ကိုဇော်၊ အရမ်းမကဲနဲ့နော်
ဒုတိယအရွယ်၏ ဒုတိယဝေဒနာ ရေးသားသူ – မောင်ဇော်ဦး တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပြန်ရောက်တာနဲ့ ကြုံနေတာမို့ ကျနော်တက်ခဲ့သည့် မေဂျာ ဆရာကန်တော့ပွဲကို တက်မိသည်။ မတွေ့ရသည်မှာ ဆယ်စုနှစ် ၃ စုကျော်လောက်ရှိမည့် သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ပြန်ဆုံသည်မို့ ဟေးဟေးဟားဟား နှင့် မှတ်မိသမျှ သူငယ်ချင်းတွေကို နှုတ်ဆက်စကားပြောနေတုန်း ကျောင်းတုန်းက အသေအလဲ ကြွေခဲ့သည့် ရီ ကို ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်သည်။ အင်းလေ၊ ကိုယ်ကလည်း သူနဲ့များ ပြန်ဆုံမလားဆိုသည့် ရည်ရွယ်ချက်ကလည်း ရှိသည်မို့ ကျောင်းဝင်းထဲရောက်ကတည်းက သူ့ကို ရှာမိသည်။ တွေ့သည်နှင့် ချက်ခြင်းမှတ်မိလိုက်သည်။ သူက ငယ်ရုပ်မပြောင်း၊ နည်းနည်းလေး ဝလာသည်မှ လွဲ၍ အရင်အတိုင်းပင်။ သူကလည ကိုယ့်ကို မြင်မြင်ချင်းမှတ်မိတယ်ထင့်။ ကျနော့်ကို မြင်သည်နှင့် အံ့သြသလို မျက်ဝန်းအစုံ ဝိုင်းစက်သွားပုံလေးက […]
စိတ်ချ ခင်သူ ဆန္ဒပြည့်ရစေမယ် ”
ကြံကြံဖန်ဖန် မြန်မြန်ဆန်ဆန် ရေးသားသူ – အာသာပြေ(မန်း) “ စန်းမ …. ရှေ့အပတ်မှာ တို့ဒဂုံက ခြံထဲသွားလည်မလို့… လိုက်ဦးမလား….” “ ငါ့ဘဲနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ ချိန်းထားတယ်ကွ….။ မင်းတို့ပဲသွားပါ ခင်သူရာ….” “ ဟဲ့ ငါလည်း ငါ့ဘဲနဲ့သွားမှာ….။ နင်လည်း နင့်ဘဲခေါ်ပြီး လိုက်ခဲ့ပေါ့…။ လျှောက်လည်တာ ခြေညောင်းတယ်…. လူမြင်တယ်ဟဲ့ စန်းမ ရဲ့….” “ အေး…ကောင်းသားပဲ… ငါ့ဘဲကိုပြောပြီး အတူသွားကြတာပေါ့….။ ခြံထဲမှာက ဘယ်သူရှိလဲ…” “ ဘယ်သူမှမရှိဘူးဟဲ့… အဲဒါကြောင့် ပြောတာ…ဟိုမှာက လွတ်လပ်တယ်… ဟင်း ဟင်း…” ခင်သူကပြောရင်း သူမဖာသာ သဘောကျသလို ရယ်လိုက်တော့ စန်းမမ မျက်နှာလေး နီရဲသွားသည်။ စန်းမမနှင့် ခင်ခင်သူတို့မှာ တက္ကသိုလ်ကတည်းက သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်သည်။ ယခု […]
ကျမလည်း ဦးလေးကို ချစ်တယ်
ဓနရှိန်ဖြင့် ဘဝနှိမ်ချင် ရေးသားသူ – မင်းဟန်စိုး အဖုံးဖွင့်ထားသော လေးထောင့်သံပုံး၏ အဝတွင် သစ်သားတုတ် ကန့်လန့်ခံကာ ချိတ်ဖြင့် ချိတ်တံပိုးဖြင့် ထမ်းလာခဲ့သော ရေအပြည့်ပါသည့် သံပုံးနှစ်ပုံးကို ရင်မောင်သည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ မြေပေါ်ကို ချလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ပုံးနှစ်ပုံးတွင် ချိတ်ထားတဲ့ ချိတ်နှစ်ချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး သူ၏ ပုခုံးပေါ်မှ တံပိုးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ယူပြီး အနီးရှိ အုန်းပင်မြစ်အုံကြီးတွင် မှီကာ ထောင်လို့ ထားလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ရေအပြည့်ပါလာသော သံပုံးနှစ်ပုံး အတွင်းမှ ရေများကို ရင်မောင်သည် တစ်ပုံးချင်း မပြီး အနီးရှိ ဒီဇယ်ပေပါကို ထက်ပိုင်းဖြတ်ထားသော စည်ပိုင်းဖြတ် အတွင်းသို့ လောင်းပြီး ထည့်လိုက်၏ ။ […]