ဒို့ကိုကြိုက်ရင် အိမ်လိုက်ခဲ့လေ
ဒီနေ့တစ်နေကုန်တာ စောက်ကျိုးနည်းချင်စရာကြီး ဗျာ။ နေ့လယ်ခင်းကဆို ပိုဆိုးသေးတယ်။ နေက မတရားပူ၊ ချွေးတပျံပျံနဲ့ ဘာမှလုပ်လို့မရဘူး။ ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်ကထက် အခု ပိုပူလာသလိုပဲ။ ကျွန်တော်ဘဲထင်လို့လား ဒါမှမဟုတ် ကျွန်တော့်ရဲ့ မကောင်းမှုတွေအတွက် စရံသတ်တဲ့အနေနဲ့ ကျွန်တော်သွားတဲ့ နေရာတလျှောက် အိုဇုံးလွှာကို အပေါက်ဖောက်ပြီး ငရဲရဲ့ အရသာကို မြည်းစမ်းစေလားဘဲ ..။ ခင်ဗျားလည်း ကြုံဖူးမှာပါ ဟုတ်တယ်မဟုတ် လား..။ အာ .. ဒါဆိုရင် ခင်ဗျား .. ငရဲရဲ့ အရသာကို မြည်းစမ်းနေရတဲ့ ဒုစရိုက်သားကောင် တစ်ကောင်ဘဲ ..။ သူတော်ကောင်းဆို အေးမြလို့ တစ်ချက်ကလေးမှ ပူတယ် အေးတယ်လို့ မငြီးဘူး။ အေးလေ .. ဒီစာအုပ်ဖတ်ပြီ ဆိုမှတော့ ခင်ဗျားဟာ မကောင်းဆိုးဝါး တစ်ကောင်ပဲ။ အေးဗျာ […]
ချစ်ဇနီးလေးရဲ့ သစ္စာတရား
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လက်ထပ်ခဲ့တာအချိန်တော်တော်ကြာ ခဲ့ပြီပေါ့ဗျာ။ အခုချိန်ထိတိုင်အောင်တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြန်အလှန်နားလည်မှုတွေနဲ့ချစ်နေကြတုန်းပါပဲ။ ကျွန်တော် ရဲ့ဟိုမုန်းချွတ်ယွင်းချက်ကြောင့်ကလေးမရကြပါဘူး။ကျွန်တော် နာမည်ကဦးကိုကိုပါအသက်ကတော့၄၀နည်းနည်းစွန်းပြီပေါ့ဗျာ ကျွန်တော့်ရဲ့ရှု့မငြီးတဲ့ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကတော့ အသက်၃၂ နှစ်ရှိပြီကျွန်တော့်ထက်ငယ်တော့အလိုလိုက်ပြီးချစ်နေရတာပေါ့ ကျွန်တော်ညနေ၆နာရီလောက်ပွဲရုံကပြန်လာတော့ချစ်ဇနီးလေး နွယ်နီတစ်ယောက်အိမ်အလည်ဧည့်ခန်းမှာကိုအလှဆင်နေရင်း အလုပ်တွေရှုပ်နေတာကိုတွေ့ရတယ်။”အကို ဒီနေ့ပြန်လာတာ စောတယ်နော် အရောင်းအဝယ်မကောင်းလို့လား” ”ကောင်း ပါတယ် မိန်းမရယ် ” ပြောရင်းချစ်ဇနီးလေးကို နောက်ကနေ ဖက်လိုက်တယ်။ ”အာ အကိုကလဲအစောကြီးရှိသေးတယ်ကွာ ဘာတွေလာဖြစ်နေတာလဲ” ”ချစ်လို့ပါမိန်းမလေးရယ် ချစ်လို့ ဆိုတာဘာလဲသိလား” ”သိဝူး အကိုပြောပြ” ”ချစ်လို့ဆိုတာ လိုးချင်လို့လေ” ”ဟွန်းသူ့ကြည့်တော့ ငါးမိနစ်လောက်ဆိုပျော့ ဖတ်နေပြီ” ”ကိုယ်သိပါတယ်’ ”အာ့ဆိုဘာလို့လိုးနေသေးလဲ” ”မင်းစိတ်ကျေနပ်အောင်လို့လေ” ”အကိုကလဲမကြောက်ပါနဲ့ အကို့ဆီကနေ နွယ်ဘယ်မှထွက်မပြေးသွားပါဘူးရှင့်” ”အွန်း ပါမိန်းမလေးကလဲ အခန်းထဲသွားကြမယ်လာ” ကျွန်တော်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်က အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့တစ် ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောဆိုဆက်ဆံကြပါ တယ်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကကုတင်ပေါ်လှဲချ လိုက်ပြီး ”ဒီနေ့အိမ်အလုပ်တွေလုပ်ရတာပင်ပန်းလိုက်တာ အကိုရယ်” […]
မောင် လုံးဝမသွားရဘူး။ ဟိုကောင်မဆီ သွားမလို့ မဟုတ်လား”
အပိုင်း ( ၁ ) ဒေါ်ပိုးပန်းချီလို့ခေါ်တဲ့ ကျွန်မ အရွယ်တော် တဆိတ်ဟိုင်းလို့ လေးဆယ်ကျော်ထဲ ဝင်ခဲ့ပြီ။ မုဆိုးမတစ်ယောက်ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်ရှိပေမယ့် အနေအစားကတော့ အထက်တန်းလွှာထဲမှာပဲ ရှိပါတယ်။ ယောက်ကျားရှာခဲ့တဲ့ စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေ အများကြီး ကျန်ခဲ့ပေမယ့် တတ်သည့်ပညာ မနေသာ ဆိုသလို စိန်ကောင်း ကျောက်ကောင်းကိုင်တဲ့ ပညာတတ်တာမို့ စိန်ပွဲစားဆိုတဲ့ နာမဂုဏ်လေး ရထားပါသေးတယ်။ ဒီတော့လည်း အပေါင်းအသင်းတော့ ဆန့်ပြီးသားလေ။ သားသမီးရယ်လို့ မရခဲ့တော့လည်း တစ်ယောက်တည်းပေါ့။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ အသက်လေးဆယ်ကျော်လာလို့ နည်းနည်းဝလာတာကလွဲရင် ကျန်တာတွေကတော့ လတ်ဆတ်သေးတာပေါ့လေ။ အားတဲ့အချိန် Gym ဆော့ကစားထားတဲ့အတွက် ယိုယွင်းမှု သိပ်မရှိသေးတာလည်းပါတယ်။ အပျင်းပြေလုပ်နေတဲ့ ပွဲစားဘဝမှာ ကြုံလာသူ မောင်လေးကြောင့် မမပိုးပန်းချီရဲ့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာခဲ့ရတယ်။ သူ့နာမည်က ကျော်ကျော် ။ ရုပ်ရည်သနားကမားလေးနှင့်မို့ […]