ရတီကို ချစ်ရင် လက်ထပ်ပြီးမှ ယူနော် မောင်
မြိတ်မြို့ ကားဂိတ်ကြီးဝင်းက ညနေစောင်းနေရောင်ပျောက်လုလုဖြစ်နေပေမဲ့ ဈေးသည်တွေရဲ့ဆူညံသံ ကားသမားတွေရဲ့အပြိုင်အဆိုင်ခရီးသည်ခေါ်သံတို့က ပုံမှန်အတိုင်းပဲလည်ပတ်နေပါတော့တယ် အော်ဟစ်ဆူညံသံတွေကြားထဲ ဓါတ်ပုံနဲ့ပန်းချီဆရာမလေး ရတီ တစ်ယောက်လည်း ရန်ကုန်သို့ပြန်ရန်အတွက် စီးနင်းရမည့် အန်တီဝင်း ကားဂိတ်နေရာလေးကိုရှာနေပါတော့တယ် စီးနင်းရမည့် ကားဂိတ်ကိုတွေ့တော့ ညီမလေးရေ ညနေ၆နာရီ ရန်ကုန် ကား ဘယ်ကားလည်း ကားပေါ်တက်လို့ရပြီလား အမ ညနေ၆နာရီထွက်မဲ့ကားက စက်နှိုးထားတဲ့ကားပါပဲ တတ်လို့ရပြီနော် အမ လက်မှတ်ရောင်းတဲ့ ညီမလေးကို ကျေးဇူးပါနော် ဆိုပြီး ကျမလည်းကားပေါ်တက်လိုက်ပြီးအဝတ်အိတ်ကို ကားBOXထဲထည့်လိုက်ပြီး ကားလက်မှတ်ခုံနံပါတ် 11 နေရာမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ခုံပေါ်မှီချလိုက်ပြီး ကားထဲကအေးမြတဲ့အဲယားကွန်းကြောင့်စိတ်ထဲပေါ့ပါးသလိုဖြစ်ပြီး မျက်လုံးကိုမှိတ်ပြီး ရှေ့လထဲ ပန်းချီ ပြပွဲတစ်ခုမှာ ဘယ်လို ပန်းချီကားမျိုးရေးဆွဲရမှန်းမသိဖြစ်နေပါတော့တယ်ရှင် မြိတ်မြို့ကရှုခင်းဓါတ်ပုံတွေ ပန်းချီရေးဆွဲရန်ပြသဖို့ အခုခရီးစဉ် ကို ကျမ ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ် မှောင်မိုက်လာတဲ့မြင်ကွင်းနဲ့အတူကားကခရီးစလို့ မြိတ်မြို့လေးရဲ့အဝေးတစ်နေရာ ဟိုင်းဝေးလမ်းမထက် ခရီးနှင်လာလို့လာပါတော့တယ် မြို့ပြင်ကိုရောက်တဲ့အချိန် […]
ဒို့ကိုကြိုက်ရင် အိမ်လိုက်ခဲ့လေ
ဒီနေ့တစ်နေကုန်တာ စောက်ကျိုးနည်းချင်စရာကြီး ဗျာ။ နေ့လယ်ခင်းကဆို ပိုဆိုးသေးတယ်။ နေက မတရားပူ၊ ချွေးတပျံပျံနဲ့ ဘာမှလုပ်လို့မရဘူး။ ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်ကထက် အခု ပိုပူလာသလိုပဲ။ ကျွန်တော်ဘဲထင်လို့လား ဒါမှမဟုတ် ကျွန်တော့်ရဲ့ မကောင်းမှုတွေအတွက် စရံသတ်တဲ့အနေနဲ့ ကျွန်တော်သွားတဲ့ နေရာတလျှောက် အိုဇုံးလွှာကို အပေါက်ဖောက်ပြီး ငရဲရဲ့ အရသာကို မြည်းစမ်းစေလားဘဲ ..။ ခင်ဗျားလည်း ကြုံဖူးမှာပါ ဟုတ်တယ်မဟုတ် လား..။ အာ .. ဒါဆိုရင် ခင်ဗျား .. ငရဲရဲ့ အရသာကို မြည်းစမ်းနေရတဲ့ ဒုစရိုက်သားကောင် တစ်ကောင်ဘဲ ..။ သူတော်ကောင်းဆို အေးမြလို့ တစ်ချက်ကလေးမှ ပူတယ် အေးတယ်လို့ မငြီးဘူး။ အေးလေ .. ဒီစာအုပ်ဖတ်ပြီ ဆိုမှတော့ ခင်ဗျားဟာ မကောင်းဆိုးဝါး တစ်ကောင်ပဲ။ အေးဗျာ […]
ချစ်ဇနီးလေးရဲ့ သစ္စာတရား
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လက်ထပ်ခဲ့တာအချိန်တော်တော်ကြာ ခဲ့ပြီပေါ့ဗျာ။ အခုချိန်ထိတိုင်အောင်တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြန်အလှန်နားလည်မှုတွေနဲ့ချစ်နေကြတုန်းပါပဲ။ ကျွန်တော် ရဲ့ဟိုမုန်းချွတ်ယွင်းချက်ကြောင့်ကလေးမရကြပါဘူး။ကျွန်တော် နာမည်ကဦးကိုကိုပါအသက်ကတော့၄၀နည်းနည်းစွန်းပြီပေါ့ဗျာ ကျွန်တော့်ရဲ့ရှု့မငြီးတဲ့ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကတော့ အသက်၃၂ နှစ်ရှိပြီကျွန်တော့်ထက်ငယ်တော့အလိုလိုက်ပြီးချစ်နေရတာပေါ့ ကျွန်တော်ညနေ၆နာရီလောက်ပွဲရုံကပြန်လာတော့ချစ်ဇနီးလေး နွယ်နီတစ်ယောက်အိမ်အလည်ဧည့်ခန်းမှာကိုအလှဆင်နေရင်း အလုပ်တွေရှုပ်နေတာကိုတွေ့ရတယ်။”အကို ဒီနေ့ပြန်လာတာ စောတယ်နော် အရောင်းအဝယ်မကောင်းလို့လား” ”ကောင်း ပါတယ် မိန်းမရယ် ” ပြောရင်းချစ်ဇနီးလေးကို နောက်ကနေ ဖက်လိုက်တယ်။ ”အာ အကိုကလဲအစောကြီးရှိသေးတယ်ကွာ ဘာတွေလာဖြစ်နေတာလဲ” ”ချစ်လို့ပါမိန်းမလေးရယ် ချစ်လို့ ဆိုတာဘာလဲသိလား” ”သိဝူး အကိုပြောပြ” ”ချစ်လို့ဆိုတာ လိုးချင်လို့လေ” ”ဟွန်းသူ့ကြည့်တော့ ငါးမိနစ်လောက်ဆိုပျော့ ဖတ်နေပြီ” ”ကိုယ်သိပါတယ်’ ”အာ့ဆိုဘာလို့လိုးနေသေးလဲ” ”မင်းစိတ်ကျေနပ်အောင်လို့လေ” ”အကိုကလဲမကြောက်ပါနဲ့ အကို့ဆီကနေ နွယ်ဘယ်မှထွက်မပြေးသွားပါဘူးရှင့်” ”အွန်း ပါမိန်းမလေးကလဲ အခန်းထဲသွားကြမယ်လာ” ကျွန်တော်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်က အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့တစ် ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောဆိုဆက်ဆံကြပါ တယ်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကကုတင်ပေါ်လှဲချ လိုက်ပြီး ”ဒီနေ့အိမ်အလုပ်တွေလုပ်ရတာပင်ပန်းလိုက်တာ အကိုရယ်” […]