မတ်မတ်က တက်ထွက်မကြိုက်ဘူးနော်

ဆားပုလင်းမြမောင်နှင့်ဆယ်ဂေါ်လီတုတ်ကြီး l ကိုမမောင်တယောက် မင်းကြီးဆမြူရယ်ကို “မြေနိုးအဖြူကောင် ယီးပဲကွာ..” ဟုဆဲဆိုမိ၍ ရန်ကုန်တာမွေဂတ်မှာ တာဝန်ကျနေရာမှ သာယာဝတီနယ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခံလိုက်ရသည်။ ဖြစ်ပုံကဒီလို ကိုမြမောင် စနေ တနင်းဂွေ ဆိုရင် အလုပ်ပိတ်သဖြင့် တာမွေးဈေးအနီး ဖာဂေါင်းထွန်းကြည်အိမ်မှာ အချိန်ဖြုန်းတတ်သည်။ ဖာဂေါင်းထွန်းကြည်မှာ ကိုမြမောင်၏ ဆက်သား(စပိုင်ပေါ့)။ ယခုခေတ်အခေါ် ထောက်လှန်းသတင်းပေးသူဖြစ်ပေသည်။ ထိုအပါတ်က ထွန်းကြည်ထံမှ ခဲခြစ်စာတခုရရှိသည်။ စာထဲတွင်။ ကိုမြမောင်ခများ အညာထန်းသီး အသစ်တွေရမယ် လာယူပါဟု ရေထားသည်။ ကိုမြမောင် ထိုစာကြောင့် အရမ်းပျော်သွားလေသည်။ အညာထန်းသီးဆိုသည်မှာ အညာသူ ဖာအသစ်ရောက်ရှိသည်။ လာဘွတ်ပါဟု အဓိပ္ပါယ်ရလေသည်။ ဖာကောင်းထွန်းကြည်သည် အသစ်ရောက်တိုင်း ကိုမြမောင်ကို အရင်ကျွေးပီးမှ အရာရှိများ သထေးများဆီသို့ တဆင့်ဈေးကွက်တင်သူ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ထွန်းကြည်အိမ်သို့ အစောကြီးရောက်နေလေသည်။ “ဆရာသမားရေ အခန်းထဲမှာ ထန်းသီးရှိတယ် … Read more

ကောင်းစေချင်လို့ပါ

ဒေါ်စီစီလှိုင် အိပ်ရာက ထပြီး ရေချိုးခန်း ထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ သွားတိုက်ရင်း ဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ် ဝတ်ရုံကို ဖြေချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ တကိုယ်လုံးကို မြင်နေရတဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ကြီးထဲမှာ အဝတ်မဲ့ နေတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ နို့ကြီး နှစ်လုံးက အိကျနေ ပေမယ့် လုံးဝန်းနေဆဲဘဲ ။ နို့သီးခေါင်း နီနီလေးတွေကလည်း တပ်မက်စရာ ကောင်းတုံးဘဲ ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အမြဲ အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ နေခဲ့လို့ ဝမ်းပျင်သား ကလည်း ခပ်မို့မို့လေး ရှိနေပေမယ့် ကြည့် လို့ ကောင်းဆဲဘဲ ။ ခါးက သိပ် မသေးတော့ပေမယ့် တုတ်တုတ်ကြီးလည်း မဖြစ်သေး ။ တင်ပါးကြီးတွေကတော့ စွင့်ကား ထယ်ဝါနေဆဲဘဲ … Read more

အပျိုဟိုင်းကြီး

လာ.. မမ ရောက်ပြီ တက်ရအောင်..“အင်.. ဘယ်ကို တက်ရမှာတုန်း..” “မွန်း ပြောတဲ့ဆိုင်က ဒီတိုက်လေ မမ.. မမြင့်ပါဘူး ပထမထပ်မှာ..” “အော်.. မမက ဆိုင် ဆိုတော့ မြေညီပဲ ထင်တာလေ.. ရပါတယ် မွန်းရဲ့.. မြင့်လည်း မြင့်ပေါ့.. မမ တက်နိုင်ပါတယ်..” “ဟုတ်.. လာ မမ..” ခင်မင်သူများက မွန်း ဟု ချစ်စနိုးခေါ်ကြသည့် ငွေလမင်း ဆိုသော ကောင်မလေး၊ ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် တိုက်ခန်း လှေခါးကို ရှေ့မှ တက်သွားသည်။ အသက် (၂၀) အရွယ်၊ အရပ် (၅)ပေ ပြည့်ရုံကလေးနှင့် လူကောင်ကလည်း ကျစ်ကျစ် သွယ်သွယ်လေး၊ ပုခုံး ထိ ရောက်ရုံ ဆံပင် ဖြောင့်စင်းစင်းလေးကို ခပ်မြောက်မြောက် စု … Read more