ဘူးကဲကဲလုပ်ပစ္စည်းလိုတာတွေမြန်မြန်ထုတ် ကျွန်းလှအရင်တန်းသွားပြီးမှ ကန့်ဘလူပြန်အိပ်ရမယ် တည်းခိုခန်းရော ဖုန်းဆက်ပြီးပြီလားအေးဆက်ပြီးပါပြီဟအိုကေ ရပြီစုံပြီဟေ့ မိဝေရေ သွားကြစို့။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လည်းလိုတဲ့ပစ္စည်းတွေထည့် ငွေကောက်စရာစာရင်းတွေယူပြီးဆိုင်ကယ်နဲ့နှစ်ယောက်သားထွက်လာခဲ့ကြတယ် ၃နာရီခွဲလောက်လည်းမောင်းပြီးရော ကျွန်းလှရောက် ငွေခံ အော်ဒါကောက် ပြီးညနေလည်းရောက်ရော ကန့်ဘလူပြန်လာခဲ့ကြရော တည်းခိုးခန်းကတယောက်ခန်းနှစ်ခန်း မျက်နှာချင်းဆိုင် comကစီစဉ်ပေးတယ် တည်ခိုးခန်းရေမိုးချိုးအပြင်ထွက် ထမင်းစားညအတွက်မုန့်လေးဘာလေးဝယ်ပြီးပြန်လာခဲ့ကြတယ် မိဝေကကျွန်တော်တို့တခါထဲကျွန်းလှက … Read more

နင်က ရီးစားတောင် ထားတတ်နေပြီပေါ့…အိမ်ရောက်မှ တွေ့မယ်

နင်က ရီးစားတောင် ထားတတ်နေပြီပေါ့…အိမ်ရောက်မှ တွေ့မယ် မှန်ကို သေချာကြည့်လိုက်သည်……လှနေဆဲ……မိန်းခလေးသုံး လိုင်နာဆွဲသော…သေတ္တာ ပြားပြားလေးရှိ မှန်က မျက်နှာတခုလုံး မမြင်နိုင်သော်လဲ……..မိမိကိုယ် မိမိ လှနေသေးကြောင်း…..ထင်လိုက်သည်…..ဘဝတွင် နာကျဉ်မှု… ဝမ်းနည်းမှု သိက္ခာတရားတို့ ထပ်မံမရှုံးဆုံး နိုင်တော့ပြီ…….ထပ်မံလဲ ရှုံးဆုံးစရာ အလျှင်းမရှိတော့ပြီ….တကောင်ကြွက် တမျက်နှာဟူသည်….အမည်နာမ သာ ဆိုးသည်….သူမ အတွက်တော့ အကောင်းဆုံးပင် ဖြစ်နိုင်သည်……မိမိဘဝ ခုမှ သုညဘဝ ဖြစ်နေသည်…..အရာရာက သူမအပေါ်မတရား…..ဘာမှမရှိလေ ကောင်းလေ……သို့သော်….သူမ မြတ်နိုးတာက အခုသူမ ကိုင်ထားသော လိုင်နာဗူးပြားပြားလေး နှင့် ထိုပစ္စည်းလေးပေးခဲ့သူ……သူမ အတွက် မိဘ ….မောင်…ညီမ….ဘာမှမလို….ဘာမှလဲမရှိတော့…..ဘာတွေဖြစ်မှန်းလဲမသိတော့…….သူမ ဘာလုပ်ခဲ့သနည်း….. မှန်ကိုကြည့်ပြီးသူမ ပြုံးလိုက်သည်……ပြုံးနေသော မျက်နှာအောက်တွင် ဝမ်းနည်းသောအမူအရာ…..နောက် နာကြည်းသော အမူအရာ……. ဒုန်း…….ကျွီ……..ဟူသော အသံနှင့် အတူ….ရဲ ဝတ်စုံဝတ် …ရဲမေ ၂ ယောက်…ရောက်လာသည်…. “အပြစ်သူ….မယုယု……တရားရုံးသွားမယ်….လာခဲ့…..” … Read more