ကျမ အိမ့်ချို။တောင်ဒဂုံမှာနေတယ်။အသက်၂၈နှစ်၊အပျိုမဟုတ်ဘူးတစ်ခုလပ်။ကလေးတော့မရှိဘူး၊မိသားစုတော့ရှိတယ်။မောင်နှမလေးယောက်ရှိတယ်။အကိုတွေကလူဆိုးတွေမို့အိမ်မလာကြဘူး။အိမ့်ချိုလည်းအကိုတွေကြားနေခဲ့တာပျော့စိပျော့ညံ့တော့မဟုတ်ဘူး။အပျိုမဟုတ်တော့ဘူးဆိုပေမယ့်အထင်မသေးကြနဲ့။ရုပ်အခံရှိတယ်။အသားဖွေးတယ်။လုံးကြီးပေါက်လှဆိုတာကျမလိုပုံမျိုးပဲ။မျက်ခုံးကောင်းနှာတံပေါ်တယ်။နို့ထွားတယ်။တင်ကြီးကကောက်ချိတ်နေတာ။။ရှင်တို့မြင်အောင်ပြောရရင်ဇွန်သဉ္ဇာလိုပုံမျိုးပဲ။
လူအိုတွေလည်းသဘောကျသလိုလူပျိုတွေလည်းသဘောကြတယ်။လမ်းသွားရင်ယောက်ျားလေးတွေအပြောဆုံးကနည်းတဲ့ဖင်ကြီးမဟုတ်ဘူး။ဖင်ထောင်လိုးခွဲလိုက်ရရင်တော့ရှယ်ပဲတဲ့။တစ်ခုလပ်ပေမယ့်လိုးချင်နေသူတွေတစ်ပုံကြီး၊အင်းလေအိမ့်ချိုလိုလူမျိုးမှသဘောမကျရင်အဲလူကအာသဝေါကုန်ပြီးတဲ့လူပဲ။ဟုတ်တယ်မလား။ယောကျားဆုံးတော့စားဝတ်နေရေးအတွက်အလုပ်လုပ်ချင်တယ်။တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ကျမကတခုလပ်ဆိုတော့လူတွေကရိသဲ့သဲ့တော့အပြောခံရတယ်။ကျမကလည်းအရင်ကတည်းကဖော်ဖော်ရွေရွေသမားဆိုတော့လူတွေနှင့်အဆင်ပြေတယ်။ကျမအလုပ်ကိုပင်ပင်ပန်းပန်းရှာဖွေရတာ့မလုပ်ချင်ဘူးလေ။အဲဒါနှင့်ကျမနှစ်လုံးသုံးလုံးလေးလက်ခွဲရောင်းတယ်။လဘ်ကောင်းတယ်ရှင်။
ကံကြမ္မာအကျိုးပေးထူးခြားတယ်။ကျမဆီကအလျော်ဆိုတာအရမ်းနည်းတယ်။ပေါက်ရင်လည်းအကွက်သေးတွေချည်းပဲ။လက်ခွဲဒိုင်ရောင်းရတော့ကျမမှာပြသနာမရှိဘူး၊ဒိုင်ကြီးတွေကရှင်းရတယ်။ကော်မရှင်ခမျိုးမျိုးမြက်မြက်ရတယ်။ရဲတွေနှင့်လည်းရင်းနီးလာတယ်။အဲရဲတွေကငွေပေးရင်ရတယ်။သူတို့ငွေလာယူရင်ကျမကိုအသေအချာကြည့်တယ်။တဏှာမျက်လုံးတွေနှင့်ပေါ့။ကျမစီးပွားရေးလုပ်တာ။ဒီလောက်တော့ခံရမှာပေါ့လေ။ဒီလိုနှင့်တနှစ်လောက်ရောင်းရတော့ငွေတော်တော်လေးစုမိတဲ့အခါကျမလောဘတက်လာတယ်။ဒိုင်လုပ်ချင်တယ်။အဲဒါဆိုပိုမြတ်မယ်လေ။အဲဒိမှာ ကျမ အတွက်အရေးကြီးတာကချဲဒိုင်ဖြစ်တဲ့အတွက်ရဲနှင့်ပတ်သက်ရမယ်။ကျမတို့မြို့နယ်ကစခန်းမူးအသစ်ရောက်တဲ့အတွက်စနည်းနာရတယ်။
ခုရောက်တဲ့ရဲနာမည်ကကိုရဲနောင်တဲ့။မိန်းမရှိတယ်။ကျောင်းဆရာမမို့ရန်ကုန်မှာမရှိတာပါ။သဘောကောင်းတယ်လို့အသံထွက်တယ်။ရဲသဘောကောင်းတယ်ဆိုတာကျမတို့စေတနာမရှိသလောက်ပါပဲ။အဲဒါနှင့်ရဲတစ်ယောက်ကိုအကူအညီတောင်းပြီးစခန်းမူးနှင့်စားသောက်ဆိုင်မှာစကားပြောချင်လို့ဆိုပြီးချိန်းလိုက်တယ်။ကျမလည်းအလှပြင်ပြီးစားသောက်ဆိုင်မှာစောင့်လိုက်တယ်။ကိုရဲနောင်ရောက်လာပြီးတော့ကျမကိုတချက်လမ်းကြည့်ပြီးပြုံးပြတယ်။သူကတော့ယူနီဖောင်းဝတ်မလာပဲရိုးရိူးအဝတ်အစားနှင့်ပါပဲ။ရုပ်ရည်သန့်သန့်ပဲ။ဗိုက်ပုနံကားမဟုတ်ပဲစမတ်ကျတယ်။
“ကြွပါစခန်းမှူးကြီးရှင့်” “ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာဒါနှင့်စခန်းမူကြီးလို့မခေါ်ပါနှင့်ကိုရဲနောင်လို့ပဲခေါ်ပါဗျာ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်၊လေးစားမှု့နှင့်ခေါ်တာပါရှင်” “ကဲဗျာဒီကညီမက ဘာကိစ္စများရှိလို့လဲ” “အေးအေးဆေးဆေးပြောကြတာပေါ့ရှင်” “ဟုတ်ကဲ့ ပါဗျာ” “ကိုရဲနောင်ကြိုက်တာမှာပါ” “သောက်လို့ရလား” “ရတာပေါ့ ကြိုက်တာပြော အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးမယ်” ကိုရဲနောင်စားစရာ၊သောက်စရာတွေမှာပြီးတေ ာ့သောက်ကြတာပေါ့။အရက်သောက်လာပြီဆိုရင်လူတွေသဘောကောင်းတတ်ကြသလိုပြောရဲဆိုရဲလည်းရှိလာတယ်။ကိုရဲနောင်က “ကဲညီမပြော ဘာကိစ္စလဲ” “ဒီလို..ကိုရဲနောင်၊ကျမချဲရောင်းချင်တာ” “အခုလည်းရောင်းနေတာပဲမဟုတ်လား” “အခုကလက်ခွဲလေ၊ကျမကိုင်တိုင်လုပ်ချင်တာ” “ကျနော်ဘာကူညီရမလဲပြော”
“ရိုင်းတယ်လို့မထင်ပါနဲ့ကိုရဲနောင်၊ကိုရဲနောင်တို့အတွက်ကျမလိုင်းကြေးလေးပေးချင်တာပါ” “အင်း..အခုတလောစီမံချက်တွေများတာညီမသိတယ်မလား” “ကျမသိတယ်လေ၊သူတို့လာမယ်ဆိုရင်ကျမပြောပေါ့၊ကျမမရောင်းပဲနေမယ်” ”အင်း…ကျနော်လည်းအခုမှရာထူးတိုးနဲ့လာတာပြသနာမဖြစ်ချင်ဘူးဗျ” “မဖြစ်ရပါဘူး၊အရင်ကဒိုင်ချုပ်တွေပေးတာထက်မနည်းစေရပါဘူး” “အင်းးးကျနော့်အတွက်ငွေမလိုဘူးဗျ” “ရှင် အဲဒါဆိုကျမဘာလုပ်ပေးရမလဲ” “အင်းဒီလိုဗျ။ဒီအလုပ်မျိုးဆိုတာကျနော်တစ်ယောက်တည်းမပြီးဗျ။ကျနော်ငွေမလိုပေမယ့်အောက်ကလူတွေအတွက်လိုပြန်တယ်။နောက်လည်းတခြားကျန်သေးတာပေါ့ဗျာ” “ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါကိုရဲနောင်” “ကျနော့်အတွက်တော့ငွေမလိုဘူ၊တပည့်တွေမတိုင်ရအောင်ငွေလိုတယ်ပြောတာ” “အော အဲဒါဆို ကိုရဲနောင်အတွက်ကျမဘာလုပ်ပေးရမလဲ”
”အင်းးးးး” “ပြောပါကိုရဲနောင်လိုတာပြော ကျမစီစဉ်ပေးမယ် “တကယ်လားဗျ” “တကယ်ပါ” “ညီမစဉ်းစားနှော် “ “ဘာမို့လို့..ကိုရဲနောင်” “ကျနော်ညီမကိုမြင်တော့ ဗျာ။စိတ်ထဲမှာ တမျိုးဖြစ်တယ်။မိန်းမကိုသတိရတယ်။အဲဒါ ညီမနှင့်အတူနေချင်လို့”ဒီယန်မြင်လို့ဒီခြုံကိုထွင်လိုက်တာ။အိမ့်ချိုဆိုတဲ့မိန်းမကရင်ကြီးကြီး ဒင်ကြီးကြီးလေ။အိမ့်ချိုမြင်ကတည်းကလိုးချင်လို့စားသောက်ဆိုင်မှာချိန်းတာလိုက်ခဲ့တာပေါ့။အခုတော့ကိုလိုချင်တဲ့ဂွင်ရောက်ပြီလေ။ “အမ် ကိုရဲနောင် ကျမကအပျိုမဟုတ်ဘူးနှော်” “သိတယ်..အဲဒါကြောင့်ကျနော်ပြောရဲတာပါ” “အင်း ကျမဘာပြောရမှန်းတောင်မသိသေးဘူး” “ညီမ အိမ့်ချိုရယ် ညီမလည်းယောက်ကျားဆုံးတော့တစ်ယောက်တည်းဖြစ်သလိုအကိုလည်းအခုတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတာ။
အခုကိစ္စကနှစ်ဘက်လုံးအဆင်ပြေမယ့်ကိစ္စလေ” “အင်း..ကိုရဲနောင်ကိုသဘောမကျစရာမရှိပေ မယ့်ကျမအဲဒါမျိုးကိုယ့်ယောက်ျားကလွဲပြီးမလုပ်ဖူးဘူးလေ” “အင်း ဗျာ အိမ့်ချို..အဆင်ပြေမှပါ” အိမ့်ချုတော်တော်စဉ်းစားလိုက်ရတယ်။လင်မရှိလို့အလိုးမခံရတာကြာပြီ။တဏှာကြီးတဲ့မိန်းမမဟုတ်ပေမယ့်။အခုကအဆင်ပြေရင်ငွေအ ရမ်းဝင်မှာပေါ့။ကျမတွေးရင်းရင်ခုန်လာတယ်။ “ကိုရဲနောင်ဖက်ကအဆငိပြေပါ့မလား” “ကျနော့်ဖက်ကစိတ်ချ” “ပေါက်ကြားလို့မဖြစ်ဘူးရှင့်ကျမအကိုတွေရှိတယ်”
“စိတ်ချကျနော်ကပိုကြောက်တယ်” “ဒါဆိုလည်းဖြစ်တယ်လို့သဘောထားလိုက်ကြတာပေါ့” “ဖြစ်တယ်ဆိုရင်ဒီနေ့ပဲလုပ်မယ်ဗျာ၊ညီမမြင်ကတည်းကအရမ်းတင်းနေပြီ” “အာ ကိုရဲနောင်ကလည်း” “တကယ်ပါဗျာ ။ဒီနေ့ပဲလိုက်ခဲ့ပါ။
စားသောက်ပြီးတော့ ကိုရဲနောင်ခေါ်ရာနောက်အိမ့်ချိုလိုက်ခဲ့တယ်။ကိုရဲနောင်ခေါ်တာကဟိုတယ်တစ်ခုပဲ။ကျမ တွေးပြီးရင်ခုန်လာတယ်။ကိုယ့်ယောက်ျားကဆုံးပြီးကတည်းကလိင်ကိစ္စမလုပ်ဖြစ်ဘူး၊အခုလုပ်ရတော့မယ်ဆိုတော့တဏှာစိတ်လေးကြွလာတယ်။မရှိတော့တဲ့လင်ယောက်ျားကိုသစ္စာမရှိတာမဟုတ်ဘူး၊စီးပွားရေးအတွက် အိမ့်ချိုလုပ်တာလို့တွေးလိုက်ရင်းကိုရဲနောင်သဘောကျရင်အားလုံးကအဆင်ပြေပြီမို့အစွမ်းကုန်ပြုစုဖို့လည်းစဉ်းစားထားတယ်။။အပျိုမဟုတ်တော့ရှက်စရာတော့သိပ်မရှိဘူးလေ။လုပ်ဖူးနေတဲ့အလုပ်ပဲ။အင်းပြောသာပြောရတာအိမ့်ချိုစိတ်တွေဖြစ်လာပြီ။အဖုတ်ထဲတောင်စိုချင်လာပြီ။
“ညီမ အိမ့်ချို” “ရှင် “ “ဘာတွေတွေးနေတာလဲ’”“အင်း အိမ့်ချိုစဉ်းစားတာကအိမ့်ချိုဘဝ ဖွတ်မရဓားမလည်းဆုံးဖြစ်မှာစိုးတယ်” “စိတ်ချ ပါကွာ၊စိတ်မပူနဲ့ပါနှင့်အိမ့်ချိုရယ်” “ဟုတ်ကဲ့ ပါကိုရဲရယ်” “လာပါအိမ်ချိုရယ်ကိုရဲတို့အိပ်ရအောင်”အိမ့်ချိုလည်း ဟန်ဆောင်ပြီးကိုရဲနောင်ဆီကဂတိစကားလေးရအောင်သာတောင်းလိုက်တယ်။မလုပ်ဖြစ်တာကြာပြီမိုအခုလိုလိုးရမယ်ဆိုတော့စိတ်ကအ ရမ်းဖြစ်နေပြီ။ ကိုရဲနောင်အဝတ်တွေချွတ်နေတယ်။ကိုရဲ နောင်ကိုကြည့်မိတော့ကိုရဲနောင်လီးကတောင်နေပြီ။ကိုရဲ နောင်လီးလည်းစံချိန်မှီလီးကြီးပါပဲ။အိမ့်ချိုလည်းအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ပြီးရေချိုးခန်းဝင်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းကပြန်ထွက်လာတော့ကိုရဲနောင်ကကုတင်အောက်ခြေချထိုင်နေရင်း
“လာ အိမ့်ချိုငါ နင့်နို့ကြီးတွေကိုစို့ချင်တယ်”“နို့ပဲလားကိုရဲ” “ဟားးဟား..အကုန်ပဲလုပ်မယ်”“အိမ့်ချိုပြောရင်းကိုရဲနောင် ဒူးနှစ် ချောင်းကြားဝင်ပြီးမတ်တပ်ကလေးရပ်လိုက်တယ်။ကိုရဲနောင်အိမ်ချို့ခါးလှမ်းဖက်ပြီးအိမ့်ချိုနို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက် တယ်“ပြွတ် …ပြွတ်..ပြွတ်“အားးအင်းးးဟင်းးးကိုရဲရယ်ကောင်းလိုက်တာမစို့မခံရတာလည်းကြာပြီအကြာကြီးစို့ပေး’”ညုတုတု လေးပြောပြီး တဟင်းဟင်းညည်းလိုက်တယ်”ကိုရဲနောင်ကခါးဖက်ပြီးရာကနေတင်သားနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်နယ်ရင်းနို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်စို့တယ်။အိမ့်ချိုစိတ်တွေဆူဝေလာပြီ။အခုလိုအလုပ်မခံရတာတော်တော်လေးကြာပြီမို့အဖုတ်ထဲကအရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာပြီးပေါင်ခြံတလျောက်စီးဆင်းလို့နေတယ်။
“အိမ့်ချို ငါ့လီးစုပ်ပေးပါလား” “အင်းစုပ်ပေးမယ်လေ” ရဲနောင်ထိုင်နေရာကပက်လက်လှန်ချလိုက်ဧတာ့လီးကြီးကမိုးပေါ်ထောင်နေ တော့တာပဲ။ အိမ့်ချိုလည်းကုတင်ပေါ်တက်ပြီးကိုရဲလီးကိုမစုပ်ခင်ကိုရဲနို့တွေကိုလျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်သေးတယ်။ပြီးမှကိုရဲလီး လက်ဖြင့်ဂွင်းတိုက်ကာလီးဒစ်ကြီးကိုငုံပြီးတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်ရာအသံတွေထွက်လာတယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အိုး..အားး ကောင်းလိုက်တာအိမ့်ချိုရာ”လီးဒစ်ကြီးကိုငုံစုပ်ရင်း အားရလာတယ်။လီးဒစ်ပတ်လည်ကိုလျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်တယ်။ဒါတွေက လင်ရဖူးတဲ့အိမ့်ချိုအတွက်အသေးအဖွဲ။လိးဒစ်ကြီးကိုအဝင်အထွက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်လိုက်ဂွေးဥတွေကိုဖွဖွလေးညှစ်လိုက်နှင့် လုပ်လိုက်တယ်။လီးကအရည်တွေနှင်တံတွေးတွေရောပြီးပါးစပ်ထဲပြည့်လာလို့အိမ့်ချိုတဂွပ်ဂွပ်မြိုချလိုက်ပြီး ဂွေးဥတွေပါတစ်လုံး ချင်းငုံပေးတော့ကိုရဲလီးကမူလထက်ပိုကြီးပိုရှည်လာသေးတယ်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အားကောင်းလိုက်တာအိမ့်ချိုရာကိုလိုးချင်ပြီ ” “လိုးလေ ကိုရဲ”“ဖင်ထောင်ကုန်းပေးစမ်းကွာ အိမ်ချိုဖင်ကြီးကို လိုးခွဲပစ်ချင်တာ”“ရတယ် အဖုတ်ကွဲရင်ကွဲပါစေ၊အိမ့်ချိုလည်းဆာလှပြီ”အိမ်ချိုဖင်ထောင်ကုန်းပေးရင်းပြောလိုက်တော့ကိုရဲလည်း နောက်ကနေမတ်တပ်ရပ်ဒူးကွေးပြီးစောက်ဖုတ်ထဲလီးကို နှစ်ထည့်လိုက်တယ်။ “ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်” “အာ့ အိုး အင်းအင်းးးးဟ င်းးးဟင်းး” “ကောင်းလိုက်တာ အီဆိမ့်နေတာပဲအိမ့်ချိုရေ” “ကောင်းရင်လိုးပေးတော့အိမ့်ချိုအရမ်းဖြစ်နေပြီ” ”ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့အိုး ကောင်းတယ် အင့်ဟင့်အင့်” “ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဗျစ် ဗြိ ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ်”အာ့ အိုးးးကြမ်းပေးစမ်းပါ ကိုရဲ”
ကိုရဲတစ်ယောက်အိမ့်ချိုခါးကိုင်ပြီးအိမ်ချိုဖင်လုံးကြီးတွေလှုပ်နေအောင်တဖျင်းဖျင်းလိုးနေလိုက်တယ်။ဖင်လုံးကြီးတွေကလည်း အားရစရာမို့အရမ်းလည်းစိတ်လာနေတယ်။မိန်းမနဲ့ဝေးငွာပြီးဒီလိုဂွင်တွေကအများကြီးကြုံကြိုက်ဖူးလို့ကိုရဲအတွက်ကတော့မ ထူးဆန်းဘူး။ဒါပေမယ့်ဒီလိုအိုးလုံးကြီးမျိုးကိုလိုးချင်နေတာမကြုံသေးလို့။အခုကြုံရပြီဆိုတော့အားရပါးရဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ခါးဆွဲ လိုးနေချိန်မှာအိမ်ချိုကလည်းနောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတော့ကိုရဲအတွက်ကဇိမ်ပါပဲ။ဖင်သားနှစ်ဘက်နှင့်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ဖြဲကာစအီုပေါက် ပါဖြဲကြည့်သေးတယ်။အိမ့်ချိုလည်းမခံရတာကြာပြီမို့အရမ်းလီးဇိမ်ရှိနေတယ်။နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးရင်းဖီးတက်လာတဲ့အတွက် စအိုဝတောင်ပွစိပွစိဖြစ်နေတယ်။ကိုရဲလည်းအိမ့်ချိုဆိုတာသူ့အတွက်ပလိုင်းထဲကာူဖားဖြစ်သွားပြီ။နောက်အခေါက်တော့ဖင်ပါချ မယ်ရည်မှန်းရင်းအသားကုန်လိုးလိုက်တယ်။ဒါပေမယ့်ဒီနေ့အတွက်ကတော့တကြိမ်သာလိုးပြီးနောက်ကျရင်စခန်းရှိအိမ်ခေါ်လိုးဖို့ ပါတွေးထားလိုက်ရင်း
“”ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့အိုး ကောင်းတယ် အားရှီးရှီးအင့်ဟင့်အင့်” အလိုးမခံရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အိမ့်ချိုတစ် ယောက်တဏှာစိတ်အရင်းပြင်းပြပြီးပြီးခါနီး လေအော်ညည်းလေ “”ဘွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဘွတ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့အိုး အားရှီး ရှီးအင့်ဟင့်အင့်ပြီးတော့မယ် အိမ့်ချိုပြီးတော့မယ်” “”ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဘွတ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” ကိုရဲလည်းအိမ့်ချိုပြီးတော့မယ် ဆိုတော့ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲလိုးပေးတယ်။အခန်းထဲလိုးသံနှင့်အိမ့်ချိုအော်သံတွေဆူညံနေပြီးကိုရဲမောဟိုက်သံပါထွက်လာတယ်။ “”ပြွတ် ဗျိ ဗြစ် ဗျစ် ဗျစ်ဘွတ်ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အားး ရှီးးရှီးပြီးပြီ အားးးပြီးပြီးအား” အိမ့်ချိုပြီးသွားတော့ကိုရဲလည်းစိတ်ကိုလျော့ ချကာသုတ်တွေပန်းထည့်ပြီး “အားးးးကောင်းလိုက်တာအိမ့်ချိုရာအရမ်း ကောင်းတယ်။”.ပြောရင်းနောက်ထပ်အချက် ငါးဆယ်ခန့် ထပ်လိုးလိုက်ပြီးလီးပျော့သွားမှဆွဲထုတ်ကာအိမ့်ချိုဘေးနားအမောဖြေရင်း “ကောင်းလိုက်တာအိမ့်ချိုရယ်၊ငါစွဲသွားပြီ” “တကယ် လားကိုရဲ” “အင်းနောက်တပတ်ကျငါ့အိမ်မှာတညလုံးလိုးမယ်” “အင်း လိုးလေ ကိုရဲ၊အိမ့်ချိုလည်းကိုရဲလီးကြိုက်သွားပြီ” “အင်း အိမ့်ချို ငါစခန်းမှာလုပ်စရာရှိလို့ပြန်ကြရအောင်” “ဟုတ်ကိုရဲ “
ကိုရဲနှင့်အိမ့်ချိုအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီးဟိုတယ်ထဲကထွက်လာခဲ့ကြတယ် အိမ့်ချိုတစ်ယောက်ကိုရဲနောင်ကိုအကြောင်းပြုပြီးချဲဒိုင် အဖြစ်သို့ကူပြောင်းလိုက်တော့တယ်။ ရဲစခန်းပေးရတဲ့လိုင်းကြေးလျော့တယ်။အန္တရယ်ကင်းကင်းနဲ့လုပ်နိူင်တယ်လေ။ရဲစခန်းကရဲ တွေအတွက်ကိုယ်တိုင်လိုင်းကြေးပေးရတယ်။အဲဒီအခါကိုရဲနောင်ကစခန်းထဲကသူ့အိမ်ခေါ်လေ့ရှိတယ်။ကိုရဲနောင်ကကျေးဇူးရှင် ဖြစ်သွားပြီလေသူခေါ်ရင် အိမ့်ချို မငြင်းမဆန်ပဲသွားရတာပေါ့။ “မောင်လေးစခန်းမှူးရှိလား”တာဝန်ကျရဲကင်းကိုသွားပြီးမေးလိုက် တယ်။တာဝန်ကျရဲကလည်းအိမ့်ချိုကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးခေါ်တောတစ်ထောင်အားနှင့်ကြည့်ပြီး “အမ သူ့အိမ်မှာရှိတယ်ဗျ” “ဟုတ်ကဲ့ ရှင့်” အိမ့်ချိုလည်း ကိုရဲနောင်အိမ်ဘက်ကိုလှမ်းလာလိုက်တယ် “ဟေ့ကောင်ညိုကြီး” “ဘာလဲကွ ဆရာမိုးအောင်”“ခုန..ကအိမ့်ချို လား”“ဟုတ်တယ်ဗျ”“ဘာမေးတာလဲ ညနက်မှ”
“စခန်းမှူးအိမ်တဲ့ဆ” “ဟုတ်လား အေး..ငါတို့စခန်းမှူးခေါ်ကြိတ်တာလားမသိဘူး”“ဟုတ်တယ်ဖြစ်နိုင်တယ်၊ဒီအချိန်ကြီးဆို တော့”“အေးကွာ ငါလည်းဒီဆော်ကြီးကိုဖင်ထောင်လိုးချင်နေတာ”“အေး မင်းတစ်ယောက်ထဲမှတ်နေလား ။ဟိုကောင်ရဲလေးပါ သေးတယ်” “ဟုတယ် ငါသွားချောင်းမယ်” “လီးဘဲကွာ ငါဒီမှာကင်းတာဝန်ကျနေတာ လိုက်လို့မရဘူး” “အေးကျန်ခဲ့ပေါ့။ငါရဲလေး ကိုခေါ်လိုက်မယ်”သူငယ်ချင်းသုံးယောက် စခန်းတစ်ခုထဲနေကြတာ။ရာထူးကွာပေမယ့်ဆိုးဖော်ဆိုးဖက်တွေ။အားလုံးကလီးကြီး တယ်။ ညိုကြီးနှင့်မိုးအောင်ကဂေါ်လီထည့်ထားကြတာ။မိန်းမဝါသနာကတော့မပြောနှင့်အရမ်းကြီး ကြတယ်။ပြည့်တန်ဆာမှု့များ တက်လာရင်သူတို့ကအမှု့စစ်တယ်။ပြီးလိုးလွှတ်တယ်။ပိုက်ဆံလဲတောင်းတယ်။အမှု့လိုရင်ပြည့်တန်ဆာအိမ်သွားတယ်။ အယောင်ဆောင်ပြီးဖမ်းတယ်။လိုးလည်းလိုးရပိုက်ဆံလည်းရ။မိုးအောင်ရဲလေးဆီသွားပြီး
“”ရဲလေး” “ဟေ..မိုးအောင်ဘာလဲကွ” “အိမ်ချိုလေစခန်းမှူးအိမ်သွားတာမြင်လိုက်တယ်” “ အေးဒီအချိန်ကြီးကြမှ” “အေး ငါးသွား ချောင်းမယ်။မင်းလိုက်မလား”“အေးလိုက်ခဲ့မယ် ။ငါလည်း အဲဒီဆော်ချနေတာကွ”မိုးအောင်ရဲလေးအဖော်ညှိတော့ရဲလေးဝမ်းသာ အားရလိုက်ခဲ့တယ်။ စခန်းမှူးအိမ်ဖက်ကိုခြေံလုံအောင်လျောက်ပြီးခိုးကြည့်ဖို့အပေါက်ရှာလိုက်တယ်။ ဝန်ထမ်းအိမ်ရာကဟောင်း နေပြီ။နောက်နှစ်မှအဆောက်အဦးတွေအသစ်ဆောက်မှာမို့အိမ်တွေကသိပ်မလုံဘူး။မိုးအောင်နဲ့ရဲလေးမီးရောင်မြက်တဲ့အပေါက် တွေလိုက်ချောင်းတော့အိမ့်ချိုနှင့်ကိုရဲနောင်အလုပ်စနေပြီ။ကိုရဲနောင်လီးကိုအိမ့်ချို အားရပါးရစုပ်နေပြီ။ကိုရဲနောင်ကကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး အိမ်ချိုကထိုင်ကာဂွင်းတိုက်လိုက်လီးစုပ်လိုက်လုပ်နေချိန်၊ဘယ်လောက်တောင်အားရပါးရပါးရစုပ်နေသလဲ ဆိုရင်အခန်းအပြင်ကချောင်းနေတဲ့သူတွေကအကုန်ကြားနေရတယ်
“ရဲလေး” “ရှူး တိုးတိုး”“အေး အိမ့်ချို ကငထန်ကြီးတွေ့လား။လီးစုပ် တာကြည့်စမ်းတပြွတ် ပြွတ်နဲ့ကွာ” “အေး ဟုတ်တယ် ကွ၊ ကုန်းပြီးစုပ်တာကွာဖင်ကြီးကိုအယ်နေတာပဲ” “အေးကွာ ငါလိုးချင်လာပြီ၊ဒီကောင်မကို” “လီး စခန်းမှူးပစ္စည်းကွာ “ “ဟေ့ကောင် ရဲ လေး စခန်းမှူးမရှိရင်ငါတို့ကြံကြမယ်” “အေးလုပ်လိုက်လေ ကြာသလားလို့” “ဟေ့ကောင် အိမ့်ချိုအပေါ်တက်ဆောင့်နေတာကွ” “အေး မိုက်တယ်ကွာ၊တဖန်းဖန်းမြည်နေသေးတယ်” “သေချာကြည့်နို့ကြီးတွေကလည်းအယ်နေတာ“ “အေးကွာနို့နှစ်လုံးကြားလီး ထည့်လိုးလိုက်ရ” “အေးကွာ ဟေ့ကောင်ကြည့်စမ်းမှောက်ချပြီးစခန်းမှူးနှင့်ကစ်ဆွဲနေပါလား”
“အေးးဆော်တော်တော်ထန်တယ်” အိမ့်ချိုနှင့်ကိုရဲနောင်မှာအပြင်ဘက်ကချောင်းနေတာသတိ မထားမိဘဲတဏှာထနေကြဆဲ။ကိုရဲ နောင်နှင့်လုပ်တိုသ်းအိမ့်ချိုမှာပြီးတဲ့အရသာခံစားရလို့အိမ့်ချိုကိုရဲနောင်ကိုစွဲနေပြီ။အခုအပေါ်ကအားရပါးရဆောင့်နေတယ်။လီးက အဖုတ်ထဲတဇွိ ဇွိ တဗျိ ဗြိ ဝင်နေတာ။ “ဖွတ်ဖတ် ဖတ် ဘွတ်”“အားးအင့်ဟင့် အားးးအင့် အင့် . အင့်”“ဗျိ ဗြိ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ်”“အာ့ရှီးရှီးးးရှီးး အိုးးအင့်အင့်”အချက်တရာကျော်လောက်ဆောင့်ပြီး။မောလာလို့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လေးကြိတ်လိုက် တယ်“အားးကောင်းလိုက်တာ အိမ့်ချိုရာ၊မောသွားပြီလား”“အင်း ကိုရဲ”“အဲဒါဆို ကိုရဲ ကိုဖင်ကုန်းပေးကိုရဲလိုးအုံးမယ်”“ဟုတ်ကဲ့ကို ရဲ” “အိမ့်ချိုလည်း ကိုရဲသဘောကျကုန်းလိုက်တယ်”ကိုရဲနောင်အိပ်ရာကလူးလဲထပြီး အိမ့်ချို အဖုတ်ထဲလီးထိုးထည့်တယ်”“ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်း”“အာ့ အင့်အင့် အင့် ဟ၊ားးးး အကိုပြည့်ကျပ်နေတယ်ကွာ၊အရမ်းကောင်းတယ်” “ဗျိ ဗြိ ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဘွတ် ဇွပ် ဖန်းဖန်းးဖန်း” “အာ့ အင့်အင့် အင့် ဟ၊ားးးး ကောင်းတယ်အားဆောင့်ဆောင့်”ရဲနောင်လိုးနေတုန်း အိမ့်ချို နောက်ပြန် ဆောင့်တယ်။ရဲနောင်အိမ်ချိုဖင်ကြီးဆွဲဖြဲနေတယ်။ပြီးဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးထည့်တယ်။ပြီးတော့
“အိမ့် ချို ငါဖင်လိုးချင်တယ်”“လိုးလေ အကို လိုးအကို့စိတ်တိုင်းကျလုပ်”“ရဲနောင်အိမ့်ချိုစောက်ဖုတ်ထဲကလီးထုတ်လိုက်ပြီးဖင်ထဲ ထိုးထည့်တယ်။“ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ”လီးကတဆုံးထိဝင်သွားတယ်။“အားးးဖြေးဖြေး ကိုရဲ အာ့အရမ်းကြပ်နေတာဖင်မခံရတာကြာပြီ”“ကိုရဲ လည်းဖြေးဖြေးချင်း လိုးလိုက်တယ်”“ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဘွတ်ဖန်းဖန်းးဖန်း” “အာ့ အအာ့ အင့်အင့် အင့် ဟ၊ားးးး ကောင်းတယ်” အခန်းထဲမှာတော့အိမ့်ချိုအသံကဆူညံနေပြီအိန်ချိုစိတ်အရမ်းထနေတာကြောင့်စိတ်မထိန်းတော့ပဲအားရပါးရစိတ်ရှိသမျှအော်နေ တာ “ရဲလေး ဖင်ချတာကွ” “အေးကွာ အားရစရာကြီး” “အေးဒီဆော်ဖင်ခံဖူးနေကြကွ” “အေး ဟုတ်တယ် ကွ” “ငါလည်းအဲဆော်ဖ င်လိုးချင်လိုက်တာ” “အေးလိူးရမယ် ငါကြံမယ်ဟေ့ကောင်” ချောင်းကြည့်ပြီးသူငယ်ချက်းနှစ်ယောက်လီးကတအားတောင်းလာ တယ်။ဝင်လိုးချင်ပေမယ့်စခန်းမှူးကိုကြောက်ရလို့သာ။စခန်းမှူးကလာ်းသူပဲလိုးတယ်၊၊အကျလေးဘာလေးမပေးဘူး
အိမ့်ချိုနှင့်ကိုရဲနောင်က အသားကုန်လိုးဆော်နေကြပြီးပတ်ဝန်းကျင်ပါမေ့နေကြတယ်။ အိမ့်ချိုဖင်ကြီးကလိုးရတာဇိမ်အရမ်းရှိတာ ကြောင့်ရဲနောင်လည်း အိမ့်ချိုခါးကိုကိုင်ပြီးအသားကုန်ဆောင့်လိုက်တယ်။အိမ့်ချိုလည်းခေါင်းကိုအိပ်ရာပေါ်မှောက်ချပြီးလက် တဖက်နှင့်အစေ့ကိုပွတ်နေလိုက်တယ်။ဖင်ရောအဖုတ်ပါဇိမ်ရှိနေတယ်။“ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဘွတ်ဖန်းဖန်းးဖန်း”“အာ့ အအာ့ အင့်အင့် အင့် ဟ၊ားးးးရှီးရှီး”အိမ့်ချိုအရမ်းဖီးရှိနေပြီ ။ပြီးလည်းပြီးချင်နေပြီ “ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဘွတ်ဖန်းဖန်းးဖန်း”“အာ့ အအာ့ အင့်အင့် အား ရှီးရှီး အိမ့်ချို ပြီးပြီပြီးပြီ’”အိမ့်ချိူဖင်ဝပွစိပွစိလုပ်ကာညှစ်လာတယ်။ကိုရဲလည်းဖင်ရဲ့စေးကျပ်ကျပ်အရသာကြောင့်မိနစ်နှစ်ဆယ် လောက်သာလိုးနိုင်ပြီးသုတ်ထွက်သွားတယ်။သုတ်ထွက်တော့အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ်ဆောင့်ပြီးလီးကိုထုတ်လိုက်တော့အိမ့် ချိုဖင်ထဲကသုတ်အချို့အပြင်ကိုစီးထွက်လာတယ်။ကိုရဲနောင်ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာလီးကိုဆေးလိုက်တယ်။
မိုးအောင်နှင့်ရဲလေးလည်းစခန်းမှူးရေချိုးခန်းဖက်ထွက်လာလို့ အပြင်ကိုအသာအယာထွက်လိုက်တယ်။“ကို ရဲနောင်နှင့်အိမ့်ချိုတို့ ခဏနားပြီးနောက်တကြိမ်ပြန်လိုးကြတယ်။မနက်သုံးနာရီလောက်မှအိမ့်ချိုကိုပြန်ပို့ပေးလိုက်တယ်အိမ့်ချိုလည်းတညလုံးခံခဲ့ရ တော့ အိမ်ရောက်တာနှင့်အိပ်ရာ ထဲဝင်ပြီးအိပ်လိုက်တာ နေမြင့်မှနိုးတော့တယ်။အိမ့်ချိုတစ်ယောက်တော်တော်လေးအဆင် ပြေနေပြီ။ခြောက်လလောက်ထိဒိုင်ကိုင်လို့တော်တော်စီးပွားဖြစ်တယ်။စီမံချက်လာရင်ခဏလေးငြိမ်နေတယ်။ပြီးပြန်ရောင်းတယ်။ ကိုရဲနောင်ဆီလည်းအပျော်မယားအဖြစ်အသုံးတော်ခံနေလိုက်တယ်။ကိုရဲနောင်ကကြင်နာပါတယ်။လိုးရင်သာအပေါက်စုံလိုးတာ။ အိမ့်ချိုလာပြီဆိုရင်လည်းစားစရာတွေစီစဉ်ပေးတယ်။
အိမ်ချိုလည်းကိုရဲနောင်နဲ့နေရတာပျော်တယ်။မယားငယ်လို့လူတွေထင် အောင်နေပေးတယ်။အဆင်ပြေတော့ဝတ်တာစားတာကအစပြောင်ပြောင်ရောင်ရောင်ဖြစ်လာတယ်။အလှတွေတိုးလာပေါ့။မနာလို သူတွေပြောလဲဂရုမစိုက်ဘူး။အဓိကကိုယ်အဆင်ပြေဖို့ပဲ။မိုးအောင်၊ညိုကြီးနှင့်ရဲလေးအံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်ကြံစည်နေကြတယ်။ပို ပြီးလှလာတဲ့အိမ့်ချိုကိုအရမ်းလိုးချင်နေကြတယ်။စခန်းမှူးရဲနောင်အလစ်ကိုချောင်းနေကြတာ။သူတို့ကအိမ့်ချိုကိုကြံစည်နေတာလူ မသိအောင်နေရတယ်။မတော်လို့ကိုရဲနောင်သိသွားရင်အကြီးအကျယ်ပြသနာတက်လာနိုင်တယ်လေ။
ဒီလိုနှင့်ချဲဖွင့်ဖို့နီးလာတဲ့တရက်မှာတော့ကိုရဲနောင်နေပြည်တော်ခရီးထွက်ရတယ်။ကိုရဲနောင်ကမိုးအောင်ကိုတာဝန်မှုးအဖြစ်လွှဲခဲ့ တယ်မိုးအောင်တို့စိတ်ရှည်ရှည်စောင့်နေတဲ့ရက်ရောက်ပြီ။နေ့ကကြာသာပတေးနေ့အချိန်တွက်ပြီးမိုးအောင်တို့နဲ့ရင်းနီးတဲ့ရပ်ကွက် လူကြီးတွေခေါ်ကာအိမ့်ချိုတို့အိမ်ကိုသွားလိုက်တော့ချဲစာရွက်ငွေလက်ခံဖြတ်ပိုင်းတို့နဲ့အတူမိတော့တယ်။ “မအိမ့်ချို ခင်များကို လောင်းကစားမွှုနဲ့ဖမ်းလိုက်ပြီ”“ဟေ့ မိုးအောင် နင်တို့ဆရာကော”“ခင်များဘာတွေပြောနေတာလဲ”“နင်တို့စခန်းမှူးပြောတာ”“ခင် များစခန်းရောက်မှရှင်းတော့”“ငါ နင့်တို့ဆရာဆီဖုန်းဆက်မယ်”“ကျုပ်တို့အချိန်မရဘူး၊စီမံချက်နဲ့ဖမ်းတာ။စခန်းရောက်ရင်စခန်းမှူး ဆီအကြောင်းကြားပေးမယ်”“ဟေ့ကောင်တွေသက်သေခံစာရွက်သိမ်း၊လက်ထိပ်ခပ်”အိမ့်ချိုတစ်ယောက် အချုပ်ခန်းထဲရောက်ပြီ မိုးအောင်ကစခန်းမှူးဆီဆက်သလိုလုပ်ရင်း“စခန်းမှူးကိုခေါ်မရဘူးမအိမ့်ချို”“ဟင်”“ခင်များမနက်ဖြန် အင်းစိန်ထောင်သွားရမယ်” “ဟင် နင်တို့ ..နင်တို့” အိမ့်ချိုတစ်ယောက်အသံထွက်မလာတော့ပေညနေရောက်တော့စားစရာပေးရင်းက
“မအိမ့်ချို ကျတော်ခင်များအမှု့တွဲတော့မတင်ရသေးဘူး” “အင်း ကိုမိုးအောင်မတင်ရသေးရရင် တစ်ခုစီစဉ်ပေးပါလား”“ဘာစီစဉ် ပေးရမလဲ မ အိမ့်ချို” “ကျမလွတ်အောင်လုပ်ပေး၊ပေးရမယ့်ကိစ္စအကုန်တာဝန်ယူတယ်” “မအိမ့်ချို ဒီအထဲရောင်မှငွေပေးထွက်လို့ မရဘူးလေ၊ မအိမ့်ချိုသိပါတယ်”“ကျမ အရမ်းညစ်နေပြီ ၊ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး” “အင်းကျနော်ကူညီလို့ရရက်ကူညီပါ့မယ်” မိုး အောင် မအိမ့်ချိုတကိုယ်လုံးစူးစိုက်ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်။ကိုယ်လိုချင်တာရဖို့ကစိတ်ဓာတ်စစ်ဆင်ရေးအရင်လုပ်ရမှာပဲ။ဘာ လို့လဲဆို တော့အိမ့်ချိုကစခန်းမူးမယားငယ်ဆိုပြီးသွေးနထင်ရောက်နေတာလေ။မာနတွေခဝါချပြီး ကိုယ့်ဂွင်ထဲအရောက် လိုလိုချင်ချင်နဲ့ပေးမယ့်အချိန်ကိုစောင့်ရတာပေါ့။အိမ့်ချိုတစ်ယောက်စိတ်ဓာတ်အကြီးအကျယ်ကျလာပြီ။ကိုရဲ နောင်ဆီက အဆက်အသွယ်မရ။စိတ်လည်းတိုလာသလိုအားငယ်လာတယ်။အချုပ်ခန်းထဲလည်းမနေဖူးတဲ့အတွက်စိတ်အရမ်းညစ်တယ်။ အနံ့အသက်လည်းမကောင်းဘူး။လူတွေကလည်းကျွတ်စီကျွတ်စီနှင့်။အရေးထဲပြည့်တန်ဆာမှု့ထင်ပြီးကြည့်နေတဲ့လူတွေရှိသေး တယ်။စိတ်ဓာတ်ကမြေခလာပြီ။အခုလောလောဆယ်အားကိုးရသူကမိုးအောင်ပဲရှိတော့မိုးအောင်ပဲအကူအညီတောင်းရတော့ တယ်။
“ကိုမိုးအောင် ကျမဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကျမအင်းစိန်ထောသ်တော့မသွားချင်ဘူး” “အင်း မအိမ့်ချိုကျနော်တစ်ခုပြောမယ်။ အဆင်ပြေမပြေကိုယ့်ဘာသာဆုံးဖြတ်၊ပေါက်ကြားရင်မနက်ဖြန်အင်းစိန်ပဲ”“ပြောပါ ကိုမိုးအောင်ရယ်ကျမဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရ ဒီ အထဲကလွတ်ပြီးရော”“ဒီလိုဗျ ကျနော်ကလွှတ်ချင်တယ်၊ဒါပေမယ့်”“ကိုမိုးအောင်ငွေလား ရတယ်”“ငွေမလိုချင်ဘူး”“ရှင်ဘာလိုချင် လဲ”“အင်း မအိမ့်ချို ကိုကျနော်တို့ကသဘောကျနေတာ” “အိုး….” “မအိမ့်ချို စဉ်းစားပါ။ညကိုးနာရီလောက်ဆိုအဖြေပေး” “ရှင်” “ရှင်ပြောတော့ကျနော်တို့ကဆိုလို့” “လာဖမ်းတဲ့သူတွေလေ၊သူတို့ဆီမှာလည်းသက်သေခံတွေရှိနေတယ်”
“ရှင် “ “အဲဒါကြောင့်ပါ၊ကဲကျနော်ပြန်အုံးမယ်၊ကိုးနာရီလောက်ဆိုအဆင်ပြေမပြေ အကြောင်းပြန်”မိုးအောင်ပြောပြီးထွက်ခဲ့တယ်။ အိမ့်ချိူတစ်ယောက်စဉ်းစားရပြီ။တညအိပ်ပေးရုံနှင့်တနှစ်ခြောက်လအထဲဝင်ရမယ့်အရေးတွေးမိပြီ။ထောင်ထဲမသွားချင်ဘူး၊အိမ် မှာမိဘတွေဘယ်လိုနေရမလဲ၊အကိုတွေကအိမ်လာတာမဟုတ်ဘူးလေ။”အိမ့်ချိူ ..စဉ်းစားး….စဉ်းစားစမ်း”နောက်ဆုံးတော့အိမ့်ချို မထူးဇာတ်ခင်းရပြီ။“ညကိုးနာရီလောက်မိုးအောင်ောက်လားပြီးခေါင်းညိတ်ပြတယ်။အိမ့်ချိုလည်းခေါင်းပြန်ညိတ်ပြလိုက်တယ်။ သဘောကအဆင်ပြေတယ်ပေါ့။ခနကြာတော့“မအိမ့်ချို အမှု့စစ်မယ်” “ထွက်ခဲ့” ညိုကြီးအချုပ်ခန်းသော့ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ပြီး တော့အိမ့်ချိုကိုခေါ်ပြီးစခန်းအပြင်ဘက်ခေါ်လာတယ်။စခန်းအပြင်မှာ ကားပေါ်မှာမိုးအောင်နှင့်ရဲလေးကစောင့်နေတာတွေ့လိုက်ရ တယ်။
“မအိမ့်ချိုတက်” “ဟုတ်ကဲ့” အိမ့်ချိုတစ်ယောက်ခြေသုတ်ပုဆိုးမြွေစွယ် ကျိုးလိုငြိမ်ကျသွားပြီ။မိုးအောင်တို့စိတ်ဓာတ်စစ်ဆင်ရေး အောက် ဒူးထောက်လိုက်ရပြီလေ။ ကားပေါ်တိတ်ဆိပ်စွာလိုက်ရင်းသုံးယောက်ကြီးများတောင်ပေါ့။တွေးရင်းကြောက်လည်း ကြောက်တယ်လန့်လဲလန့်နေပြီ။ တိတ်ဆိပ်မှု့ကိုဖြိုခွဲလိုက်သူကမိုးအောင်” “အိမ့်ချို ခင်များအမှူ့က မပိတ်သေးဘူး၊အချိန်မရွေးတင် လို့ရတယ်။” “ဟုတ်ကဲ့” “အခုလည်းခင်များကြားလားအမှူ့စစ်ရအောင်လို့ခေါ်ခဲ့တာ” “ကြားပါတယ်” “ခင်များကျုပ်တို့သုံယောက် နှင့်အဆင်ပြေရင်အမှု့ကွင်းလုံးကျွတ်လွတ်မယ်” “ဟုတ်ကဲ့”ကျနော်တို့ကစိတ်ကြိုက်လုပ်မှာ ခင်များငြင်းဆန်လို့ရတယ်” “မ ငြင်းဆန်ရဲပါဘူး” “ဟုတ်တယ်ငြင်းဆန်ရင်လည်း ခင်များအင်းစိန်ရောက်မှာပဲ” “ဟုတ်ကဲ့ “ “ကျနော်တို့သုံးယောက်တပြိုင်တည်း လိုးမှာ”
“ရှင်..တစ်ယောက်ပြီးမှတစ်ယောက်လုပ်ပါ လားရှင်” “ခင်များငြင်းဆန်တာလား အိမ့်ချို” “မဟုတ်ပါဘူးရှင်” “အဲဒါဆို ခင်များဘာမှ မပြောနဲ့၊ခင်များနဲ့စခန်းမူးလိုးနေတာကျုပ်တို့ချောင်းကြည့်လို့အကုန်သိပြီးပြီ” “ရှင်” “ဟင်းးဟင်း ကျုပ်တို့လည်းလိုးချင်တယ် ခင် များမကျေနပ်ရပ်အခုကားပြန်လှည့်မယ်” “မလှည့်ပါနှင့်ရှင့်တို့သဘောပါပဲလုပ်ပါ” “အိမ့်ချိုတစ်ယောက် ပေါက်တဲ့နဖူးမထူးတော့ပါ လေ။သူတို့ခေါ်ရာနောက်မငြင်းမဆန်ပဲလိုက်ခဲ့ရပြီပေါ့။အိမ့်ချို ကို မိုးအောင်ကအိမ်အလွတ်တစ်ခုဆီခေါ်သွားပြီးအထဲကိုရောက် တော့“အိမ့်ချို ခင်များအခန်းထဲမှာဘာမှစားခဲ့ပုံမရဘူး” “ဘယ်လိုလုပ်စားနိုင်မှာလဲ:”“ဒီမှာစားစရာတွေစီစဉ်ထားတယ်”“ဟုတ်ကဲ့” “ရော့ဒါလေးသောက်”“ကျမအရက်မသောက်ချင်ဘူး”“နည်းနည်းသောက်လိုက်ပါ။ခင်များသောက်ထားမှအဆင်ပြေမယ်၊သုံး ယောက်ကမိုးအလင်းဆွဲမှာ”“အိမ့်ချိုတွေးမိတာက မခံချင်လည်းခံရတော့မှာ။မူးနေတော့သိပ်မခံစ ားရဘူးပေါ့”“အင်း ဒါဆိုလည်း နည်းနည်းသောက်မယ်”“ဝီစကီနှင့်ဆော်ဒါရောထားတဲ့ခွက်ကိုမော့ပြီးသောက်လိုက်တယ်။လည်ချောင်းထဲပူဆင်းသွားပြီးရှိန်းတိန်း ဖိန်းတိန်းဖြစ်လာတယ်။
“စားစရာရှိတာလဲစား အိမ့်ချို”“ဟုတ်ကဲ့”အမှန်ကခေါက်ဆွဲကြော်နှစ်ပွဲကို လေးယောက်စားဖို့စီစဉ်ထားခဲ့တာ။အများကြီးစားပြီး ဗိုက်လေးပြီးအိမ့်ချိုအိပ်ငိုက်ပြီးစိတ်မပါဖြစ်နေမှာကြောင့်စီစဉ်ထားခဲ့တယ်။သုံးယောက်ဝိုင်းလိုးရင်မခံနိုင်မှာစိုးလို့ကာမစိတ်ကြွစေ တဲ့ဆေးကိုရောပေးခဲ့တာ။“အိမ့်ချို ရော့ထပ်သောက်ဦး”“ဟုတ်ကဲ့”အိမ့်ချိုနောက်ထပ်တစ်ခွက်ထပ်သောက်လိုက်တယ်။ခေါင်းထဲ ရီဝေဖြစ်လာပြီးအာသွက်လျှာသွက်ဖြစ်လာတဲ့အခါ “အိမ့်ချိုရေချိုးလိုက်ပါလား၊အချုပ်ခန်းကညစ်ပတ်နေတော့ခင်များစိတ်ရှုပ်နေ မှာ၊စိတ်ထဲလန်းသွားမယ်။” “ဟုတ်ကဲ့ အိမ့်ချိုရေချိုးလိုက်မယ်” “အိမ့်ချိုရေ ချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးအဝတ်ချွတ်ကာရေချိုးလိုက်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ပွတ်သပ်ချိုးရင်းစိတ်တွေကတမျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။အိမ့်ချိုတဏှာစိတ်တွေထလာတယ်။ဘာဖြစ်လို့ဖြစ်မှန်းမသိဘူး။ သွေးသားကတောင်းဆိုနေသလိုပဲ။အလိုးခံချင်နေပြီလေ။
“အိမျ့ခြို နငျရခြေိုးပွီးအဝတျမဝတျနဲ့တော့ငါတို့အဆငျသငျ့ ဖွစျနပွေီ”“အငျးပါ”အိမျ့ခြိုရခြေိုးခနျးထဲကထှကျလာတယျ။ရဲသုံး ယောကျကတုံးလုံးကြှတျကွီးတှနေဲ့အပွငျကစောငျ့နတော။လီးကွီးတှကေတရမျးရမျး။အကွီးကွီးတှပွေီးတော့လီးတှမှောဘုထစျ တှနေဲ့။အိမျ့ခြိုကွောကျသှားပမေယျ့ငွငျးဆနျမရတဲ့အခွအေနရေောကျနပွေီ“လာအိမျ့ခြို ဒီမှာတှေ့လားနငျ့ကိုကောငျးအောငျလိုးပေး မယျ့လီးတှေ၊ဟားးးဟားးနငျဆှမြေိုးမေ့သှားမယျ့ဂေါျလီလီးတှေ”“အငျး ရှငျတို့အလှညျ့ပဲလလေုပျကွပေါ့”“ကဲပါ နငျလညျးကောငျး အောငျငါတို့နို့စို့ပေးမယျ။လာအိပျလိုကျ” အိမျ့ခြိုအိပျရာထဲလှဲခြွ၅ီးအိပျလိုကျတယျ။ရဲလေးနှငျ့မိုးအောငျကတလကျတခကြျနပွေီးနို့ တှတေပွှတျပွှတျစို့တယျ။ညိုကွီးကအိမျ့ခြိုပေါငျဖွဲကားပွီးအစေ့ကိုပှတျခြတေော့တယျ။အိမျ့ခြိုစိတျတှနေို့စို့ခံရလဆေူဝလေေ။ ဆေးစှမျးကပွနပွေီ။မညညျးခငြျပမေယျ့ညညျးရပွီ။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”“အားး အင့်ဟင့်အင့်”ညိုကြီးလက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့အစေ့ကိုပွတ်တော့အိမ့်ချိုမှာ တဏှာမီး တောက်အရမ်း တောက်လာတော့တယ်။သုံးယောက်တပြိုင်နက်လုပ်ရတဲ့အရသာကထူးခြားလွန်းတာလဲပါတင်္ယ“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”“အာ့ အင်းဟ င်းးးဟင်းးး”စိတ်တွေထလိုက်တာထိမ်းမနိုင်သိမ်းမနိုင်ပဲ။အော်ညည်းနေမိတယ်။မိုးအောင်တို့အချင်းချင်းအချက်ပြလိုက်ပြီး“အိမ့်ချို ငါတို့အလှည့်ရောက်ပြီ”“ဟုတ် ကဲ့ ““ကဲလာ..တစ်ယောက်ချင်းစုပ်”“သူတို့သုံးယောက်အိမ့်ချိုရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ချကာမိုးအောင် လီးစစုပ်တယ်”လီးကြီးကကြီးမားလွန်းလို့ပါးစပ်ထဲမဆန့်မပြဲထည့်စုပ်ရတာအာညောင်းပေမယ့်တဏှာစိတ်ထနေတဲ့အတွက်စုပ်ရ တာအရသာကောင်းနေတယ်။လီးဒစ်ကြီးကိုလျှာနှင့်ယက်ပေးပြီးဂွေးဥလေးကိုအသာအ ယာညှစ်ပေးပြီးစုပ်ပေးလိုက်တယ်။မိုး အောင်လီးအကြောတပျိုင်ပျိင်းးထပြီးမွေဟောက်တစ်ကောင်ပမာ ခေါင်းတရမ်းဖြစ်နေတော့တယ်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”“အားး…..ဟားးးဟားးးရှယ်ပဲကွာ။ဟေ့ကောင်တွေအရမ်းကောင်းတယ်ကွာ”“လုပ်ပါ ဒီပွဲမှာမင်းကဆရာပဲ ၊မင်းကိုဦးစားပေးတယ်”“အေးပါကွာ.မင်းတို့ကျေးဇူးငါလီးတောင်မမေ့ဘူး”“ဟားးဟားးးးဟားး’” “ကဲအိမ့်ချို ငါ နင့်ကိုဖင်ထောင်လိုး မယ်”“အင်းလိုးလေ ရတယ်”အိမ့်ချိုဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးလိုက်တယ်မိုအောင်က ဟေ့ကောင်တွေတွေ့လားဒီဖင်ကြီးကိုဒီလိုလိုး ချင်နေတာ အခုတော့ အားရပါးရတွယ်ရပြီ”မိုးအောင် လီးကြီးကိုင်ပြီး အိန့်ချိုအဖုတ်ကိုတေ့ပြီးလိုးလိုက်တော့ “ပြွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ်” “အာ့ လားး အိုးး”စောက်ရည်တွေစိုရွှဲနေတဲ့အဖုတ်ထဲလီးကပြည့်ကျပ်နေပြီးဂေါ်လီကဖုတ်အတွင်းနံရံကိုပွတ်ဆွဲသွားတော့ အိမ့်ချိုမှာကြက်သီးမွှေးညင်းထပြီး အော်လိုက်မိတယ်လေ
“ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်”“အာ့အင်းးအားးအမလေး”“ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်ဖန်းဖန်းဖန်း”“အာ့..အိုး..အင့် ဟင်းဟင့် အိုးရှီး ရှီး”စောက်ဖုတ်ကစောက်ဖုတ်အလုပ်လုပ်နေပြီ။ဝင်လာတဲ့လီးကြီးကိုညှစ်ပေးပြီးအရည်တွေထွက်လာတယ်။အရမ်းလည်းကောင်း တယ်။အိမ့်ချိုဖီလ်းအပြည့်အဝရလို့အော်နေတာကိုညိုကြီးနှင့်ရဲလေးကြည့်ရင်းလီးကအရမ်းတောင်လာတာကြောင့်ဂွင်းထုနေကြ တယ်။ မိုးအောင်လိုးနေချိန်အတွင်းရဲလေးစောင့်မနေနိုင်တောဘူးစိတ်တအားထန်လာတာကြောင့်အိမ်ချိုရှေ့သွားပြီး “အိမ့်ချို ငါ့ လီးစုပ်တော့ဟာ”အိမ့်ချိုမငြင်းမဆန်ပဲရဲလေးလီးကိုစုပ်ပေးလိုက်တယ်။နောက်ကခါးကိုင်ပြီးဆောင့်နေတော့လီးကပါးစပ်ထဲကို အဝင်များလာတယ်။
လည်ချောင်းအထိရောက်လို့“အွတ် အော့ အားးအွတ်အီးးး”“မရဘူး ရဲလေးးမရဘူး”“ရဲလေးလည်းလီးအသေအချာမခံရမှု့ကြောင့် စိတ်ကတိုလာတယ်”“ဟေ့ကောင် မပြီးသေးဘူးလား ““လီး ပဲအခုမှလိုးကောင်းတုန်း”“ငါအရမ်းတင်းနေပြီငါလည်းလိုးမယ်”“အဲဒါ ဆို မင်းအိပ်လိုက်လေ”“အေးး ငါအိပ်မယ် အိမ့်ချိုအပေါ်ကတက်”ရဲလေးအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး အိမ့်ချိုကိုပြောတော့ မိုးအောင် လိုးနေတာကရပ်လိုက်တယ်အိမ့်ချိုလည်းရဲလေးအပေါ်ကတက်ပြီးခွကာလီးကိုကိုင်ပြီးအဖုတ်နဲ့တေ့ကာသွင်းလိုက်တယ်။လီးအဆုး ထိထိုင်ချလိုက်တော့
“ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဗြိ ဗျစ်” “အာ့ အားးရှီးးရှီးးး” “အိမ့်ချို ငါနမ်းချင်တယ်ဟာ”“အိမ့်ချိုလည်းစိတ်ပါနေတာမို့ရဲလေးပြောသလိုအနမ်းခံဖို့ ရှေ့ကုန်းပေးတဲ့အခါရဲလေးကဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။“ပြွတ် ပြွတ်”လျှာချင်းတွေ့ပြီးစုပ်နမ်းနေစဉ်မှာရပ်နေတဲ့မိုး အောင်နောက်ကနေပြီး အိမ့်ချို ဖင်ကြီးကိုဖြဲကာတံတွေးထွေးထည့်တော့ အိမ့်ချိုတွေးပြီးလန့်သွားတယ်“အားးးကိုမိုးအောင် တစ် ယောက်ပြီးမှတစ်ယောက်လုပ်ပါလား”“နင်သောက်စကားမျးပြန်ပြီအိမ့်ချို နှစ်ပေါက်လုံးအလိုးခံရတာဘယ်လောက်ကောင်းလဲနင် ခံကြည့်”ပြောရင်းနှင့်လီးကိုဖင်ဝထဲတေ့ပြီးထည့်တယ်။လီးဒစ်ကြီးဝင်လာတော့“အားးးး နာလိုက်တာ..မလုပ်ပါနဲ့အကို ““နင် ကိုရဲ နောင်နဲ့ကျဖင်လိုးခံတယ်မလား”“သူ့လီးကအကို့လီးလောက်မကြီးဘူး”“မိုးအောင်ရေ ဒီမှာအုန်းဆီပုလင်း”“အေးညိုကြီး ပစ်လိုက်”မိုးအောင်လီးမချွတ်ပဲညိုကြီးဆီကအုန်းဆီပု လင်းလှမ်းတောင်းလိုက်တယ်။
“ညိုကြီးပစ်ပေးတဲအုန်းဆီပုလင်းကိုလှမ်းဖမ်းပြီးအိမ့်ချိုဖင်ဝထဲလောင်းထည့်ကာလီးကို ထပ်သွင်းလိုက်တော့ချောကနဲဝင်သွား တယ်“ဗျစ် ဗျိ ဗြိ ဇွိ ဇွိ”“အု အာ့ အင်းဟင်းးဟင်းအင့်”လီးကဖင်ထဲတင်းဆို့ဆို့ကြီးဝင်လာတယ်မိုးအောက်လည်းမညှာတာတော့ဘူး၊ လီးကအုန်းဆီကြောင့်ချောချောမောမောဝင်နေပြီလေလီးကြီးနှစ်ချောင်းကအရမ်းကိုထိနေတယ်။အလွှာလေးတစ်ခုသာခြားတယ်။ အိမ့်ချိုမှာ ဖင်ထဲမှာအုန်းဆီကြောင့်မနာတော့ဘဲလီးအဝင်အထွက်ကြောင့်ကောင်းနေတယ်။အရင်ကဖင်လိုးရင်ကာဖူးစောက်စေ့ကို ပွတ်ရပေမယ့်။အခုကျတော့စောက်ဖုတ်ထဲမှာလီးကဝင်နေတယ်။နှစ်နေရာလုံးဖီးအပြည့်ရနေတယ်။အော်ညည်းသံတွေက အဆက်မပြတ်ညည်းနေမိတယ်။
ဗျစ် ဗျိ ဗြိ ဇွိ ဇွိ ဖန်းဖန်းးဖန်းး”“အာ့ အားအားးရှီးရှီးး အားအရမ်းကောင်းတယ်အားပြီးတော့မယ်အား” “ဇွပ် ဇွိ ဘွတ်ဗျစ် ဗျိ ဗြိဇွိဇွိဖ န်းဖန်းးဖန်းး” “အာ့ အားအားးရှီးရှီးးအားးပြီုးပြီအား”လိုးချိန်နာရီဝက်လောက်လိုးပြီးတော့မိုးအောင်ဖင်လိုးရတာအရမ်းကောင်းလို့ ပြီးချင်လာတယ် “အားရှီးရှီးကောင်းလိုက်တာ အိုးးး” မိုးအောင်အော်ညည်းရင်းသုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ် “ညိကြီးလိုးမလား” “အေးလိုးမယ်” “ညိုကြီးမိုးအောင်နေရာကိုတလှည့်ဝင်လာပြန်တယ်။အိမ့်ချိုမှာသူပြီးပေမယ့်ညိုကြီးကိုတလှည့်ခံရအုံးမယ်လေ။ မိုးအောင်ကအမောဖြေအရက်သောက်ရင်း အိမ့်ချိုတို့လိုးပွဲကြီးကိုတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေပြီး လီးကိုပြန်ဆွနေတယ်လေ။
“ဟေ့ ကောင်ညိုကြီးငါတလှည့်ချမယ်”“ဟာကြာ”“လီးလားအောက်ကချည်းနေရတာသက်သာတယ်မှတ်လား”“ဟားးး ဟားးးး”“အိမ့်ချို ခဏဆင်းအုံး”“အင်း “အိမ့်ချို ရဲလေးအပေါ်ကနေဆင်းလိုက်တယ်“အိမ့်ချို ငါ့လီးစုပ်ပေးဦးလေ”“အေးပါ ညို ကြီး”“ဟေ့ကောင်နောက်မှစုပ်ခိုင်းငါအရှိန်ပျက်တယ်”“ငါလိုးမသားမင်းတို့အလှည့်ချည်းပဲ”“လုပ်ပါကွာဒီမှာတိုးလို့တန်းလန်း ကြီး”“အေးပါကွာအေးပါ”
ညိုကြီး အိပ်ရာပေါ်လှအိပ် လိုက်တယ်။အိမ့်ချိုအပေါ်ကခွပြီးလီးကိုင်ကာအဖုတ်နေ့တေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်။လီးရည်တွေစောက် ရည်တွေထွက်နေလို့လီးကပြွတ်ကနဲဝင်သွားတယ်။အိမ့်ချိုညိုကြီးအပေါ်မှောက်ချမယ်လုပ်တော့“အိမ့်ချို အရှိန်သေသွားလို့ပြန်စုပ် ပေးအုံး”ရဲလေးကအိမ့်ချိုမျက်နှာနားလီးကပ်ပေးတယ်။လီးရည်တွေရောစောက်ရည်တွေပေကျံပြီးချွဲနေတဲ့လီးကိုအိမ့်ချိုစုပပေးရ ပြန်တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”“အားကောင်းလိုက်တာ အိမ့်ချိုရာ”“ငါလိုးမသားကောင်းမနေနဲ့ ငါလည်းအလိုးခံချင်နေပြီ”“ငါလီး မင်ဖင်ငါလိုးရမလား ညိုကြီး”“ဟာဒီမအေလိုးတော့ အိမ့်ချိုကုန်းပေးလိုက်’အိန့်ချိုကုန်းပေးလိုက်တယ်။ရဲလေးလီးကြီးကိုက်ပြီး အိမ့်ချိုဖင်ထဲလိုးထည့်လိုက်တယ်။‘”ဇွိ ဗျိ ဘူ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်” ဖင်ထဲကလေအန်သံထွက်လာတယ်။မိုးအောင်သုတ်ရည်နှင့်အုန်းဆီတွေပါရှိနေလို့ဖင်လိုးရတာအဆင်ပြေနေတယ်။
“ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်”“အာ့ အားးအမလေး အာ့အိုးး”ရဲလေးအားရှိသမျှကျုံးလိုးတော့တယ်။ကာမဆေးအရှိန်မသေသေးတဲ့အိမ့်ချိုနောက်တကြိမ် တဏှာစိတ်ပြန်ကြွလာတယ်။“ဇွပ် ဖတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်”“အာ့ အိုးရှီး လိုး…လိုးပေး အားးကောင်းနေပြီ” “အိမ့်ချိုစိတ်တွေအရမ်းကြွနေတယ်။ရဲလေးလည်းအသားကုန်ကျူံးလိုးလိုးပေးတယ်။ရဲလေးအားကုန်သုံး လိုးတွောညိုကြီးလည်းတော်တော်ကောင်းနေုပြီ။အိမ့်ချိူတဏှာသံ တွေဆူပွက်နေလို့ဘေးကကြည့်နေတဲ့မိုးအောင်လီးကပြန် တောင်လာတယ်။လီးကိုလုံးဝရေမဆေးဘူး။အရည်တွေခြောက်နေပြီ။အရက်သောက်ရင်းနောက်တစ်ချီလိုးဖို့တွေးနေပြီးလီးကိုပြန် ဆွနေတယ်။“ဇွပ် ဖတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်”“အာ့ အိုးရှီး လိုး…လိုးပေး အားပြီးတော့မယ်”
ဒုတိယအကြိမ် အိမ့်ချိုပြီးတော့မှာမို့အဖုတ်ရောဖင်ပါညှစ်ပြေီ။ရဲလေးလည်းညှစ်အားကြောင့်ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။နောက်ဆုံး အချိန်မိုးအားကုန်သုံးပြီးလိုးပေးလိုက်တော့တယ်“ဇွပ် ဖတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်း” ”အာ့ အိုးရှီး..အားအင့်အင့်ပြီးပြီ ပြီးပြီ အား”အိမ့်ချိုလည်းအပြီးရဲလေးလည်းသုတ်တွေထွက်သွားတော့တယ်။သုတ်တွေဖင်ထဲပန်းထည့် ပြီးလီးကိုချွတ်လိုက်တယ်။ပြီး တော့မိုးအောင်ဘေးထိုင်ပြီးအမောဖြေအရက်ထပ်သောက်နေတယ်။အိမ့်ချိုမှာဖင်ဝကဟစိဟစိဖြစ်နေလို့သုတ်တွေအပြင်ဖက်စီး နေတော့တယ်
“အိမ့်ချိုဆင်းဟ”“အင်းပါညိုကြီး”အိမ့်ချိုညိုကြီးအပေါ်ကဆင်းလိုက်ပြီးထထိုင်တော့ညိုကြီးလည်းအိပ်ရာကထလာကာအိမ့်ချိုကို “ငါ့လီးစုပ်ပေးအုံးအိမ့်ချို”အိမ့်ချိုမှာညိုကြီးလီးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးမိတယ်။ “ဂွေးဥတွေပါယက်” ညိုကြီးအမိန့်ကြောင့်အိမ့်ချို ဂွေးဥတွေပါယက်ပေးရပြန်တယ်“ကဲရပြီငါလိုးမယ်ကုန်းပေးဦး”အိမ့်ချိုကုန်းပေးတော့ညိုကြီးလည်းအိမ်ချိုဖင်နဲ့အဖုတ်တလှည့်စီ လိုးပေးတယ်။
“ဇွပ် ဖတ်ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်” “အာ့ အားးအမလေး အာ့အိုးးအား”အိမ့်ချိုဖင်သားဖြဲကာမီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးတယ်။ ဖင်တလှည့် စောက်ဖုတ်တလှည့်လိုးတယ်။ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးညိုကြီးပြီးသွားတယ်။လီးရည်တွေကိုအဖုတ်ထဲပန်းထည့် လိုက်တယ်။အိမ့်ချိုလည်းနှစ်ကြိမ်ပြီးသွားတော့လူလည်းနှူံးချိနေပြီအဖုတ်ရောဖင်ရောကျိမ်းနေပြီ။ထထိုင်ရင်တောင်အဖုတ်ထဲက အရည်မပြောနှင့်ဖင်ထဲကအရည်တွေပါစိမ့်ထွက်နေတယ်။စအိုကြွက်သားကထိန်းမနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေပြီ
“အိမ့်ချို မောနေပြီလား”“ရှင်တို့သုံယောက်တောင်လိုးမှတော့မမောပဲနေမလား”“ရော့အမောပြေသောက်အုံး” အိမ့်ချိုလည်းအနာ သက်သာအရှက်သာအောင်တခွက်ယူသောက်လိုက်ပြီးမှိန်းနေစဉ်မှာပဲမိုး အောင်က “အိမ့်ချို ငါ့လီးစုပ်ပေးအုံး” “ခဏနားပါရစေ ရှင်”“အချိန်မရဘူး အိမ့်ချို” “လုပ်တော့” မိုးအောင်အိမ့်ချိုဖင်ချထားပြီးမဆေးပဲထားသောလီးကိုအိမ့်ချိုမှာပြန်စုပ်ပေးရတယ်။ အရက်သောက်ထားလို့သာစိတ်ကရဲနေတာ။မဟုတ်ရင်အိမ့်ချိုအန်ထွက်မိမယ်။ မူလကတည်းကတောင်နေတဲ့လီးမို့လို့သာခဏစုပ် ပေးရတယ်။မိုးအောင်ကအိမ့်ချိုကို “ဘေးတစ်စောင်းလှဲအိပ်လိုက်အိမ့်ချို” “အိမ့်ချိုလည်း မိုးအောင်ခိုင်းသလိုကျိုးနွံစွာလုပ်ပေးရ ပြန်တယ်။မိုးအောင်ဒူးထောက်ပြီးဘေးတစ်စောင်းလိုးပြန်တယ်။
ဒုတိယအကြိမ်မို့လို့မိုးအောင်နာရီဝက်လောက်လိုးသွားတယ်။ဖင် ရောအဖုတ်ရောတလှည့်စီလိုးပေးပြီးသုတ်တွေပန်းထည့်သွားတယ်။ရဲလေးနှင့်ညိုကြီးလည်းတလှည့်စီလိုးကြသေးတယ်။အိမ့်ချို ရပ်တောင်မရပ်နိုင်ဘူး။သူတို့လိုးပြီးသွားတော့ခဏနားရတယ်။အိမ့်ချိုရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာရေချိုးပြီးအဝတ်လဲကာ အိမ့်ချိုပြန်ထွက် ခဲ့တယ်။မနက်လေးနာရီလောက်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ကားပေါ်မှာထိုင်တော့အဖုတ်နှင့်ဖင်ထဲကအရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်နေပြီးနေရ တာစိတ်ကျဉ်းကျပ်နေရတယ်။အိမ်ရောက်ပြီးအိမ့်ချို လှဲအိပ်နေရတယ်။ညနေမှပြန်နိုးတော့။ချဲပေါက်တဲ့သူတွေကိုအလျော်မပေး နိုင်သေးဘူး၊နောက်ရက်မှပြန်လာထုတ်ဖို့ပြောရတယ်။နောက်တရက်ကိုရဲနောင်ရောက်မှန်းသိတယ်။ရဲနောင်လည်းအဆက်အသွယ် မလုပ်ဘူး။
အိမ့်ချိုစိတ်နာနေတယ်။မိုအောင်တို့သူံးယောက်ကဆိုင်ကယ်စီးပြီးအိမ်ရှေ့ရစ်သီရစ်သီလုပ်လေဒေါသထွက်လေဖြစ်နေရ တယ်။အိမ်လာပြီး လိုင်းကြေးတောင်းတယ်။မပေးနိုင်သေးဘူးလို့ပြောလိုက်တယ်။သူတို့လူပါးဝတာစီမံချက်တကယ်မရှိဘဲလူကို ရအောင်ကြံပြီးလိုးသွားတာမှန်းသိရတော့ဒေါသအလိပ်လိုက်ထွက်တယ်။ဖင်လိုးထားတဲ့လီးစုပ်ပေးခဲ့ရတာတွေးလေရဲတွေကိုသတ် ပစ်ချင်လောက်အောင်မုန်းတီးလာတယ်။ညီမအချုပ်ကျတယ်ကြားလို့အကိုသုံးယောက်အိမ်ရောက်လာတဲ့အခါ
“အိမ့်ချို နင်အချုပ်ကျတယ်ဆို” “ဟုတ်တယ်အကို”“ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ”“ဟိုရဲသုံးယောက်လူပါးဝသွားတာ”“နင်ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လွတ်လာတာလဲ”“ဒီကောင်တွေ ငွေလည်းတောင်းတယ်လူလည်းယူတယ်”“ဘာ ..လူပါးဝလှချည်လား”“ဟုတ်တယ်အကို”“ဒီ ကောင်တွေလာအုံးမလား”“ညနေငွေတောင်းလိမ့်မယ့်”“အေးတွေ့ကြသေးတာပေါ့ကွာ”အကိုသုံးယောက်အပြင်ထွက်သွားပြီးတိုက် ပင်နေကြတယ်။အိမ့်ချိုလည်းအိပ်ရာထဲပြန်ဝင်ကာလှဲနေလိုက်တယ်ညနေရောက်တော့အိမ့်ရှေ့ဆိုင်ကယ်သံကြားတယ် :”အိမ့်ချို .အိမ့်ချို”“အေးပြော ထွက်လာခဲ့”“အေး ငါမထနိုင်ဘူး၊နင်တို့ဝင်လာခဲ့”“အေးဝင်လာပြီ”အိမ်ထဲကို သုံးယောက်ဝင်လာချိန်မှာ တော့“မင်းတို့လားကွ ငါညီမကို လူပါးဝတာ”“ဇွပ်”“အားးး”“ခွပ် ““အားးး” ဟေ့ကောင်ထိုးလိုက်တော့”မိုးအောင်အရင်ဗိုက်ထဲဓား ဝင်သွားတယ်။ ရဲလေးမှောက်သွားတယ်။ဓားနှင့်လှမ်းထိုးတော့ ချက်ကောင်းမထိလိုက်ဘူး၊ရေမြောင်းထဲလှဲချလိုက်ပြီးသေချင် ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။နောက်မှာညိုကြီးလည်း ဗိုက်ထဲအနီးကပ်ဓားနှင့်ထိုးခံရပြီးမွှေခံလိုက်ရတယ်။
“ဟေ့ကောင်တွေစမ်းကြည့်လိုက်” “ဖုန်း ဖုန်းဖုန်း’” ရဲလေးနံစောင်းခြေနှင့်ကန်ပြီး သေမသေစမ်းကြည့်တယ်။ရဲလေးမအော်ရဲဘူး အော်ရင်ထပ်ပြီးဓားနှင့်ထိုးမှာကြောင့်ကြိတ်ခံရတယ် “ကိုကြီးသုံးကောလုံးသေပြီ”“အေးအဲဒီကောင်တွေဆိုင်ကယ်ယူပြီးလစ် မယ်”ဆိုင်ကယ်နှစ်စီးလုံးမောင်းထွက်သွားမှရဲလေးဆိုက်ကားခေါ်ပြီးရဲစခန်းလစ်ရတော့တယ်။ရဲသေတဲ့အမှု့ကြောင့်ရဲနောင်လည်း ပြသနာတက်ရာထူးချပြီးနယ်ပြောင်းရတယ်။ရဲလေးလည်းထောင်ကျတော့တယ်။အိမ်ချိုလည်းလူပါးဝတတ်လာတယ်ပေါ့ရှင်။ ပီ