ချယ်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ “
ကျွီ … ပွမ်ပွမ်…ပွမ်ပွမ် “ ” ဦးစိုင်းလုံ … တံခါးလာဖွင့်ပါဦး “ ” လာပြီ လာပြီ ဆရာ “ စကားသံနှင့် အတူ ခြံဝင်းအတွင်း လေးထပ်တိုက်ကြီးရှေ့ဘယ်ဘက်ပန်းခြံလေးထဲ အလုပ်ရှုပ်နေသော အသက်၆၀ခန့် လူကြီးတဦးပြေးထွက်လာပြီး ခြံတံခါး လာဖွင့်ပေးလိုက်သည်။အနက်ရောင်ဇိမ်ခံကားကြီးမှာ ခြံထဲ မောင်းဝင်လာရင်း တိုက်ကြီး၏ ဆင်ဝင်အောက်၌ ထိုးရပ်လိုက်သည်။ကားရပ်ပြီး ခဏအတွင်း ဦးစိုင်းမှာ ကားနားရောက်ရှိနေတော့သည်။အသက်ကြီးပေမယ့် ကျမ်မာရေးလိုက်စားသဖြင့် အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် ပေါ့ပါးသွက်လက်နေသည်။ဤတိုက်ကြီး၏ တစ်ဦးတည်းသော လူယုံ ခြံစောင့်ကြီးဖြစ်သည်။ဦးစိုင်းလုံ ကားနားအရောက် ကားပေါ်မှ ခြေသလုံးဖြူဖြူတုတ်တုတ်လေးတဖက်ထွက်လာပြီး အသက်၄၀အရွယ် မိန်းမချောတစ်ယောက်ဆင်းလာတော့သည်။ ” ချယ်လေး … မင်္ဂလာပါ “ ” ဟုတ် … ဦးစိုင်း … မင်္ဂလာပါရှင့် … Read more
