ယောက်ျားအရှုံးမပေးနဲ့၊များများလုပ်နိုင်အောင်အားဆေးသောက် ထား”

ကိုကျော်မြတ်ထူးတစ်ယောက်အသက်သုံးဆယ့်ရှစ်နှစ်မှာဗွေဖောက် ချင်လာသည်။ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းကဏှာရာဂကြီးသူတစ် ယောက်ဖြစ် ပြီးမိန်းမဖြစ်သူမယမင်းခင်က လည်းအသွင်တူသူတစ်ယောက်ဖြစ် သည့်အတွက်ကိုကျော်မြတ်ထူးအ တွက် အဆင်ပြေခဲ့သည်။လင်မယား နှစ်ယောက်မလုပ်ဖူးသောလိင်မှု့ကိစ္စ မရှိသလောက်ပင်။မလုပ်ဖူးသောပုံစံတို့မရှိခဲ့ပါ။သို့သော်ယခု နှစ် များတွင်ကိုကျော်မြတ်ထူးအနေနဲ့ လိင်ကိစ္စရေးရာ၌အပြောင်းအလဲ တစ်ခုကိုလုပ်ချင်လာသည်။ထူးထူးဆန်းဆန်းများလုပ်ချင် လာသည်။သူ ပြုလုပ်ချင်သောအရာများမှာလည်း မိန်းမဖြစ်သူကိုပါဝင်စေလိုသည်။

မိန်းမဖြစ်သူယမင်းအားလည်းမိမိ နှင့်ဆက်ဆံသောအခါတွင်ရရှိသည့် ကာမအရသာနှင့်မတူသောအရသာ မျိုးကိုလည်းပေးချင် လာသည်။ မိမိနှင့်ယမင်းခင်မှာအိမ်ထောင် သက်ကြာလာသည်နှင့်အမျှယခင်ကလိုမျိုးတက်ကြွမှု့မရှိတော့ချေ။ဘာကြောင့်ယခုလို မျိုးဖြစ်လာရ သည်ကိုတွေးမိသောအခါအိမ် ထောင်သက်ကြာလာသည်နှင့်အမျှလိင်ဆက်ဆံရေးမှာလည်းရင်ခုန် ခြင်းတွေ လျှော့နည်းလာခြင်း ကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်ဟုတွေးမိလာ၍ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင်မိန်းမဖြစ်သူယမင်းခင်မရိပ်စားမိအောင်ကြံစည် တော့ သည်။မိန်းမဖြစ်သူကိုအပြင်လူနှင့်လိင်ဆက်ဆံဖူးစေရန်အတွက်ယုံ ကြည်စိတ်ချရသောသူကိုမသိမသာရှာဖွေကြည့်သည်။

မိမိခင်မင်ရင်းနီးသောသူနှင့်အဆင်ပြေနိုင်မည်မ ဟုတ်ထို့အတွက်ယုံကြည်စိတ်ချရ နိုင်သောသူကိုပြသနာမရှာနိုင်သောတစိမ်းကို သာတိတ်တဆိတ်ရှာဖွေ ရာလွန်ခဲ့သောခြောက်လလောက်ကလူမှု့ကွန်ယက်Fbတွင်တွေ့သောကိုဇော်ကြီးနှင့်စကားစမြည်ပြောရင်း စမ်းသပ်လာခဲ့ရာမှယုံကြည် စိတ်ချရသောသူအဖြစ်သတ်မှတ် ထားမိသည်။ကိုဇော်ကြီးနဲ့လည်းခနခနပြောဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့်ထိုအ ကြံအစည်ကိုအကောင်အထည်ဖော်ရန်အတွက်ယမင်းခင်နှင့်လိင်ဆက်ဆံရန်ပြုလုပ်သည့်အခါတိုင်းစိတ်ကိုတခြား နေရာသို့ပြောင်းရင်းကာမ စိတ်ကိုအတင်းဖျောက်၏။ပန်းကို ချက်ချင်းညိုးကျသွားအောင်ပြု လုပ်သည်။မိန်းမဖြစ်သူယမင်းခင် မှာမည်သို့ဖြစ်ရသည်ကိုနားမလည်နိုင်ပေ။

မိန်းမဖြစ်သူကမေးလျှင် တော့စိတ်ကျရောဂါရနေသည် ဟု၍သာပြောသည်။မယမင်း ခင် တစ်ယောက်မှာတော့ကြာတော့စိတ်ညစ်ရသည်။အိမ်ရှေ့ပူအိမ်နောက်မချမ်းသာဟုဆိုသည့်အတိုင်းယမင်း ခင်လည်းယောက် ကျားဖြစ်သူအ တွက်စိတ်ပူသည်။မည်သို့မည်ပုံပြုလုပ်ပေးရမည်ကိုလည်းမတွေး တတ်တော့ပေ။စိတ်ကျရောဂါအ ကြောင်းကို လည်းလေ့လာခဲ့ရာ ယောက်ျားဖြစ်သူအတွက်ပိုပြီးစိုး ရိမ်မိတော့သည်။အိမ်ထောင်ကျစ ကယောက်ျားဖြစ်သူကိုကျော်မြတ် ထူးသည်ကြိုးစားရိုးသားသည်။မယမင်းကိုလည်းတော်တော်ကိုချစ် ရှာသည်။ယခုတော့ဒီလိုမဟုတ်ပေ။

မယမင်းကိုမကြင်နာသည်မှာတစ် နှစ်ကျော်နှစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။အသက် အားဖြင့်ကိုကျော်မြတ်ထူးကသုံး ဆယ်ရှစ်နှစ်ဖြစ်ပြီးမယမင်း ကတော့ သုံးဆယ့်ငါးရှိသည်၊ကိုကျော်မြတ် ထူးနှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်မြောက်တွင်မယ မင်းနှင့်အကြောင်းပါပြီးလက်ထပ်ခဲ့ သည်။ အိမ်ထောင်သက်ကြာလာ သည်နှင့်အမျှကိုကျော်မြတ်ထူးက မယမင်းခင်အားရသမျှငွေအပ်သည်မှအပကျန်သည့်အချိန်တွင်အိမ် ထဲ မှာပင်ဖုန်းသုံးနေပြီးအပြင်လည်းမထွက်ခဲ့တော့ပေ။အလုပ်ကိုတော့ပုံ မှန်သွားသည်။

မိမိအပေါ်မှာလင်မယားကိစ္စပင်မ ဖြစ်မြောက်ဖြစ်ခြင်းမှလွဲ၍ကျန် သည့်အချိန်၌ကြင်နာယုယသည်။ မိမိကိုငြီးမွေ့သွား၍လားဟု ထင် ကာအစပိုင်းတွင်ကိုကျော်မြတ်ထူး အားပြသနာရှာသည်။မြည်တွန် တောက်တီးသည်။ထိုအခါကိုကျော် မြတ်ထူးတစ် ယောက်တံခါးပိတ်၍ နေသည်၊လင်မယားကိစ္စမဖြစ်သည် မှာကြလာပြီးနောက်ခနခနစကား များရသည်။မယမင်းကိုကိုကျော် မြတ်ထူးမှ လိင်ကိစ္စမပြုလုပ်သဖြင့် အပြင်တွင်ကဲနေသည်ဟုထင်ခဲ့ပြီး နောက်ယောင်ခံလိုက်လံချောင်း သော်လည်းကိုကျော် မြတ်ထူးမှာအနေအစားမပျက်ပုံမှန်ပင်ရှိနေသည်။အငယ်အနှောင်းထား၍ထောက်ပံ့ နေသလားဟုအမျိုးမျိုးတွေးမိသည်။မိမိအား လည်းကာမမဆက်ဆံပေ။မိမိလိုမိန်းမသားတောင်မှကာမစိတ် ဖြစ်ပေါ်ပြီး၊မိမိလင်သားကမိမိအ ပေါ်ကျတော့မထုံတတ်သေး။ စိတ်ပါလက်ပါမဆက်ဆံပေ။

မယမင်းမည်သို့မျှတွေးမရပေ။ တနေ့တော့ကိုကျော်မြတ်ထူးတစ် ယောက်ဖုန်းသုံးနေစဉ် “နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲယောက်ျား၊ နင်ငါ့အပေါ်စိတ်ကုန်နေတာလား” “ငါအဲလိုမဟုတ်ဘူးဟာ” “ဒါဖြင့်နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ” “ငါဒီမှာစကားပြောနေတယ်မိန်းမ” “ကျ မကအရေးကြီးတာလားကျမကအရေးကြီးတာလား” “မိန်းမကလဲကွာ ငါကငါ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်နှင့်ဆုံတုန်းလေးပြော နေ တာပါ” အမှန်ကကိုဇော်ကြီးဟာ ကိုကျော် မြတ်ထူး၏ငယ်ပေါင်းသူငယ်ချင်း မဟုတ်သဖြင့်ကိုဇော်ကြီးအ ကြောင်းသိပ်မသိပေ။ သို့သော်မိမိဖြစ်စေချင်သောဆန္ဒအတွက်မိန်းမဖြစ် သူအားလိမ်ညာပြောလိုက်ခြင်းဖြစ် သည်။

“ဘယ်သူမို့ကျမထက်အရေးပေးနေ တာလဲ” “ကဲအဲဒီလောက်သိချင်ရင်ဗီကော ခေါ်လိုက်မယ်၊ပြီးမှမိန်းမပြောချင်တာပြော” ကို ကျော်မြတ်ထူးတစ်ဘက်ကိုသူ့ မိန်းမဗီကောနှင့်စကားဝင်ပြောမည့်အကြောင်းပြောလိုက်ပြီးဗီဒီယို ကောခေါ်လိုက်သည်။တဖက်မှ လည်းပြန်ကိုင်သည်။ခုလိုပုံစံဖြစ် ခြင်းကကိုကျော်မြတ်ထူးအတွက်ရတနာပုံဆိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ “သူငယ်ချင်းရေ၊ဒါငါ့ မိန်းမကွ” “အာသူငယ်ချင်းမိန်းမကအချောအ လွပဲကြ” တဖက်ကမြှောက်ပင့်ပြောနေသည့် တိုင်မိမိကိုချောသည်လှသည်ပြော ၍ယမင်းကျေနပ်မိသည်။ “မချောပါဘူးရှင် ကလေးတစ် ယောက်အမေကဘယ်လိုလုပ်လှနိုင် တော့မလဲ” “ဘယ်နှင့်မလှဘူး ပြောရမှာလဲ ကျနော့်သူငယ်ချင်းကကံကောင်း လိုက်တာ” “ရှင်ဘာလို့လဲရှင်” “တချို့ကကလေးမွေးပြီးတာနှင့် ဘိုသီဘတ်သီ ဖြစ်ပြီးမဆင်မခြင်စား သောက်ပြီးဝတုတ်ကြီးတွေဖြစ်လို့” “ကျမလဲဝတာပဲလေ”

“မဝပါဘူးဗျာ၊ပြည့်တာပါ၊ယမင်းအ လှက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ခန့်ညားတဲ့အလှလေ” “အမလေးတော်မြှောက်ပြောတတ် တာလဲလွန်ရော၊ရန်ကုန်လာရင်ကျမ တို့ဒကာခံ မယ်၊လာခဲ့” “တကယ်လာမှာအဲဒိအခါကျမှမသိချင်ယောင်ဆောင်မနေပါနဲ့” “မနေပါဘူးရှင်၊လာဖြစ်အောင်သာ လာခဲ့၊ကျမ ယောက်ျားသူငယ်ချင်း ဆိုတာလဲကျမသူငယ်ချင်းပါပဲ” “ဟုတ်ကဲ့ဗျ၊ကျနော့်အမျိုးသမီးနှင့် ကြုံရင်မိတ်ဆက်ပေးပါအုံးမယ်၊အခု သူကအိမ်မှာမရှိလို့၊ကျော်မြတ်ထူးနဲ့တော့ရင်းနီးပါတယ်သူက” “ဟုတ်လားရှင်၊တစ်ခါမှကျမကိုမ ပြောဖူးဘူး” “ေဩာ် ဟုတ်လား၊မကြုံလို့နေမှာပါ၊နောက် ကြုံရင်မယမင်းနှင့်မိတ်ဆက်ပေးပါ့မယ်” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” ကိုဇော်ကြီးနှင့်နှင့်စကားပြောပြီး ဖုန်း ပိတ်လိုက်သည်၊ “ဘယ်တုန်းကသူငယ်ချင်းလဲ” “ကျောင်းတုန်းကပါကွာ” “အော်အင်းပါ” “ဒါနဲ့မိန်းမဘာပြောမလို့လဲ” “ရှင်ခုတလောမိန်းမကိုရှောင်ဖယ်ရှောင်ဖယ်နဲ့ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ”

“မလုပ်ရပါဘူးကွာ” “ရှင်တစ်ခုခုတော့ဖြစ်နေတာ” “အင်း ငါစိတ်ကျရောဂါရသလို ဖြစ်နေတာ” “ဟင်ဘယ်လို၊မဖြစ်နိုင်ပါဘူး” “ဖြစ်နိုင်တယ်မိန်းမ” “ဘာလို့လဲ” “ငါ့လီးကအရင်လိုမ တောင်တော့ ဘူး” “ရှင်အသစ်တွေ့လို့အဟောင်းမေ့ ချင်တာ”” “မဟုတ်ရပါဘူးဟာ” “ဘာမဟုတ်ရမှာလဲ၊နင့်ဟာကိုငါစုပ်ပေး တာတောင်နင်ကမတောင်ဘူးဆိုတော့ဘာသဘောလဲ” “ငါကိုပန်းသေချင်သလိုဖြစ်နေတာ” “ဘာပြောတယ်ယောက်ျား၊တကယ် လား” “ဟုတ်တယ်၊ငါမစွမ်းဆောင်နိုင် တော့ဘူး၊နင်မကျေနပ်ရင်ငါတို့ရှိသမျှဥစ္စာပစ္စည်းနင်ယူလိုက်၊ နင်ယောက်ျားယူချင်လဲယူ တော့” “ဟင်ဘာပြောတယ်၊ငါကနင့်ကိုကွဲ ဖို့ဘယ်တုန်းကမှမတွေးဘူး၊နင်က ကွဲချင်နေတာလား” “ငါနင့်ကိုချစ်တယ်၊နင်ကငါ မစွမ်း ဆောင်နိုင်လို့ဖောက်ပြန်ခဲ့ရင်တောင် ငါ့အနေနဲ့ကွာဖို့စိတ်မရှိဘူး၊အခုငါ့ ဘဝကလူဖြစ်ရှုံးနေပြီ”

“ဘာပွောတယျ၊နငျပဲ ဖောကျပွနျခငြျလို့ဟိုဆေးတှသေောကျနပွေီး ဘယျကောငျမနဲ့ဖောကျပွနျနတောလဲ” “မဟုတျဘူး၊နငျကပုံမှနျလုပျပေးနေ မှ သဘောကတြဲ့မိနျးမလေ၊ငါဆေး တှကေိုသောကျလဲရမှမရတော့၊ငါ ဘဝကိုငါလကျလြှော့ဖို့ကွံနတော” “မကွံကောငျးတဲ့အရာ ကို၊ဘာလို့ကွံရမှာလဲ၊ပွီးတော့ဘာလို့လကျလြှော့ရမလဲ” “ယောကျြားတစျယောကျရဲ့စိတျကို နငျဘာမှမသိဘူး၊ဒါမစှမျးဆောငျနိုငျ ရငျလူလညျးအထငျသေးတယျ၊ ကိုယျ့မိနျးမကအစအထငျသေးတာ” “မဟုတျသေးပါဘူး” “ငါတကယျပွောတာ” “ငါမယုံဘူး၊ ခုနငျ့ဟာကိုငါစုပျမယျ တောငျလားမတောငျလားငါကွညျ့ မယျ” “မိနျးမ ငါမရဘူး၊နငျလိုခငြျရငျငါ နို့စို့ပေးမယျ။ယကျပေးမယျ” “အေးလုပျပေး” “ဒီလိုအရငျလုပျဟာငါစိတျပါအောငျ ဇာတျကားတှအေရငျကွညျ့မယျ” “ကွညျ့လေ” “နငျလဲကွညျ့လဟော” “အမရေိကနျတှလေိုတှေ့တာနဲ့လုပျတာမြိုးမကွိုကျဘူး၊ဇာတျလမျးေ လေးနဲ့မှကွိုကျတာ” “ရှိတယျမိနျးမ” ကိုကြောျမွတျထူး သိမျးထားသော ဇာတျကားမြားကိုရှာဖှပွေီးဗီဒီယိုပွ စကျထဲသို့ထညျ့သညျ။

ကျော်မြတ်ထူးရှာထားသောဇာတ်ကားများမှာမိန်းမဖြစ်သူဖောက်ပြန်သည့်ဇာတ်ကားများဖြစ်သည်။ “ယောက်ျားကလည်းမိန်းမ တွေ ဖောက်ပြန်တဲ့ဇာတ်ကားတွေကြီး” “ဇာတ်လမ်းဆင်ရိုက်တာကိုဟာ ဖီလ်းလေးနဲ့ကြည့်စမ်းပါ၊အရမ်း ကောင်းတယ်” ယောက်ျားဖြစ်သူညွှန်းလွန်းတာ ကြောင့်ယမင်းသေချာကြည့်လိုက်သည်။ဇာတ်ကားကောင်းသည်။ ယောက်ျားနဲ့ဝေးနေသော အမျိုးသ မီးကမိမိ၏အိမ်၌လိုအပ်သောဝေ ယျာဝိစ္စများကိုအကူအညီတောင်းခံရာမှစတင်ခဲ့ပြီး၊ထိုအမျိုးသား၏ ကြင်နာယုယမှု့ စောင့်ရှောက်မှု့တို့ ကြောင့်သာယာလာပြီးဖောက်ပြန်မိသည်။ မှားမှန်းသိသော်လည်းတဏှာနွံ၌ ရုန်းထွက်မရပေ။

ထိုနောက်တော့ ယောက်ျားဖြစ်သူသိလာသော အခါ။မိသားစုအရေးကိုကြည့်သင့် ကြောင်းနှင့်ဖောက်ပြန်သည့်ကိစ္စ အားမသိသလိုနေပေးမှာ ဖြစ်ပြီးမိမိမှခွင့်လွှတ်ကြောင်း၊ပြန်မလာပါကသားသမီးများမှာမိခင်မဲ့သွားပြီး ထိန်းကွပ်မယ့်သူမရှိသဖြင့်သူတို့ဘဝများလေလွင့် သွားနိုင်ကြောင်း၊မိမိတစ်ယောက်တည်းကလေးများ အားပြုစုစောင့်ရှောက်ရန်မလွယ်ကူတဲ့အကြောင်းမိမိထံသို့ပြန်လာစေ ချင် ကြောင်းပြောပြသဖြင့်မိန်းမဖြစ်သူအသိဝင်လာကာယောက်ျားထံသို့ပြန်လာသည့်အကြောင်းပင်ဖြစ် သည်။ဖောက်ပြန်သည့်အခန်း များ၌ လည်းအစကမပေါ့်တပေါ်နောက်၌မှု လုံးဝပင်ပေါ်တင်ရိုက်ပြထားသဖြင့် မယမင်းမှာ စိတ်ပါလာခဲ့သည်။

“ယောက်ျားအပြင်မှာအဲဒီလိုယောကျားရှိပါ့မလား၊ကြားဖူးနေတာက ယောက်ျားတွေဖောက်ပြန်ရင်မိန်းမ တွေသာကလေးတွေ အရေးတွေးပြီး စိတ်ဆင်းရဲလည်းပေါင်းရတာမ ဟုတ်လား” “ရှိတာပေါ့မိန်းမရယ်၊တဏှာရာဂဆိုတာလူတိုင်းရှိတယ်။ဖောက်ပြန် တယ်ဆိုတာလည်းယောက်ျားမှမ ဟုတ်မိန်းမလည်းရှိတာပဲ၊မိန်းမတွေဖောက်ပြန်တာလူသိနည်းကြတယ်။တချို့ယောက်ျား တွေ လည်းသိတော့သိတယ်၊ဒါပေ မယ့်ကိုယ်ကမထိန်းနိုင်၊မကျွေးနိုင်လို့ဆိုပြီးလူသိရင်သိက္ခာကျမှာစိုးလို့ငြိမ်နေကြတဲ့လူတွေတပုံကြီး” “ဟုတ်ရဲ့လားရှင်” “မိန်းမရာနေ့တိုင်းကြက်သားစား တဲ့လူတွေမငြီးမွေ့ဘူးလား” “တူမလားရှင့်” “ဟီရိဩတပ္ပတရားကို နားလည်လို့၊ လူသိရင်အရှက်ကွဲမှာစိုးလို့၊လင်သိရင်သတ်မှာစိုးလို့၊အမျိုးတွေသိရင် ပစ်ပယ်ခံရမှာစိုးလို့သာငြိမ်နေကြ တာပါ၊ မဟုတ်ရင်မိန်းမတွေကကိုယ် တို့ယောက်ျားတွေထက်ဖောက်ပြန် ဖို့ပိုလွယ်တယ်”

“ဟုတ်ပါ့မလားယောက်ျား၊ကိုယ့် လင်မဟုတ် တဲ့သူနဲ့အတူနေဖို့ဆိုတာလွယ်မလား” “တကယ်ကမလွယ်ဘူးပေါ့၊ဒါပေ မယ့်ဖြစ်ဖူးသွားရင်လွယ်သွားမှာပေါ့”ယမင်းကတော့ဖြစ် နိုင်မယ်မထင် ဘူး” “မိန်းမကထင်လို့ပါ၊အခုဆိုရင်ယော က်ျားအသားကိုထိရင်မိန်းမဘယ်လိုနေလဲ” “ဘယ်လိုမှမနေတော့ဘူး” “အရင်အပျိုဘဝကဘယ်လိုနေလဲ” “တူပါ့မလားအဲဒီတုန်းကနဲ့” “ခုကလင်မယားတွေဖြစ်သွားလို့ပါ၊ တစိမ်းဆိုရင် မိန်းမအရင် လိုမဖြစ် ဘူးလို့ပြောနိုင်မလား” “တော်ပြီယောက်ျားရာဖီးလ်လာတာ လေးတွေမပျောက်ခင်လုပ်ပေးဦး” “အင်းပါမိန်းမရာ၊လုပ် ပေးပါ့မယ်၊ ဒီလိုမျိုးနေ့တွေမှာငါ့မိန်းမကို လုပ်ပေးမယ့်သူရှိရင်ကောင်းမှာပဲ” “အာပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ရှင်” “ခုနကငါ့ သူငယ်ချင်းဆိုမဆိုးဘူး နှော်၊ရပ်ရည်လည်းသန့်တယ်” “အာရှင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ” “ငါစိတ်ထဲတွေးတာကိုပြောတာ” “မ ကြံကောင်းမကြံစည်ရာရှင်’ “တကယ်မဟုတ်ဘူးလေ၊စိတ်ကူး ယဉ်ကြည့်တာပေါ့” “အာစိတ်ကူးလို့မရပါဘူး”

“လုပ်စမ်းပါ ကွာ” “ယောက်ျားဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ” “အသစ်အဆန်းဖြစ်အောင်အာရုံ ပြောင်းကြည့်တာလေ” “ယောက်ျားရှင်ကလဲနှော် ကိုယ့်မိန်း မကိုသူများနဲ့လုပ်တာဆိုပြီးစိတ်ကူးခိုင်းနေတယ်” “လုပ်ကြည့်မိန်းမတမျိုးတော့ခံစား ရလိမ့်မယ်” “ယောက်ျားလက် နှင့်လုပ်ပေး” ကိုကျော်မြတ်ထူးကလက်နှစ် ချောင်းပူး၍အသွင်းအထုတ်လုပ် ပေးသည်။ “မိန်းမဘယ်လိုလဲ” “ဘာကိုဘယ်လို လဲ” “ကျော်ကြီးလုပ်ပေးနေတယ်လို့သ ဘောထားလိုက်လေ” “အာယောက်ကျားရယ်ရှင့်မလဲနှော်” “စိတ်မရဲဘူးယောက်ျား” “ရဲရဲသာတွေး၊ဇော်ကြီးကဖင်ထောင် လိုးပေးနေတယ်သဘောထား” “ဟာယောက်ျားနှော်” ကျော်ကြီးကပြောရင်းလိုးပေးသည်။ ထိုအခါကျတော့ကြာအောင်လိုး သည်၊ပြီးလျှင်ဘယ်လိုခံစားရသလဲ မေးတတ်သည်။တဖြေးဖြေးနဲ့ယမင်းလဲရွဲ့ပြောတတ်လာပြီး ဤသို့ပြော ပြီးလိုးလျှင်ကြာတတ်ကြောင်းသိ ကာယောက်ျားအလိုကျပြောပေး တတ်လာတော့သည်။

ပြောဖန်များလာပြီး ဒီလိုနဲ့ကိုကျော်မြတ်ထူး နှင့်ဇော်ကြီးတို့ဗီကောပြောနေစဉ် ဇော်ကြီးမိန်းမဖြစ်သူရောက်လာပြီး ဝင် စကားပြောသည်။ကျော်မြတ်ထူးယမင်းအားခေါ်ပြီး “ယမင်းရေ ကိုဇော်ကြီးမိန်းမက မင်းနဲ့စကားပြောချင်လို့တဲ့” “ဟင် ဟုတ်လား၊လာပြီယောက်ျား” ယမင်းကဖုန်းကိုကြည့်လိုက်စဉ် ကိုဇော်ကြီးမိန်းမဖြစ်သူပေါ်လာပြီး “ဟယ် မမ ၊မမကခန့်ချော ကြီးပဲ” “ညီမလေးကပိုလှတာ” “မမကပိုလှတာ၊အဲဒါကြောင့်ကို ဇော်ကြီးပြောတာမမကအကိတ်တဲ့” “အယ် ညီမလေးကလဲ” “တကယ်ပြောတာမမ၊ကိုဇော်ကြီး ကလှတဲ့မိန်းကလေး၊ကိတ်တဲ့မိန်းကလေးမြင်ရင်အဲဒီလိုပြောနေကြ” “ညီမလေးကစိတ်မဆိုး ဘူးလား” “မဆိုးပါဘူးမမရယ်။

သူဘယ် လောက်ပြောပြောသူ့ကိုချစ်လို့ကျမကယူထားတာလေ” “ဘယ်ကောင်းမလဲညီမလေး ရဲ့” “မမရယ်ယောက်ျားမှာ နှာဘူးနဲ့ဂန်ဒူးနှစ်မျိုးပဲရှိတာ၊သူ ဟာသူဘာပြောပြောကျမခွင့်လွှတ် ပြီးသား” “စိတ်ချထားလို့မရဘူး ထင်တယ်” “အမလေးမမရယ်၊ကျမတို့အိမ်မှာ နေတာ၊သူ့ဟာသူဖောက်ပြန်နေရင် ကျမကဘာသိမှာကျလို့၊ကျမပြော ပြီးသား၊ ကျမမသိအောင်ဘာမှမ လုပ်နဲ့လို့” “အဟုတ်သားပဲညီမလေး” “ကျမပြောထားတယ်၊နင်လုပ်ရင် ငါလဲလုပ်မှာလို့” “အယ်အဲလို ပြောရသလား” “ပြောရမှာပေါ့မမ၊အဲဒါကြောင့်ကျမ မသိပဲသူမလုပ်တာလေ၊သူလဲဝက် သားချည်းစားနေရလို့လားမသိဘူး ချည်ပေါင်တမ်းတနေတာ” “ခွင့်မလွတ်နဲ့ညီမလေး”

“လုပ်ပါစေမမ၊တခြားလူကကျမ လောက်ကောင်းပါ့မလား၊သူသိသွားမှာ” “ဟော့တော်” ယမင်းတော်တော်လိုက်မမှီပေ။ ကိုဇော်ကြီးမိန်းမသဇင်ကပွင့်လင်း လွန်နေသလိုခံစားလိုက်ရသည်၊ သဇင်နဲ့ စကားပြောပြီးတော့ “ယောက်ျားကိုဇော်ကြီးမိန်းမက တော်တော်ငယ်သေးတာပဲ” “ဟုတ်တယ်သူကနောက်ကျမှအိမ် ထောင် ပြုတာ၊သူ့ထက်လဲဆယ်နှစ် လောက်ငယ်တယ်” နောက်တော့တပါတ်တစ်ခါလောက် သဇင့်နှင့်ယမင်းဗီကောပြောဖူးသည်၊ ပွင့်လင်းတဲ့သဇင်ကိုခင်လာသည်။

တနေ့တော့သဇင်က “မမ၊ကိုကျော်ကြီးရှိလား၊မရှိရင် တစ်ခုပြောမလို့” “မရှိဘူးညီမလေး၊ဘာပြောမလို့လဲ” “ခွင့်လွှတ်နှော်မမ၊ ကိုဇော်ကြီး လေညီမလေးနှင့်အဝှာလုပ်တာကိုထူးထူးဆန်းဆန်းမမနာမည်ကိုရွတ် ပြီးမျက်စိမှိတ်လုပ်နေတာ” “ဟယ်ရှက်စရာ ကြီး” “သူကအကိတ်ကြိုက်သူလေ၊မမကို မှန်းပြီးလုပ်နေတာ” “အယ်နားရှက်စရာတွေညီမလေး ရယ်” “”ခွင့်လွှတ်နှော်မမ၊ကျ မလဲသူစိတ် ထဲဝင်ကြည့်နေတာ” “မသင့်တော်ပါဘူးညီမလေး” “ကျမလဲရွဲ့ပြီးရှင့်သူငယ်ချင်းနဲ့ကျ မလုပ်နေတယ်လို့ပြော လိုက်တော့ ၊ဘာပြောလဲသိလားမမ” “ဘာပြောလဲ၊နင်လုပ်ချင်ရင်လုပ်တဲ့ လေ၊မထုံတက်တေးနဲ့မမရယ်၊မမ ကိုအားနာလို့ မဟုတ်ရင်တကယ် လုပ်ပြပစ်မှာ” “အယ်ညီမကလဲ”

“ကန်တော့နှော်မမ” ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကုန်မှန်းမသိတော့ ဘူး။ယမင်း ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားရသည်။အိမ်ကယောက်ျား ကတော့သူ့ကိုကိုဇော်ကြီးနဲ့စိတ်ကူး ယဉ်လုပ်ခိုင်းပြီး၊ဇော်ကြီးမိန်းမက သူ့ယောက်ျားနဲ့လုပ်ချင်တယ်သတဲ့ ဘယ်လိုများပါလိမ့်။တခုတော့ရှိ တယ်ကိုဇော်ကြီးကသူမကိုလိုးချင် နေတယ်ဆိုတော့ ကျောစိမ့်သွားသ လိုခံစားလိုက်ရသည်။ယောက်ျား ဖြစ်သူကလဲလိုးတိုင်းဇော်ကြီးပုံစံ လုပ်၍လိုးသည်မဟုတ်လား။ ယောက်ျား ဖြစ်သူကိုကျော်မြတ်ထူး ကရောငယ်ရွယ်တဲ့သဇင်ကိုမလိုး ချင်ပဲနေမလား။စဉ်းစားလို့မရပေ။ညရောက်တော့ကိုကျော့်ကိုမေး ရတော့သည်။ “ကိုကျော် ဟိုလေသဇင်ကပြော တယ်။မိန်းမလဲပြောရမလားမပြော ရလားစဉ်းစားနေတာ” “ဘာလဲမိန်းမ”

“ကိုဇော်ကြီးကသူတို့လင်မယားအိပ် တိုင်းကျမကိုစိတ်စွဲလန်းပြီးလုပ်နေ တယ်တဲ့လေ” “အမ် ဟားးဟားးဒါကြောင့်ဒီကောင်နဲ့ စကားပြောတိုင်း မင်းမိန်းမကအရမ်း ကိတ်ကိတ်တယ်နှင့်ခုတော့မှန်း တောင်ဆော်လိုက်သေးတယ်” “ရှင့်သူငယ်ချင်းကဘယ်လို လူမျိုး လဲ၊သူများမယားကိုကြာခိုချင်နေ တာလားရှင်”” “သူအကိတ်ကြိုက်တာဆိုတော့မိန်း မကိုမှန်းနေတာဖြစ်မှာပေါ့” “ကျ မကသူကြိုက်လောက်အောင်လဲမလှပါဘူး” “လူ့အကြိုက်ကလှတာမလှတာနဲ့မ ဆိုင်ပါဘူးမိန်းမရာ” “ရှင် ရှင့်သူငယ်ချင်းကိုစိတ် မဆိုးဘူး လား” “ဆိုးပါဘူးဟာ” “ကိုကျော် မိန်းမကိုမချစ်တော့တာ သေချာနေပြီ” “မချစ်ပဲနေပါ့မလား၊သူနဲ့တကယ် လုပ် ဖြစ်သွားရင်တောင်စိတ်မဆိုး ဘူး:” “ဟော့တော်” “တကယ်ပြောတာ၊ဘာလို့စိတ်ဆိုးရ မှာလဲမိန်းမလဲအသစ်အဆန်းခံစား ဖူး တာပေါ့” “ဒုက္ခပါပဲနှော်ရှင်တို့ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေကြတာလဲ”

“ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ဇော်ကြီးကိုမိန်းမကိုလုပ်ပေးချင်နေတာကြာလှပြီ” “ဟင်” “လုပ်ကြည့်ပြီး၊ယောက်ျားနဲ့ဘယ်သူ ကပိုကောင်းလဲလို့” “အယ်ယောက်ျားမဟုတ်တာကို၊ တွေးမိရင်တောင် ကြောက်စရာ” “မိန်းမသူ့လီးကမိုက်တယ်” “ဟင်ဘာလို့” “သူကပြင်ထားတာ၊အရစ်အရစ် တွေနဲ့” “ဂေါ်လီဆိုတာလား” “မဟုတ်ဘူး၊ထိပ်ဖြတ်ပြီးပြင်ထား တာ” “အော” “ပြမယ် သူ့လီး၊ပုံရှိတယ်” ကိုကျော်ကဖုန်းထဲကကိုဇော်ကြီး လီးဆိုပြီးပြ တော့ယမင်းကြက်သီးထသွားတယ် “ဘာလို့အဲဒီလုပ်ထားတာလဲမသိဘူး နှော်” “သူ့မိန်းမကောင်းအောင်လေ” “မနာဘူးလား” “မနာဘူး၊ဂေါ်လီလိုအမာကြီးမဟုတ်ဘူး” “အော်” ဇော်ကြီးလီးမြင်ပြီးစိတ်ထဲတမျိုးခံ စားလိုက်ရသည်။ ကိုဇော်ကြီးတို့ယမင်း တို့ဆီလာမည် ဟုပြောထားပေမယ့်ဘယ်နေ့လာ မည်ကိုတော့မသိပေ။

“ဟယ် ကိုဇော်ကြီး၊ညီမလေးသဇင်” “နင်တို့ဆီလာလည်တာ၊ဒီအချိန်အ လုပ်ထဲမှာပဲရှိတယ်ဆိုပြီးဒီကိုလာ တာ၊ဘယ်မှာလဲကျော် မြတ်ထူး” “သိပ်နေမကောင်းလို့အိမ်မှာပဲကို ဇော်ကြီးရဲ့” “ဟုတ်လား” “သဇင်ညီမလေးကအပြင်မှာပိုလှတယ်နှော်” “မမ လောက်မလှပါဘူး” “လှတယ်ညီမလေး” “နင်ကလဲခလေးတစ်ယောက်အမေ သာဆိုအပျိုရှုံးနေပါလားယမင်း” “မြှောက်ပြော မနေနဲ့ကိုဇော်ကြီးဒီနေ့ ယမင်းတို့အိမ်မှာပဲထမင်းစား” “စားမှာပေါ့ဟ၊ငါ့ကောင်ကြီးနဲ့မ တွေ့ရတာကြာပြီ၊ဒါနဲ့ကလေးက ဘယ် မှာလဲ” “သားကသူ့အဘွားအိမ်မှာလေ၊” ဧည့်သည်များကိုအိမ်သို့ခေါ်ခဲ့ပြီး “ယောက်ျားရေဒီမှာဘယ်သူတွေလဲ လာကြည့်စမ်း” ကိုကျော်မြတ်ထူးအိမ်အတွင်းက ထွက်လာပြီး “ဟာဇော်ကြီး” “ကြည့်စမ်းကိုဇော်ကြီးကိုပဲ နှုတ်ဆက်တယ်၊သဇင်လဲပါတယ် နှော်”

“ဟားးညီမလေးသဇင်ရာ နင်လဲအရင်ကထက်တောင်ပိုလှလာသလိုပဲ” “မမလောက်တော့မလှဘူး” သူငယ်ချင်းနှစ် ယောက်စကားပြော နေချိန်မှာယမင်းတို့မိန်းကလေးသူ ငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မီးဖိုခန်းဝင်ပြီး စားသောက်စရာတွေကိုပြင်နေကြ သည်။ “မမယမင်းပြောတော့ ကိုကျာ်ကြီးကနေမကောင်းလို့ ဆို၊ခုတော့လဲဘာမှမဖြစ်ပါလား” “လူကနေမကောင်းတာမဟုတ် ဘူး၊ ပန်းသေသလိုဖြစ်နေတာဟဲ့” “အမ် ဘာလဲကိုကျော်ကြီးက” “တကယ်ဟုတ်ပါ့မမရယ်” “တကယ်ပြောတာ” “စမ်း ကြည့်ပါလား၊တချို့ယောက်ကျားတွေကကိုယ့်မိန်းမကျစိတ်မပါပဲတခြားလူတွေကျစိတ်ပါတယ်” “ဖြစ်နိုင်တယ်ညီမလေး “တကယ်ပြောတာမမ၊ညီမလေး ယောက်ျားက ပြောဖူးတယ်။တချို့ယောက်ျားတွေ ကတဲ့ကိုယ့်မိန်းမနဲ့သူများဖောက်ပြန်တာကြည့်ပြီးတောင်တယ်တဲ့၊ကပ်ကိုးဆိုလားဘာဆိုလားမသိဘူး” “ကြံကြံဖန်ဖန်ညီမကလဲ” “ကဲပြင်လို့ပြီးပြီရှေ့ထွက်ကြစို့” စားစရာသောက်စရာများယူပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်ခဲ့သည်။

ကျနော့်ခယ်မလေး

“ယမင်းရေ ဒီကောင်ငါ့ကိုငွေဆောင် သွားဖို့ခေါ်နေတယ်ဟ” “ယောက်ျားလိုက်ချင်ရင်လိုက်သွား ပေါ့” “နင်မပါပဲ၊ဒီကောင်တွေ လုပ်နေတာ ကိုထိုင်ကြည့်နေရမလားဟ” “ဟုတ်တာပေါ့နှစ်တွဲအပြိုင်လုပ်မှ ပိုမြိုင်မှာပေါ့” “အမလေးတော်၊တော်တော်နှာဗူး ထကြတယ်” “ဟားးဟားးး” “ဟုတ်တယ်မိန်းမပိတ်ရက်ကသုံး ရက်တောင်ရတာပဲ၊နင်လဲအလုပ် ပိတ်ရမယ့်အတူတူစိတ်ပြေ လက် ပျောက်သွားလိုက်ကြတာပေါ့” “အဲဒါဆိုသွားကြမယ်လေ၊ဆရာဝန်ကလည်းရှင့်ကိုအနားယူခိုင်းထား တာပဲ” “ဆရာဝန် ကမင်းကိုအနားယူခိုင်း ထားတယ်မဟုတ်လား၊မင်းအေး အေးဆေးဆေးအနားယူကွာ၊မင်း တာဝန်ကိုငါယူပါရစေ” “ငါလိုး ဘယ်တုန်းကများပြစ်မှား နေတယ်မသိဘူး” “မင်းမကျွေးနိုင်လို့လေကွာ”

“ကိုကိုနှော်ကိုကိုကယမင်းကိုတာဝန် ယူရင်ကျမကကို ကျော်ကြီးကိုတာ ဝန်ယူပစ်မှာ ဘာမှတ်နေလဲ”” “ဟားးးဟားးး” “ဟယ်နားရှက်စရာတွေ” စိတ်ထဲဖိုးသိုးဖတ်သတ်ဖြစ်သွားရ သူကယမင်းပါ။ယမင်းရှေ့ပေါ်တင် ကြီးလိုပြောနေကြတယ် “ဟေ့ကောင်အဲဒါဆိုကားတစ်စီး တည်းပဲသွားကြမယ်” “သွားလေ” အတွဲနှစ်တွဲကားတစ်စီးနှင့် ငွေဆောင်ကိုသွားလိုက်ကြသည်။ လေးယောက်ခန်းငှားပြီးအတူတကွ တည်းကြသည်။ ညနေရောက်တော့ သဇင်ကဇော်ကြီးကို “ကိုကျော်ကြီးကတကယ် ပန်းသေနေတာလားမသိဘူးနှော်” “သေချင်ယောင်ဆောင် နေတာ” “ဟုတ်ပါ့မလားကိုဇော်ရဲ့” “တကယ်ပန်းသေမသေစမ်းကြည့်လိုက်လေ”” “ကိုကြီးတကယ်လုပ်ရမှာလားဟင်” “တကယ်လုပ်မှာမို့ဒီကိုလာတာပေါ့

ဟာ” “မမယမင်းကိုသနားမိတယ်ကိုကြီး” “နင်ဘာမှဆက်မပြောနဲ့ယမင်း သိသွားရင်ပြသနာတက်မယ်” “ဟုတ်ကဲ့ကိုကြီး” “သဇင်ကဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ” “နင်နဲ့သူ့ကိုနှစ်ယောက်တည်းထား ခဲ့မယ်၊နင်ကိုကျော်ကြီးနဲ့လုပ်”” “ကိုကြီးကမမယမင်းကို ဘယ်လို လုပ်မှာလဲ”” “နင်လုပ်ဖြစ်ရင်ငါယမင်းကိုရအောင် လုပ်နိုင်တယ်” “ကျော်ကြီးရေ ရေကူးရအောင်ကွာ” “ကူးလေကွာ” “အဲဒါဆိုသွားကြရအောင်” “ယမင်းတို့လဲခေါ်အုံးလေကွာ” “အေးပါကွ” “လိုက်မှာပေါ့ ခနစောင့်၊ရေကူးဝတ် စုံဝတ် လိုက်ဦးမယ်” သဇင်နဲ့ယမင်းအဝတ်လဲရန်ရေချိုး ခန်းထဲဝင်လဲလိုက်ကြသည်။နှစ် ယောက်သားရေကူးဝတ်စုံဝတ်ပြီး သဘက် ပတ်ထွက်ခဲ့ကြသည်။ကမ်း စပ်ကိုရောက်တော့သဘက်ခွာပြီး ရေဆင်းကူးသည်။

“ဟေ့ကောင်ကျော်ကြီးလုပ်ချင်နေ ပြီလား”” “ဟီးးဟီးဘယ်ကစရမလဲတွေနေ တာဗ်” “ဒီကိုလာပြီးမှမလုပ်ဖြစ်ရင်နောက် ဘယ်တော့မှလုပ်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး” “အဲဒါတော့ဟုတ်တယ်” “ဒီနေ့ပဲဖြစ်အောင်ကြိုးစားကြည့် ကြမယ်” “အိုကေ” “ဟိုနှစ် ယောက်ရေမကူးဘူးလား၊ တော်ကြာကမ်းခြေပိတ်မယ်” “ကူးမယ်ဟေ့၊နင်တို့လဲအုန်းစိမ်းရေ လေးသောက်လိုက်ဦး” “အေး သောက်မယ်” သဇင်နှင့်ယမင်းတို့ကမ်းပေါ်တက် လာပြီးထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ကာအုန်းစိမ်း ရည်သောက်ကြသည်။ ဇော်ကြီးကယမင်း နို့နှင့်ပေါင်ကြား ကိုလှမ်းရှိုးသည်။ယမင်းကသိသည် တမင်ပင်ပေါင်ကြားကိုဟပေးလိုက် သည်။သဇင်ကတော့အစကတည်း က ဟထားပေးသည်။ကျော်မြတ်ထူး မှာဇော်ကြီးပြောသောစကားတွေ ကြောင့်စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်ကာသဇင့် အဖုတ်ကိုခနခနလှမ်း ကြည့်မိသည်။ ဇော်ကြီး၏ပြောစကားများကြောင့်လီးကတောင်ချင်ချင်ဖြစ်လာသဖြင့်

“ဟေ့ကောင်ရေဆင်းကူးမယ်” “အေး သွားကြရအောင်” ရေဆင်းကူးပြီးကမ်းခြေပိတ်မှဟို တယ်အခန်းပေါ်တက်ခဲ့ကြပြီးရေ ချိုးကြသည်။ယမင်းအရင်ရေချိုး နေ တုန်း “ဟေ့ကောင်ကျော်ကြီးအရက် သောက်ရအောင်” “ဘယ်မှာလဲအရက်” “ငါသွားဝယ်မှာပေါ့” “ဝယ်ရင်သောက်ကြတာ ပေါ့” “အေးငါရေချိုးပြီးရင်သွားဝယ်ပေး မယ်” “အေးအေး” “ယမင်းရေရေချိုးပြီးပြီလား” “ပြီးပြီ” “သဇင်ငါအရင်ချိုးလိုက် မယ်၊အ ရက်သွားဝယ်မလို့” “ချိုးလေယောက်ျား’ ဇော်ကြီးရေဝင်ချိုးလိုက်သည်။ ဇော်ကြီးရေချိုးပြီးတော့ယမင်းက ဂါဝန်ဝတ် ပြီးမိတ်ကပ်ပါးပါးအုပ်နေ သည်။

ဆောင်းနေကဝင်လာနေပြီ ဇော်ကြီးအဝတ်အစားဝတ်ပြီး “ကဲငါအရက်သွားဝယ်ပေးမယ်” “ကိုဇော်ကြီးငါတို့ကပုဇွန်ကင်စား ချင်တာ” “အဲဒါကညဈေးတန်းမှာရောင်းတာဟ၊နင်ကြိုက်တာအဲဒီမှာဆင်းဝယ် လိုက်၊ငါ အရက်ရောင်းတဲ့ဆိုင်သွား မယ်” “ဇော်ကြီးငါပင်ပန်းနေပြီကွ” “အေးပါကွာ၊မင်းကြိုက်တာငါဘယ် လိုဝယ်ပေးရမလဲ” “ယမင်းသိတယ်ယမင်းသာခေါ်သွား လိုက်” “ယမင်းလိုက်သွားရမှာလား”” “အေးလိုက်သွားလိုက်လေ” ကျော်မြတ်ထူးကဇော် ကြီးပြော စကားကိုကြားယောင်မိပြီးယမင်းကိုပြောလိုက်သည်။ ဇော်ကြီးနှင့်ယမင်းကကမ်းခြေဘက်ညဈေးတန်းသို့ခြေလျင် ထွက်သွား ကြသည်။

“ကိုကျော်ကြီး ကျမအရင်ချိုးလိုက် မယ်နှော်” “အေးချိုးလေ” သဇင်ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားပြီး ခေါင်းကိုရေအရင်လောင်းချ လိုက်သည်။ပြီးမှကိုဇော်ကြီးမှာထားသော စကားကိုကြားပြီးကိုကျော်ကြီးကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ “ကိုကျော်ကြီးရေ ခေါင်းလျှော်ရည် ဘူးခနယူပေးလို့ရမလား” “အေးယူပေးမယ်လေ” ကိုကျော်မြတ်ထူးခေါင်းလျှော်ရည် ဘူးရှာပြီးပို့ရာတံခါးစေ့ ထားတဲ့ ကြားကလက်ထုတ်ပြီးသဇင်ကယူသည် ကျော်မြတ်ထူးစိတ်ထဲသဇင့်ရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းများကိုမြင်ချင်သောအာသီတ များဖြစ်လာကာ။စေ့ထား သောတံခါးကိုနည်းနည်းဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ရေချိုးခန်းအ တွင်းအဝတ်အစားများရေလျှော် လှမ်းထားသဖြင့်သဇင်မှာအဝတ်အစားတို့ကင်းမဲ့နေလေသည်။သဇင်၏နို့မှာလည်းတော်တော်ကြည့် ကောင်းသည်။ထိုသို့ မြင် လိုက်ရသောအခါကိုကျော်မြတ်ထူး၏စိတ်သည်ထကြွလာသည်။ လီးမှာမာလာသလိုဖြစ်လာသည်။

သူငယ်ချင်းဖြစ် သူဇော်ကြီး စကားကိုကြားယောင် လာပြီးစိတ်ကရဲတင်းလာကာရေ ချိုးခန်းအတွင်းသို့တွန်းဝင်ပြီးရေ ချိုးခန်းတံခါးအားလော့ချလိုက် သည်။ “ဟာ ကိုကျော်ကြီး ဘာလို့ဝင်လာ တာလဲသဇင်မပြီးသေးဘူးလေ” “ငါလဲနင်နဲ့အတူရေချိုးချင်လို့” “အာမသင့်တော် ဘူးနှော်ကိုကျော် ကြီး၊တော်ကြာကျမယောက်ျားပြန် လာမှသူငယ်ချင်းအချင်းချင်းပြသ နာတက်မယ်ခုချက်ချင်းရေချိုးခန်း အတွင်းကကိုကျော်ကြီးထွက်ပေးပါ” ကျော်မြတ်ထူးကထွက်မသွားပဲ သဇင့်ကိုယ်လုံးကိုနောက်ကဖက် ထားလိုက်သည်။ကို ကျော်မြတ်ထူး လီးကသဇင့်ပေါင်ကြားထဲကိုဝင်လာ သည်။လက်ကစောက်ဖုတ်ကိုအ တင်းနှိုက်လေသည်။ကိုကျော်မြတ်ထူးက စိတ်တွေတအားထန်လာ သည်။သဇင်ကကိုကျော်မြတ်ထူး ဟာမိမိဆင်ထားသောခွင်ထဲရောက် လာပြီမှန်းသိသော်လည်းနည်း နည်း တော့မူလိုက်သည်။ “အာ ကိုကျော်ကြီးလွှတ်ပါရှင်”

“ဒီအနေအထားရောက်မှမလွှတ်ချင် တော့ဘူးသဇင်” “မလုပ်ပါနှင့် ကိုကျော်ကြီးရယ်၊ကျမ တောင်းပန်ပါတယ်၊ကျမယောက်ျားတွေ့သွားရင်ကျမသေလိမ့်မယ်” “မသေပါဘူးဟာ၊နင့်ယောက်ျားက လဲငါ့မိန်းမကိုသဘောကျနေတာပဲ” “မဖြစ်နိုင်တာမပြောပါနှင့်ရှင်” “မဖြစ်နိုင်တာမရှိပါဘူးသဇင်၊သူ လည်းနေ့တိုင်းဝက်သား ချည်း စားနေရတော့အိမ်ကြက်လေးတော့စားချင်မှာပေါ့” “ဟင့်အင်းမဖြစ်နိုင်ပါဘူး” “အခုတောင်ဒီလောက်ကြာနေတာ ဘယ်လောက်ထိခရီးရောက်နေပြီလဲမသိဘူး” “အရက်ဝယ်ဖို့သွားတာကြာမှာပေါ့ ကိုကျော်ကြီးသွားပါတော့ရှင်” “ငါမသွားဘူး သဇင်၊သူတို့ရောက်မ လာခင်ငါတကြောင်းဆွဲမှာ” “မရဘူးကိုကျော်ကြီး” နောက်ကဖက်ထားသောကိုကျော် မြတ်ထူးကသဇင့် ခေါင်းကိုနှိမ့်ချပြီး သဇင်ကိုရှေ့သို့ကုန်းသွားစေရန်ပြု လုပ်ပြီးသဇင့်စောက်ဖုတ်ထဲလီးအ တင်းသွင်းလေသည်။

“ဟာမလုပ်နဲ့ လေ၊ကိုကျော်ကြီး” ကျော်မြတ်ထူးကအဖုတ်ထဲလီးဝင်သွားသည်နှင့်တချက်ချင်းဆောင့် တော့သည်။ “ဟာပြောလို့လဲမရဘူး” ကိုကျော်ကြီးကိုရုန်းကန်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီးမှညည်းတွား တော့သည်။ ကိုကျော်ကြီး၏ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့်ရှေ့သို့ သာလဲကျမည်ကဲ့သို့ ဖြစ်လာသဖြင့်ဘို ထိုင်အိမ်သာကိုသာလက်ဖြင့်တွန်း၍ ထောက်ထားလိုက်ရသည်။ကိုကျော် မြတ်ထူးမှာ သဇင်ကဘိုထိုင်ကိုလက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးနေသဖြင့်နို့များ ကိုနယ်ဆုပ်၍တချက်ချင်းလိုးလေ သည်။သဇင်မှာတော့ ထူးခြားသော ခံစားမှု့တမျိုးကိုခံစားလာရပြီးစိတ် ထဲသာယာသလိုဖြစ်လာကာစောက် ဖုတ်ကအရည်တွေထွက်လာတော့ ကာ ပါးစပ်ကညည်းသံပေးမိတော့ သည်။ ထိုအချိန်တွင်ဇော်ကြီးနှင့်ယ မင်းတို့ကအမြည်းနှင့်အရက်ပုလင်း ဝယ်ပြီးရောက်လာ သည်။အခန်းတံခါးစေ့ထားပြီးကျော်ကြီးနှင့်သဇင် တို့ပျောက်နေသဖြင့်ဇော်ကြီးကလေ သံတိုးတိုးဖြင့် “ယမင်း ရှူးတိုးတိုး” “ဟင်ဘာလဲကိုဇော်ကြီး” “ဟိုနှစ်ယောက်ရေချိုးခန်းထဲမှာ လုပ်နေပြီလားမသိဘူး”

“ဟာကိုဇော်ကြီးကလဲမဖြစ်နိုင်တာ” “ရှူး ရေချိုးခန်းနားနားထောင်ကြည့် ရအောင်” ဇော်ကြီးကရေချိုးခန်းနားကပ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှအသံများကိုနား ထောင်ရန်အတွက် ရေချိုးခန်းတံခါးအောက်ခြေ၌လေဝင်ပေါက် Shutterများနားကုန်းလျှက်နား ထောင်လိုက်သည်။လိုးသံတဖတ် ဖတ်နှင့်သဇင့် ညည်းညူသံများကို ကြားလိုက်ရသောအခါ “ယမင်း လာ နားထောင်ကြည့်စမ်း” ယမင်းလဲကိုဇော်ကြီးနားထောင်သ ကဲ့သို့ကုန်း လျှက်နားထောင်လိုက် ရာ၊အခန်းထဲမှသဇင့်၏အားမရစွာညည်းသောအသံများနှင့်ကိုကျာ် မြတ်ထူး၏မောဟိုက်သံများကိုနား စိုက်၍ထောင်နေလိုက်သည်။ ကြားကြားချင်းတော့ဒေါသထွက် ပြီးတံခါးခေါက်ရန်ပြင်လိုက်စဉ် “ရှူးမလုပ်နဲ့ယမင်း” “ဟင်ဘာ ဖြစ်လို့လဲ” “နင့်လင်လေငါ့မိန်းမနဲ့ဖောက်ပြန် နေတာ” “အင်းလေ အဲဒါ” “ဟုတ်တယ်သူတို့ကမှဒီလိုလုပ်တာ ငါတို့လဲလုပ်ကြ တာပေါ့”

“ဟင် အာမဖြစ်ဘူး” “နင်ဟာလေ နင်ကဘာဖြစ်လို့မဖြစ်ရမှာလဲ၊သူတို့တောင်လုပ်သေးတာငါတို့လုပ်ရင်လဲသူတို့ နားလည်ပေးရမှာပေါ့” ဇော်ကြီးကပြောရင်းပင် ယမင်းဂါဝန်ကိုမပြီးနောက်ကနေအဖုတ်အားလီးထိုးထည့်လိုက်သည် “အာ့ မ လုပ်နဲ့ကိုဇော်ကြီး” “နင့်ယောက်ျားတောင်ငါ့မိန်းမကို လိုးသေးတာပဲ၊နင့်ကိုလဲငါလိုးမှရ မှာပေါ့ယမင်းရဲ့” “အာ ကိုဇော်ကြီးမိန်းမ ပါလို့ဖြစ်တာ ကျမနှင့်မဆိုင်ဘူး၊ကျမကိုမလုပ်ပါ နဲ့ရှင်” “ဆိုင်ဆိုင်မဆိုင်ဆိုင်ဟာသူတို့လိုးသလိုငါလဲနင့်ကိုလိုးချင်နေတာ” “မ လုပ်ပါနဲ့ကိုဇော်ကြီးကျမတောင်း ပန်ပါတယ်” “ယမင်းတောင်းပန်းလိုက်တာနဲ့ ကျော်ကြီးကကျနော့်မိန်းမကိုလိုး တာပြီးသွား မယ်ထင်လား” “ဟင်” “ယမင်းစိတ်အေးအေးနဲ့သာအလိုး ခံလိုက်ပါ၊ယမင်းသာကျနော်လိုးတာခံလိုက်ရင်အားလုံးအေးအေး ဆေး နဲ့ပြီးသွားမယ်” “ရှင်” “လာပါယမင်းရာ၊မူမနေနဲ့တော့ ကျော်ကြီးလီးမှလိုးတတ်တာမ ဟုတ်ဘူး၊ကျနော့်လီးလဲလိုးတတ် တယ်” ဇော်ကြီးပြောရင်းနဲ့ယမင်းကိုကုတင်ပေါ်လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး တချက်ချင်းဆောင့်တော့သည်။

“ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် “ “အင့်!အိုး ကိုဇော်ကြီး” ဇော်ကြီးရဲ့ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လိုးချက်များမှာယမင်းရုန်းမရနိုင် တော့ပေ။ဂေါ်လီပါသောလီး ကြောင့် လဲတမျိုးကောင်းသလိုခံစားရသည်။ကြောက်သလိုရင်ခုန်သလိုတမျိုး ကြီးခံစားရပြန်သည်၊ထူးထူးဆန်း ဆန်းပင်လင် ယောကျၤားနှင့်မတူ သောအရသာကို တွေ့လိုက်ရပြီးအံ့ဩမိသွားသည်။ အစကတော့အလိုမတူသလိုဖြစ်မိ ပေမယ့်လင် ယောက်ျားကိုယ်တိုင် ဖောက်ပြန်နေမှန်းသိလိုက်ရပြီးတဲ့အခါမိမိလည်းအခုလိုမျိုးဖြစ်တာအဆန်းမဟုတ်ဟုတွေးပြီးနေလိုက် တော့သည်။ဇော်ကြီးမှာမိမိလိုးချင် နေသောယမင်းအားလိုးရသဖြင့် စိတ်အရမ်းပါပြီးထန်နေသဖြင့်ယ မင်းအားအားရပါးရလိုး လေသည်၊လီးဝင်သံတဇွိဇွိတဗျိဗျိနှင့်အသား ချင်းထိကပ်သံတဖန်းဖန်းမြည်နေ သည်။

ကိုကျော်မြတ်ထူးနှင့်သဇင်ရေချိုး ခန်း အတွင်းလိုးရသည်ကိုအားမရ သဖြင့် “သဇင်အိပ်ရာပေါ်သွားမယ်” “ဟုတ် သွားလေကိုကျော်ကြီး” သဇင်နှင့်ကျော်မြတ်ထူးတို့ ရေချိုး ခန်းတံခါးဖွင့်၍ထွက်လာရာ ဇော်ကြီးနှင့်ယမင်းတို့ကုန်းလိုးနေ သည်ကိုမြင်ပြီးအံ့ဩသင့်သွားသည်။ “ဟာ ကိုဇော်ကြီး အသံမပေးဘာမပေးနဲ့ ဘယ်တုန်းကရောက်နေတာလဲ” “မင်းတို့ကမွှန်နေတာကိုး၊ငါတို့ဒီ လောက်ဗျင်းနေတာမင်းမသိဘူးမလား” “အေးတကယ်မသိလိုက်ဘူး” “အေးကွာ မင်းစိတ်မဆိုးဘူးမလား” “မဆိုးပါဘူးမင်းမိန်းမကိုလဲငါလိုး နေရတာပဲဘဲစားဘဲကျေ ပဲ” “အေးပါကွာ” “ကျော်ကြီး ယမင်းကိုလိုးရတာ အားရစရာကြီးကွာ”

“မင်းမိန်းမကလဲအထန်ပါပဲ၊ သေးပေမယ့်အတော်ခံနိုင် တယ်” “အေးလေ မင်းလဲစိတ်ကြိုက်ဆွဲ၊ ငါလဲစိတ်ကြိုက်တီးမယ်” “သဇင်၊နင့်ယောက်ျားက ခွင့်ပြုတယ်နှော်တွေ့လား” “သူ တောင်ခွင့်လွှတ်သေးတာကို ကျော်ကြီး၊ကိုကျော်ကြီးစိတ်တိုင်းကျသာလုပ်တော့” “မမယမင်းဒီနေ့တော့ညီမကိုကျော့် စိတ်တိုင်းကျနေပေးလိုက်တော့မယ်၊မမလဲကျမယောက်ျားစိတ်တိုင်း ကျနေပေးလိုက်ပါ” ယမင်းမှာသဇင်၏လင်အပေါ် ကြည်ဖြူနိုင်စွမ်းကိုအံ့ဩမိသည်။

သဇင်ကကျော်ကြီးနဲ့မလိုးခင်မှာ ပင်ကျော်ကြီးလီးကိုတပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေတော့အံ့ဩမဆုံးဖြစ်ရသည်။ “ယမင်းငါ့မိန်းမကတော့ ကျော်ကြီး လီးကိုစုပ်နေပြီ၊ငါကနင့်အဖုတ်ကို ယက်ပေးမယ်” ဇော်ကြီးကအတင်းဆွဲခေါ်ပြီးကုတင် ပေါ်ပက်လက်လှန်အိပ် ခိုင်းကာခြေ ထောက်နှစ်ဘက်ကိုကားပြီးယမင်း အဖုတ်အားယက်တော့သည်။ ယခုအခါမှာတော့သဇင်နှင့်ကျော် မြတ်ထူး၊ ယမင်းနဲ့ဇော်ကြီးအပြိုင် အဆိုင်စုပ်ယက်နေကြသည်။ ယမင်းမှာမထူးတော့ဘူးဆိုပြီးစိတ် ကိုလျှော့ချလိုက်သည်၊ဇော်ကြီး က ယမင်းအဖုတ်အားလက်ဖြင့်အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာအစေ့အား တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စုပ်နမ်းနေသည်။အစုပ်အယက်ကျွမ်း သော ဇော်ကြီးကြောင့်ယမင်းမှာအော် ညည်းသံတွေထွက်လာသဖြင့်ကျော်မြတ်ထူးကယမင်းကိုလှမ်းကြည့် လ်ုက်သည်၊မိမိနို့ ကိုမိမိကိုယ်၍ညည်းနေသောယမင်းကိုကြည့်ပြီးစိတ် ကြွတက်လာကာလီးကပိုကြီးလာ သလိုခံစားလိုက်ရသည်၊အရမ်းလိုး ချင် လာသဖြင့် “သဇင်ငါအရမ်းလိုးချင်နေပြီ” “လိုးလေ ကိုကြီး၊သဇင်ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ”

“ပက်လက်ပဲအရင်လိုးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ကိုကြီး” ယမင်းပက်လက်လှန်အိပ်ပေးသည် နဲ့ကျော်မြတ်ထူးကပေါင်ကြား ဒူးထောက်ဝင်ကာအဖုတ်ဝအားလီ းနဲ့ တေ့ပြီးဖိချလိုက်သည်။လီးက တဗျိဗျိမြည်ကာအဆုံးထိဝင်သွား သည်။ကျော်မြတ်ထူးကသဇင်အား လိုးသည်နှင့်တပြိုင်နက် ဇော်ကြီးကယမင်းကိုစလိုးတော့သည်၊အတွဲနှစ်တွဲတခန်းထဲတွင်ကပြိုင်လိုးနေ၍ လား၊သို့တည်းမဟုတ်ကိုယ့်မိန်းမ မဟုတ်၍လား မသိပေ။ကြာကြာလိုးနိုင်ကြခြင်း ပင်ဖြစ်သည်။နှစ်ယောက်လုံးကုတင် တွင်ကန့်လန့်ခံပြီးဘေးချင်းယှဉ်ကာ လိုး နေကြခြင်းဖြစ်သည်။အခန်းထဲတွင်လိုးသံများညည်းသံများဆူညံ နေသည်၊။ “ကျော်ကြီးရာအစကတည်းကဒီလို ဆိုရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ ကြာ” “ဟုတ်တယ်ကွာတို့နှစ်ယောက်မိန်း မချင်းလဲလိုးနေရရင်အပြင်တောင် ထွက်စရာမရှိဘူး” “အေးကွ” “ဟေ့ကောင်နောက်လဲဒီလိုပဲချိန်း လိုးကြမယ်ကွာ” “အေးကွာ”

“ကျော်ကြီးယမင်းကိုပြောထားဦး ငါကခနခနလာ မှာ” “ဟေ့ကောင်မင်းလာရင်သဇင်ကိုပါခေါ်ခဲ့” မိန်းခလေးနှစ်ယောက်ဖြစ်သော သဇင်နှင့်ယမင်းမှာဘာပြောရမည် မှန်းမသိ ဖြစ်ရသည်။ “ဟေ့ကောင်အခုတချီတော့အပြီးချ မယ်ညကျမှအပီအပြင်နွဲကြမယ်” “အေး လုပ်ကြတာပေါ့” “ယမင်းပြီးတော့မ လား” ကျော်မြတ်ထူးကသူ့မိန်းမအားလှမ်းမေးသည်၊ “အင်း…ပြီးတော့မယ်” ယမင်းမှာဂေါ်လီးလီးအစွမ်းကြောင့်အရင်ကမ ပြီးဆုံးခဲ့သောကာမခရီးကအခုတော့အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်နေပါပြီ။မိမိလင်ယောက်ျား အရင်ကပန်းသေနေပြီဆိုပြီးမိမိအားမ လိုးနိုင်ခဲ့ပေမယ့်ယခုတွင်မူသဇင်အားတဖုန်းဖုန်းတဒိုင်းဒိုင်းလိုးနေ သည်ကိုမြင်၍အပြစ်ဆိုရန်သတိမရ ပေ။လီးဝင်ထွက်တိုင်း အော်ညည်း နေရသည်။ “ဗျစ် ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းး” “အာ့ရှီးးးရှီးးးရှီး အိုး” ယမင်း၏ညည်းသံစိပ်လာသည်။ထို့အတူသဇင် လည်းကောင်းလွန်း၍ ညည်းနေသည်။

ယမင်းမှာ မိမိယောက်ျားကသူ့သူငယ်ချင်းမိန်းမကိုလိုးနေသည်ကိုလည်းမြင်ရပြီး ယောက်ျားသူငယ်ချင်းကလည်းမိမိအားလိုးနေသည်ကိုမြင်ရသော ကြောင့်သဇင်လည်းစိတ်ကြွပြီး ညည်းနေသည်။ “ကျော် ကြီးမြန်မြန်လိုးဟ၊ငါ့မိန်းမ ဖီးလ်တက်နေပြီ” ကျော်မြတ်ထူးမြန်မြန်လိုးပေးလိုက် သည်။ထိုစဉ်ယမင်းမှာဇော်ကြီး၏ မြန်မြန် ဆောင့်ချက်များကြောင့် အသည်းအသန်ညည်းညူလာသည် “ဖွတ် ဖွတ်ဖန်းဖန်းးဖန်းး’ “အာ့ရှီးးးရှီးးးပြီးးးပြီပြီ အားးး” ယမင်း ပြီးသွားပြီးနောက်သဇင် လည်းထပ်ကြပ်မခွာပြီးသွားတော့ သည်။ “ယမင်းအဆင်ပြေလား” “ပြေပါတယ်” ယောက်ျားလုပ် တာနွဲတူလား” “မတူဘူး” “ဘယ်သူကပိုကောင်းလဲ” “တစ်ယောက်တမျိုးစီကောင်းတာပဲ” ကျော်မြတ်ထူးနှင့်ဇော်ကြီးတို့လည်း မြန်မြန်ပင်လက်စသိမ်းပြီးသုတ်များ ပန်းထုတ်လိုက်ကြသည်၊ “ဝှီး ကောင်းလိုက်တာကွာ” “အေးကွာ” ထိုနောက်သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီးညစာ စားသောက်ကြသည်။

အရက်ကိုအ နည်းငယ်စီသာသောက်ပြီးအစားကိုလည်းဗိုက်တင်းအောင်မစားကြချေ။ အားလုံးကညဘက်၌လုပ်ကြမည့်အရာကိုသာစိတ်ထဲထားကြသည်။ ပြီးတော့ကမ်းခြေကိုဆင်း၍လမ်း လျှောက်ကြသည်။ “ယောက်ျား အရင်လိုမဟုတ်တော့ ပါလား၊နင်ငါ့ကိုစိတ်ကုန်နေတာ သိပ်ပေါ်လွှင်နေပြီ” “မဟုတ်ပါဘူးမိန်းမရယ်၊နင့်ကိုငါ အရမ်းချစ်လို့ယူခဲ့တာ၊ရိုးမြေကျ ပေါင်းဖို့အတွက်လည်းချစ်ခဲ့တာ၊အ ခုကဒီအသက်အရွယ်ရောက်ရင်ဒီလို ပြသနာကိုတချို့က ခံစားရတတ် တယ်။အဲဒီလူတွေထဲမှာကိုယ်လဲပါလို့ပါ” “အခုဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ကိုဇော်ကြီး နှင့်ယမင်းကဖြစ်သွားကြပြီ” “ဘာ တွေကိုစိတ်ပူနေတာလဲမိန်းမ ရာ၊ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မင်းကိုတသက်လုံး မခွဲမခွာချစ်နေမှာပဲ၊တခုတော့ ကောင်းတယ်လို့ကိုယ်ယူဆ တယ်” “ဘာလဲကို” “ဒီလိုလေ ကိုယ်ကယမင်းကိုစိတ်ကုန်လို့မ ဟုတ်ပဲတခြားတစ်ယောက်နဲ့လွန် ကျူးမိခဲ့ရင်မလိုလားတဲ့ပြသ နာပေါ်လာနိုင်တယ်လေ။

အခုတော့သဇင်နဲ့ ဖြစ်တော့အဲဒီလိုပြသနာတွေပေါ် လာစရာမရှိဘူးမဟုတ်လား၊ပြီး တော့ကိုယ်ကမပေး နိုင်လို့ယမင်းသာတခြားလူနဲ့ဖောက်ပြန်တဲ့အခါကိုယ်ကမိလို့ပြသနာတက်နိုင်တယ်မဟုတ်လား၊နောက်ပြီးမသိတဲ့လူတွေနဲ့ ဆက်ဆံမိတဲ့အခါငွေညှစ်တာတွေအ ရှက်ခွဲတာတွေဖြစ်တတ်ကြတယ်။ တချို့ကဝက်သားချဉ်ပေါင်လဲတယ် ဆိုပြီးအခြေအနေ မတူညီတဲ့လူတွေ ကကိုယ်တို့လိုအခုလိုဖြစ်တဲ့အခါ ဖောက်တတ်ကြတယ်၊အခုတော့ သူငယ်ချင်းအချင်းချင်းလဲဖြစ် တယ် ဂုဏ်ဓနတွေကလဲမကွာခြားဘူး၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြည် ဖြူပြီးသားဆိုတော့ကာနောက်ဆက် တွဲပြသနာတွေ ဖြစ်စရာမရှိဘူး” “ဒါကတော့ဒါပေါ့၊နောက်ကျမှကို ကပြသနာရှာမှာပဲစိုးရိမ်တာ” “မစိုးရိမ်ပါနဲ့မိန်းမရယ်၊ကို အမြဲ ချစ်နေမှာပါ” “ကတိနှော်ကတိ”

“အင်းကတိပေးပါတယ်မိန်းမ” ဟိုတယ်ပြန်ကြတော့ ဇော်ကြီးကို “ဇော်ကြီး ခုရှုပ်မှနောင်ရှင်းကွာ၊ ချစ် တုန်းမုန်းစကားပြောတယ်လို့ မပြောနဲ့” “ဘာလဲဟအရင်းမရှိအဖျားမရှိ” “ဒီလိုကွာ ခုတို့တွေကသူ့မိန်းမကိုယ့် မိန်းမလူလဲပြီး လုပ်ကြပြီးပြီ၊နောက် ဆိုရင်တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မနာလိုဝန်တိုဖြစ်ပြီးသူများတွေကို ပြောပြီးအရှက်မခွဲကြေးကွာ” “ဒီ စကားတွေပြောစရာတောင်မလိုဘူး၊မင်းလဲငါ့မိန်းမကိုလိုးသလို၊ငါလဲမင်းမိန်းမကိုလိုးတယ်။အတူတူပဲ၊မင်းအရှက်ငါခွဲရင်ငါ့အရှက် ငါခွဲသလိုပဲဖြစ်လိမ့်မယ်၊မင်းလဲအဲဒီလိုပဲ၊ဒီပြသနာလုံးဝမဖြစ်ကြေး” “အေးကတိနှော်ကတိ” “ကတိပေးပါတယ်ကွာ” “နောက်ကျမှငါ့မိန်းမကမင်းကိုပို လုပ်ပေးရတယ်၊မင်းမိန်းမကမလုပ်ပေးဘူးမဖြစ်ရအောင်အခုကတည်းကမင်းငါ့မိန်းမကိုကြိုက် သလိုလုပ်၊

ငါလဲလုပ်ခိုင်းမှာ၊ကြည်ကြည်ဖြူ ဖြူခွင့်ပြုတယ်” “အေးငါလဲလုပ်မှာပဲဇော်ကြီး၊မင်း မင်းမိန်းမဖင်ကိုမချဖူးသေးရင်၊ ခု ချထား၊ငါကဖင်ပါချမှာ” “မချဖူးပဲနေမလားကွာ၊မင်းလဲချဖူး ထားတယ်မဟုတ်လား” “ဒါပေါ့ကွ၊ချစရာအပေါက်ပါရင်အ ကုန်ချမှာပေါ့” “ဟားးဟားးး” “မမရေကျမတို့မှာလင်နှစ် ယောက်စီရှိနေသလိုဖြစ်နေပြီ “ “ဟုတ်ပါ့အေ” “ဘယ်လိုလဲမမ၊ကျ မလင်ကအလိုး ကောင်းနှော်” “ငါ့လင်လဲကျန်းမာလာရင်အလိုး ကောင်းပါအေ” “ဟားးဟားးး” “ကဲမိန်းမရေစကြရအောင်” “ဟင်ချက်ချင်းကြီး” “ဘာလဲမလုပ်ချင်လို့လား” “မလုပ်လို့မှမရတာ၊လုပ်မှာပေါ့” “ယောက်ျားအရှုံးမပေးနဲ့၊များများလုပ်နိုင်အောင်အားဆေးသောက် ထား” ယမင်းကကျော်မြတ်ထူးကိုပြော လိုက်သည်။

“ဟားးဟားးးစိတ်မပူနဲ့မိန်းမ၊ဒီည ဖင်ကိုပါအပီအပြင်လိုးပေးလိုက် မယ်” “ယောက်ျားကြားလား၊ယမင်းကသူ့ လင်ကိုပြောနေ တာ၊နင်ကပါးစပ်ပါ မချန်နဲ့လိုးပေးလိုက်” “ကောင်းတယ်ဟေ့ဒီအစီအစဉ်၊ ဟေ့ကောင်ဇော်ကြီး တို့တွေဆုံတုန်း 2in1ဆွဲကြည့်မ လား” “အေးငါလဲလုပ်ဖူးချင်တာနဲ့အတော် ပဲ” သဇင်နှင့်ယမင်းမျက်လုံးပြူးသွား ရသည်။ ထို့နောက်အဝတ်အစားများချွတ်ပြီး နောက်သဇင့်ကသူ့ယောက်ျားဇော် ကြီးဆီသွားသလို၊ယမင်းကလည်း သူ့ယောက်ျားဆီသွားလိုက်သည်။ ထိုနောက်ယောက်ျားလီးကိုငုံစုပ်နေ စဉ်။သဇင်ကိုဇော်ကြီးကယက်ပေး နေသည်။ထိုနေ့မှစ၍သုံးရက်တိတိ မိန်းမချင်းအလဲအလှယ်လုပ်ကာ လိုး လိုက်ကြပြီးရန်ကုန်ကိုပြန်ခဲ့ သည်။ဇော်ကြီးလဲသူ့မြို့ကိုသူပြန် သည်။

နောက်တော့ စကားပြောလျှင်ဇော်ကြီးမိန်းမဝင် ပြောသည် ကိုမတွေ့ရသဖြင့်မေးရာ မိဘအိမ်ပြန်သွားသည်ဟုတမျိုး လင်မယားချင်းစကားများ၍ဟူ၍ တဖုံအမျိုးမျိုးအကြောင်းပြလာ သဖြင့်တခြားသောဇော်ကြီး၏ Face bookပေါ်ကသူငယ်ချင်းများ အားစုံစမ်းရာဇော်ကြီးမှာမိန်းမမရှိ ပေ။ဇော်ကြီးကစပွန်စာ ပေး၍ကြေး စားအမျိုးသမီးများအားခေါ်ပြီး သူများမိန်းမများနဲ့လဲလှယ်၍လိုး တတ်သောသူသာဖြစ်နေမှန်းသိ လိုက်ရသည်။ ထိုအခါမှကျော်မြတ် ထူးတစ်ယောက်နောင်တရမိသည်။ မိမိအဖြစ်ကိုမည်သူကိုမျှမပြောဝံ့ သလိုမိန်းမဖြစ်သူယမင်းအားလဲ မ ပြောဝံ့ပဲရေငုံနှုတ်ပိတ်နေရတော့ သည်